Andanur Sura

நூல்: முதல் வகுப்பு பொதுத்தேர்வு
ஆசிரியர்: அண்டனூர் சுரா
வெளியீடு: பாரதி புத்தகாலயம்
விலை: 50/-
புத்தகம் வாங்க இங்கே க்ளிக் செய்யவும்: thamizhbooks.com

தாஜ்மகாலைக் கட்டியவர் சத்ரபதி சிவாஜி என்று ஒரு தொடரை மாணவர் எழுதி இருந்தால் தவறாக எழுதி இருக்கிறார் என்று அதனைக்கடந்துவிடலாம் இதையே ஓர் ஆசிரியர் கரும்பலகையில் எழுதி மாணவர்களுக்குக் கற்பித்தால் மாணவர்கள் நிலை என்ன? என்ற வினாவின் அடிப்படையில் எழுந்த ஒரு கற்பனைக்கதை தான்” முதல் வகுப்பு பொதுத்தேர்வு  கதையை எழுதியவர் அண்டனூர் சுரா.

ஆசிரியர் தவறாக வரலாற்றைக் கற்பித்த நிலையில் தவறு எனத் தெரிந்து கொண்ட மாணவன் எப்படி அதை சரி செய்ய முயற்சி செய்கிறான் என்பதும் அதில்அவனுடைய மனப் போராட்டமும் உள்ள உறுதியும்  எப்படிக்கதை வடிவம் கொள்கிறதுஎன்பதும் முதல் வகுப்பு பொதுத்தேர்வு ஆகிறது.

ஐந்தாம் வகுப்பு மாணவன் வயது அனுபவம், மனநிலை அடிப்படையாக இதை எப்படி அணுகுகிறான் அதற்கு ஆசிரியரின் எதிர்வினை என்ன என்பதெல்லாம் சுவையாகச் சொல்லப்படுவது உண்மைதான். ஆனால் எடுத்த உடன் ஒருசரித்திர ஆசிரியர் இவ்வளவு பிழையான வரலாற்றை க்கற்பிக்க முயல்வதை நம்மால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. இது ஆசிரியர் சமூகத்திற்கு இழுக்கு அல்லவா .இப்படி ஒரு கதையை எழுதலாமா என்ற பொதுப்புத்தியோடு இருந்தால் இக் கதையைத்தொடர்ந்து படிக்க முடியாது .சிறார் நாவல் என்பது சிறுவர்கள் மனநிலையில் படிக்க வேண்டுமோ என்று சமாதானம் செய்து   கொண்டு கதையைத் தொடர்ந்து படிக்கலாம்.

சிவப்பிரகாசம் சரித்திர ஆசிரியர். தான் சொன்னதை மாணவர்கள் கேட்க வேண்டும் என்கிற ஆதிக்க ஆசிரியர் மனோபாவம் உடையவர். மற்றபடி கற்பித்தல் திறனில் அவரை யாரும் குறை சொல்ல முடியாது. அவருடைய எழுத்தாற்றல் வகுப்பின் கரும்பலகையில் எழுதி இருந்த தாஜ்மகாலை க்கட்டியவர் சத்ரபதி சிவாஜி என்ற வரிகளில் முழுவடிவம் கொண்டிருந்தது. சிவப்பு ,மஞ்சள் ,பச்சை வண்ண சுண்ணாம்புக்கட்டிகளால் அலங்காரமாக எழுதப்பட்டிருந்த அந்த தொடர் ஆசிரியரின் திறமையைப் பறைசாற்றியது மிகுந்த கவனத்தோடு அவர் வரைந்த தாஜ்மகால் ஓவியம்  பக்கத்தில் பகீரத கவனத்துடன் வரையப்பட்ட சிவாஜியின் ஓவியம் பொறுப்புணர்ச்சியுடன் வரையப்பட்ட ஓவியங்களைப் பார்க்கும் போது இவ்வளவு திறமையுடன் கற்பிக்கப்படும் வரலாற்றுப் பாடம் தவறாக இருக்குமா என்ன என்று பொதுப்பார்வை நினைக்க வைக்கும் போது ஐந்தாம் வகுப்பு மாணவர்கள் எம்மாத்திரம் ?

சத்ரபதி சிவாஜியை முழுமையாக உருவாக்கிய திருப்தியில் வகுப்பின் கடைசி வரிசையில் சென்று கரும்பலகையைப் பார்த்தபடி தாஜ்மகாலைக் கட்டியவர் சத்ரபதி சிவாஜி என்றார். மாணவர்கள் பின்தொடர்ந்து சொன்னார்கள். அடுத்து நம் கதாநாயகன் சுரேந்திரன் எப்படி அறிமுகமாகிறான் பாருங்கள். பார்வைக்கு அவன் பாவமாகத் தெரிந்தான். தலைக்கு அவன் எண்ணை வைக்கவில்லை. மெலிந்த குச்சி போன்ற தட்டான் உடல்வாகு கொண்டவன். அவன் உடுத்தியிருந்த சீருடை அவனுக்குச் சற்றும் பொருந்தாமல் தொள தொள என இருந்தது சிவப்பிரகாசம் அவனது கண்களை கழுகுக் கண் கொண்டு பார்த்தார் அப் பார்வையில் அவன் முகம் ஒடுங்கி நடுங்கி இருந்தது.

