‘ காப்ரியேல் கார்ஸியா மார்க்வஸ் பாரிஸ் நகரில் தெருவில் போகும் ஒருவரை அடையாளம் கண்டு கொண்டு தன்னையறியாமல் ‘மேஸ்ட்ரோ’ என்று கத்துகிறார். அவர் அப்படி கத்தியது, எர்னஸ்ட் ஹெமிங்வேயைப் பார்த்து. ஹெமிங்வே கையைத் தூக்கி அன்புடன் ஆனால் உறுதியுடன் ‘போய்வா நண்பனே ‘ என்கிறார்.’
‘ நான் ஜி.ஆர்.விஸ்வநாத்தைக் கண்டபோதும் அப்படித்தான் கத்தினேன்.நான் விஸ்வநாத்தை விட 15,20 ஆண்டுகளாவது மூத்தவன். ஆனால் அபிமானத்துக்கு வயது கிடையாதோ என்று நினைக்கிறேன்.”
மேலே இருக்கும் வரிகளை எழுதியிருப்பவர் அசோகமித்திரன். அவர் எழுதிய கிரிக்கெட் கட்டுரைகளைத் தொகுத்து வந்திருக்கும், ‘ஆடிய ஆட்டமென்ன’ என்ற ஒரு சிறு நூலில் ‘இந்த நகரத்தில் திருடர்கள் இல்லை’ என்ற கட்டுரையில் வருகிறது இது..
அசோகமித்திரனுக்கும் என்னைப் போலவே விஸ்வநாத்தைப் பிடிக்கும் என்பதில் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது. அன்றெல்லாம் காவஸ்கரா விஸ்வநாத்தா என்ற கோஷ்டி சண்டையில் நாங்கள் எப்போதுமே விஸ்வநாத் அணிதான்.(அப்புறம் காவஸ்கருக்கும் விசிறியானேன் என்பது வேறு விஷயம்.)
உண்மையில் நான் வாசித்த அசோகமித்திரனின் முதல் கதையே கிரிக்கெட் பற்றியதுதான். ஜாலி ரோவர்ஸ் ஆடுவதை ஒரு முறையாவது பார்து விட வேண்டுமென்று ஏங்கும் ஒரு பதின்ம வயதுப் பையனைப் பற்றிய கதை அது. அவனுக்கு அப்படி ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும் போது அதைப் பார்க்க முடியாமல், வேலைக்கு சென்று சேரும் நிர்ப்பந்தத்தில் இருப்பான் அவன் (நினைவிலிருந்து சொல்கிறேன்) ஆட்டத்தை பார்க்க முடியாது..அந்தக்கதையின் பெயர் நினைவில் இல்லை. எவ்வளவோ தேடிப் பார்த்தும் மீண்டும் ஒரு முறை அதைப் படிக்கவேயில்லை. இந்த நூலைப்பார்த்ததும் முதலில் அந்தக் கதை இருக்கிறதா என்றுதான் தேடினேன். அனால் இது அவர் எழுதிய கிரிக்கெட் கட்டுரைகளைக் கொண்டது என்று அப்புறம்தான் தெரிந்தது. அவரது 18 அட்சக் கோடு நாவலிலும் கிரிக்கெட்டுக்கு ஒரு முக்கிய இடமுண்டுதான்.
இந்த நூலில் இடம் பெற்றிருக்கும், 19 கட்டுரைகளும், 2006ம் ஆண்டு தினமணிக் கதிரில் அவர் தொடராக எழுதி வெளி வந்தவை. சிகந்திராபாத்தில் அவரது இள வயது கிரிக்கெட் ஆட்ட அனுபவங்களும், அவர் கேட்டு (ஆம் ரேடியோவில்) ரசித்த கிரிக்கெட் ஆட்டங்கள், ஆட்டக்காரர்கள் பற்றியக் கட்டுரைகளும் அடங்கிய தொகுப்பு. இரண்டுமே சுவாரஸ்யமாகத்தான் இருக்கின்றன.
ஜி.ஆர்.விஸ்வநாத்தைத் தவிர அசோகமித்திரனுக்கு பிடித்த மற்ற வீரர்கள் என்றால் பிராட்மன் விஜய் ஹசாரே குலாம் அஹ்மது, பூபதி எனும் ஹைதரபாத் ஆட்டக்காரர் என்று தெரிகிறது.மிகவும் நம்பிக்கையளிக்கும் துவக்கங்களைக் கொண்டிருந்த, ஆனால், பின்னாளில் பெரிதாகப் பிரகாசிக்க முடியாத சில ஆட்டக்காரர்களைப் பற்றிய சித்திரங்களும் இதில் உண்டு.
இந்தியாவின் முதல் டெஸ்ட் வெற்றியைப் பற்றி , எழுதியிருக்கிறார். 1960ல் ஆஸ்திரேலியா வெஸ்ட் இண்டீஸ் அணிகளுக்கிடையேயான முதல் ‘டை’ டெஸ்டை நினைவு கூர்ந்திருக்கிறார். இடையிடையே சில கட்டுரைகளில் அவர் சந்தர்ப்பவசத்தால் தலைவனாக இருந்த தனது அணியின் சில மேட்சுகளைப் பற்றிய கட்டுரைகளும் உண்டு. அவற்றைப் படிக்கையில் ஸ்ரீரங்கத்து தேவதைகளில் சுஜாதாவின் கிரிக்கெட் கட்டுரைகள் நினைவுக்கு வருகின்றன.
