Tag: கடைசி இருக்கை

வாழ்க்கையே ஆடுகளம் முகட்டில் நின்று கொண்டு குதித்திடலாம் போல... திணறுகிறது சிறகொடிந்த பறவை... வானத்தை அண்ணாந்தும் பள்ளத்தைப் பார்த்துப் பரிதவித்தும் பார்த்துக் கொண்டே தள்ளாடுகிறது... எழுவது சாத்தியமில்லை வீழ்வது சரித்திரமாகும்.. வெறிச்சோடிக்கிடக்கிறது அதன் விழிகள் எப்படியும் ஒரு புறம் சாயத்தான் வேண்டும்... என்றே காயங்களை விரல்களால் எண்ணிக்கொண்டே கடத்துகின்றன காலங்களை... பொதி ஒவ்வோர்...