மீசை என்பது வெறும் மயிர் (Meesai Enbathu Verum Mayir)- நூல் அறிமுகம்
இலக்கியம் என்பது நதியின் போக்கில் மிதந்து திரிவது என்பது ஒரு வகைப்பாடாக இருந்தாலும். நதியின் திசையில் நின்று எதிர் நிலையில் திருப்பி விடுவதும், அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்துவதும், புது வகையான புனைவெழுத்துக்களை வாசகர்களுக்கு அறிமுகம் செய்வதும், சமீபத்தில் நடந்தேறி வருகிறது. நேரிடையாக கதை சொல்வது முன் பின்னாக மடக்கி மடக்கி அல்லது புதிர் போடும் பாணியில் என பல்வேறு உத்திகளில் இசங்களில் கதை சொல்லத் துவங்குகிறார்கள்.அந்த வகையில் ஆதவன் தீட்சண்யா (Aadhavan Dheetchanya) அவர்கள் எழுதியுள்ள (Meesai Enbathu Verum Mayir) எனும் நாவல் அரூப வகையில் கதை சொல்லத் துவங்குகிறது.
நூலானது இலங்கையின் மலையகத் தமிழர்களின் வாழ்க்கை பாடுகளை முன்னிறுத்தியும், ஆதிக்கசாதிகளின் வக்கிரமான மன உணர்வுகளை தோலுரிக்கும் விதமாக, கற்பனையான ஒரு எழுத்தாளரை உருவாக்கி, அவருக்கு நந்த ஜோதி பீம் தாஸ் என்று பெயரிட்டு, அவரின் வழியேதனக்கு தானே உரையாடல் நிகழ்த்தி, நேர்காணல் கண்டு, அதன் இறுதியாக குறுநாவல் சுருக்கத்தை எழுதியிருப்பது தொடர் வாசிப்பில் இருப்போரையே தலைகீழாக கிறுகிறுக்க வைத்து விடும். புதிய வாசகரின் நிலை என்பது சற்றே பரிதாபம் தான். புரியவில்லை என்று போட்டுவிட்டு போய் விடுவார்கள். இல்லை என்றால் தவறாக பொருள் புரிந்து கொள்வார்கள். இது இரண்டுமே இந்த நூலிற்கு அபாயகரமானதுதான். கதை நெடுக நுட்பமும், படிமமும், பகடியும், புனைப்பெயர்களும், உண்மை பெயர்களும், எது பொய் எது உண்மை என புரிந்து கொள்ள முடியாமல் உண்மையும் பொய்யுமாய் வாசகரை மருகடித்திருக்கிறார் ஆசிரியர்.
நூல் நெடுக ஏராளமான கண்ணிவெடிகள். கண்டுபிடிக்க பழகாதவர்களுக்கு நிச்சயம் புரிதலில் மாபெரும் தவறு நடப்பதற்கு அதிகபட்ச சாத்தியங்கள் இருக்கிறது. எனக்கு என்ன வருத்தம் என்றால் ஆதவன் இதை நேர்முகமாகவே பதிவு செய்திருக்கலாம். அவ்வளவு முக்கியமான மலையகத் தமிழர்களின் வாழ்வும். சாதீய ஒடுக்கு முறைகளும். லட்சக்கணக்கான மக்களின் படுகொலைகளும். சாமான்ய மக்களுக்கு போய்ச் சேர வேண்டும். எதற்காக இந்த வடிவத்தை தேர்ந்தெடுத்தார் என்று சற்று வருத்தமாகவே இருக்கிறது. எளிய பின்புலத்தில் இருந்து உருவாகி வருகின்ற படைப்பாளிகள் அறிவு ஜீவி முகமூடி அணிந்து கொள்வது சாமான்ய மக்களுக்கு எந்த செய்தியையும் கொண்டு சேர்க்க போவதில்லை இதை இருண்மை எழுத்தை கைகொள்ளும் எழுத்தாளர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
மீசை என்பது சாதீயத்தின் குறியீடாக இருந்தது என்பதெல்லாம் ஒரு கடந்த கால சாதீய வன்ம வரலாறு. சம கால சந்ததிகளுக்கு அதையெல்லாம் சொல்ல வேண்டி இருக்கிறது.ஆனால் இன்று மீசை வைப்பதை அருவருப்பாக கருதும் சமூகம் வந்து விட்டது. அன்று ஆதிக்கசாதியர்களுக்கு மட்டுமே அறிவாளாய் மீசை வளரும் என்பதும், தீண்டாமையின் கோர வடிவமாக இருந்தது என்பதும், ஆணாதிக்கத்தின் அவமானச் சின்னமாகவும் அன்று இருந்தது என்பதும், இந்த தலைமுறையினர் புரிந்து கொண்டு எந்தக் காலத்திலும் இனி இதுபோன்ற கொடுமைகள் உயிர்த்தெழுந்து விடக் கூடாது என்பதற்காகவும் இது முக்கியமான நூலாக மாறுகிறது.
மனிதனுக்கு எல்லா இடத்திலும் தான் முடி முளைக்கிறது. ஆனால் மீசையை மட்டும் வெறும் மயிர் என்று சொல்லும் அளவு அது சமுகத்தின் அடையாளமாகவும், மற்றோரை அடிமைப்படுத்தும் ஆயுதமாகவும், என்று மனிதன் பயன்படுத்த துவங்கினானோ அன்றிலிருந்து அது தன் மதிப்பை இழக்கத் துவங்கியது. உள்ளபடியே மயிர் என்பது ஒரு நல்ல தமிழ்ச் சொல். அது வசைச்சொல்லாக மாற்றியது தமிழின் சாபத் கேடுகளில் ஒன்றாக கொள்ளலாம்.
இந்த புத்தகத்தில் முன் அட்டையில் துவங்கி, பின் அட்டை வரை ஏகப்பட்ட புதிர்களை அடுக்கி உள்ளார். விடை காணத் தெரிந்தோருக்கு இது சுவாரசியமான நாவலாக மாறிவிடும்.எழுத்தாளர் ஆதவன் தீட்சண்யா (Aadhavan Dheetchanya) அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்
நந்தன் ஜோதிராவ் புலே பீமாராவ் அம்பேத்கர் அயோத்ய தாச பண்டிதர் இவர்களை பற்றி நிற்கும் எழுத்தாளர் நந்த ஜோதி பீம்தாஸ் அவர்களுக்கும் சேர்த்துதான்.
நூலின் தகவல்கள் :
நூல் : மீசை என்பது வெறும் மயிர் (Meesai Enbathu Verum Mayir)
ஆசிரியர் : ஆதவன் தீட்சண்யா (Aadhavan Dheetchanya)
பக்கம் : 176
விலை : 200
வெளியீடு : சந்தியா பதிப்பகம்
நூலைப் பெற : https://thamizhbooks.com/product/meesai-enbathu-verum-mayir/
நூலறிமுகம் எழுதியவர் :
செ. தமிழ்ராஜ்
வண்டியூர்
மதுரை
Click to Join Telegram Group Link : https://t.me/+lyAFK8ZE0iczZjE1
இப்பதிவு குறித்த தங்கள் கருத்துக்களை அவசியம் கீழே உள்ள Comment Boxல் பதிவிட வேண்டுகிறோம்.
புக் டே இணையதளத்திற்கு தங்களது நூல் அறிமுகம், கட்டுரைகள் (அறிவியல், பொருளாதாரம், இலக்கியம்), கவிதைகள், சிறுகதை என அனைத்து படைப்புகளையும், எங்களது [email protected] மெயில் அனுப்பிட வேண்டுகிறோம்.