எப்போதுமே போதிய பொருளாதார பலமில்லாமல்,உடைந்த பேட் பிய்ந்து போன, தைக்கப்பட்ட கிரிக்கெட் பந்து, அரை மேட் (Mat ), ஆகியவற்றை வைத்து சமாளிக்கும், கீழ் மத்தியத் தரத்து பையன்கள் நடத்தும் கிரிக்கெட் அணியின் அத்தனை சிரமங்களையும் அனாயாசமாக சுவாரசியமாகச் சொல்லியிருக்கிறார். முழுக்க முழுக்கக் கிரிக்கெட் விளையாட்டின் மிக லேசான மனநிலையை கொண்டிருக்கும் ஒரு கட்டுரையின் ஒரு வரியில் சட்டென்று ஒரு ஆழத்தையும் கனத்தையும், கொண்டு வந்துவிடுவது அவருக்கே உரித்தான முத்திரை. அப்படிப்பட்ட தருணங்கள் பல இருக்கின்றன இந்தக் கட்டுரைகளில். குறிப்பாக இரண்டாம் உலகப் போர் இந்த ஆட்டத்தையும் வீரர்களையும் பாதித்த விதம்..
இந்தியா ஒரு முறை ஆஸ்திரேலியாவில் 67 ரன்களுக்கு ஆட்டமிழந்தைப் பற்றி ஒருகட்டுரையில் வருத்தத்துடன் விவரிக்கிறார். நல்ல வேளையாக அதே ஆஸ்திரேலியாவில் 36 ரன்களுக்கு இந்தியா ஆட்டமிழந்ததை பார்க்க அ .மி உயிருடன் இருக்கவில்லை. இங்கிலாந்தில் 42 ஆல் அவுட் ஆனது ஏனோ இதில் வரவில்லை. இன்று இந்தியக் கிரிக்கெட் அணிகள் வலுவானவையாக இருப்பதைப் பார்க்க அவரில்லையே என்றும் ஒரு ஏக்கம் படர்கிறது.
சென்ற நூற்றாண்டின் 40களிலிருந்து 70கள் வரையிலான பல இந்திய, சர்வதேச கிரிக்கெட் ஆட்டக்காரர்களான, ரங்காச்சாரி, பங்கஜ் ராய், வினு மங்கட் உம்ரிகர், சந்து சர்வாட்டே, ஜெயசிம்ஹா, சோபர்ஸ், கீத் மில்லர், ரே லிண்ட்வால், ஃப்ரெட் ட்ரூமன் இன்னும் பலரையும், அறிந்து கொள்ளக் கூட இந்தக் கட்டுரைகளை படிக்கலாம்., அசோகமித்திரனின் விசேஷமான பார்வையில் அவர்கள் இங்கே இதிலே ஜொலிக்கிறார்கள். டிராவிட் தோனியைப் பற்றியெல்லாம் கூட ஓரிரு வரிகளில் சொல்லி விடுகிறார். முக்கியமாக டிராவிட் அடிக்கடி ரன் அவுட் ஆவதையும் தோனியின் நீள முடியை முஷாரஃப் பாராட்டியது குறித்தும்கூட எழுதியிருக்கிறார். (முஷாராஃபின் காலமும் முடிந்து விட்டது). இவர்களைப் புகழ்வதில் எந்த மிகையும் இல்லை. அந்த ஜி.ஆர்.விஸ்வனாத் பற்றிய கட்டுரையில் கூட அப்படித்தான். மார்க்வெஸே மேஸ்ட்ரோ என்றழைத்த ஹெமிங்வே, 15-20 ஆண்டுகள் மூத்தவரான அசோகமித்திரன்
வியந்து பார்த்து, மேஸ்ட்ரோ என்று கத்திய விஸ்வநாத்.. அவ்வளவுதான்.. அது போதுமில்லையா..
என்னைப் போன்ற அசோகமித்திரன், கிரிக்கெட் ரசிகர்கள் மிகவும் ரசித்துப் படிக்கத் தக்க, படிக்க வேண்டிய அருமையான நூல்.
சுரேஷ். வெங்கடாத்ரி
நூல் : ஆடிய ஆட்டமென்ன
ஆசிரியர் : அசோகமித்திரன்
விலை : ரூ.₹100/-
வெளியீடு : காலச் சுவடு
தொடர்புக்கு : 044 – 24332424 /24330024/
விற்பனை : 24332924
புத்தகம் வாங்க : www.thamizhbooks.com
[email protected]
இப்பதிவு குறித்த தங்கள் கருத்துக்களை அவசியம் கீழே உள்ள Comment Boxல் பதிவிட வேண்டுகிறோம்.
புக் டே இணையதளத்திற்கு தங்களது புத்தக விமர்சனம், கட்டுரைகள் (அறிவியல், பொருளாதாரம், இலக்கியம்), கவிதைகள், சிறுகதை என அனைத்து படைப்புகளையும், எங்களது [email protected] மெயில் அனுப்பிட வேண்டுகிறோம்.