வாசிக்கத் தெரியும் தானே! அவன் நடுங்கிக்கொண்டு “வாசிப்பேன சார் .” வாசிக்க வேண்டியது தானே ! தப்பாஎழுதி இருக்கீங்க சார். ஆசிரியர் மேல் முதல் அம்பு பாய்கிறது . 30 வருட பணி அனுபவத்தில் இதற்கு முன்பு யாரும் இப்படியாக குற்றம் கடிதல் புரிந்ததில்லை இவன் மட்டும் கேள்வி கேட்கிறான். சிவப்பிரகாசம் உடம்பை விறைப்பாக வைத்துக்கொண்டு  அடேய் நான் எழுதி இருப்பதில் என்ன பிழை கண்டாய் ?எழுத்துப் பிழையா ?சொற்பிழையா? சுரேந்திரன் மார்போடு இறுக்கி கட்டி இருந்த கையை மெல்ல விலக்கி “சரித்திர ப்பிழை சார்” என்று இன்னும் ஓர் அம்பை எய்கிறான் .மற்ற மாணவர்கள் விதிர்விதிர்த்தார்கள் ஆக்ரா யமுனை ஆற்றங்கரையில் தாஜ்மகாலைக்கட்டியவர் சத்ரபதி சிவாஜி என்ன சொல்ல வருகிறேன் .

நேத்து வரைக்கும் தாஜ்மகாலைக் கட்டியவர் ஷாஜகான். இன்றைக்கு எப்படி சத்ரபதி சிவாஜி ஆனார்? அக்கேள்வியை அவன் குழந்தைத் தனத்துடன் கேட்டிருந்தாலும் கேட்டலில் ஒரு துடுக்குத்தனம் இருந்தது. கேள்வியில் தடுமாற்றமும் பதற்றமும் இருந்திருக்கவில்லை எனும்போது ஐந்தாம் வகுப்பு மாணவன் அரியணை ஏறிய அரசனாகக் காட்சியளிக்கிறான். சிவப்பிரகாச த்தின் தொடரும் தாக்குதல்கள் மிக பலவீனமானவை.

தஞ்சைப்பெரிய கோயில் பக்கத்தில் கோயிலைக் கட்டிய ராஜராஜ சோழன் சிலை இருப்பதுபோல் புதுக்கோட்டை நீதிமன்ற வளாகத்தில் கோட்டையை கட்டிய விஜயரகுநாத தொண்டைமான் சிலை இருப்பது போல ஒரு வாதம் செய்வதும் சுற்றுலா புகைப்படங்களைக்காட்டி தாஜ்மகால் பக்கத்தில் சத்ரபதி சிவாஜி சிலை இருப்பதால் தான் சொல்வதே சரி என்று தன் கட்சியை நிறுவ முயலும் பரிதாபம் தான் அது .விடுவானா சுரேந்திரன் ஸ்ரீரங்கம் ரங்கநாதர் கோயில் அருகில் பெரியார் ஈவேரா சிலை இருப்பதால் கோயிலைக் கட்டியவர் அவரா?

எங்கள் ஊர் நீர் தேக்கத் தொட்டியில் பக்கத்தில் காந்திசிலை இருப்பதால் தொட்டியைக்கட்டியவர் காந்தியா என்று கேட்டவுடன் அவர் கட்டிய பொய்மைக்கோட்டைகள் சரிந்தாலும்  அதிகாரம் பேசுகிறது. சுரேந்திரன் பள்ளியில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்ட போதுபெற்றோர் வந்து மன்றாடியதால் திரும்பவும் சேர்க்கப்பட்டான் தாஜ்மகாலை க்கட்டியவர் சத்ரபதி சிவாஜி என்று 200 முறை எழுதிக்கொடுத்தபின்னரே   அவன் தேர்வுக்கு அனுமதிக்கப் படுகிறான்.

பொதுத்தேர்வுஒரேவினா. 60 மதிப்பெண்கள். தாஜ்மகாலைக் கட்டியவர் யார்? நான்குமே தவறான பதில்கள். குழப்பத்தில் ஆழ்ந்த சுரேந்திரன் இறுதியில் ஒரு முடிவெடுத்து தேர்வு எழுதினான் . சரியான விடையை எழுதுக  என்ற தொடர் அவனுக்குத் தெளிவைக் கொடுத்ததாக கதை நிறைவடைகிறது. திறமையாக க்கற்பித்தல் வேறு உண்மையாகக் கற்பித்தல் வேறு என்பது இக் கதையின் அடிநாதமாக ஒலித்துக்கொண்டிருக்கிறது.

வரலாற்றுத் திரிபுகள் தொடர்ந்து நிகழலாம் அதை த்திருத்துவதற்கு யாரும் முன்வரவில்லை என்றால் வரலாறு மாறிவிடும். அதைத்தொடர்ந்து தவறுகள் மிகுதியாகும் அபாயம் வரலாம். தவறாகச்சொல்வதை சரி என்று சாதிக்கும் அதிகாரத்தின் குறியீடாக செருக்கு நிறைந்த சரித்திர ஆசிரியரும், உச்சிமீது வானிடிந்து வீழுகின்ற போதிலும் அச்சமில்லை, அச்சமில்லை என்று உறுதியுடன் உண்மையை வெளிப்படுத்தும் ஒரு குரலாக சுரேந்திரனும் படைக்கப்பட்டுள்ளனர். அதிகாரத்துக்கும் தண்டனைக்கும் பயந்து மௌனம் சாதிக்கும் மாணவர்கள் எதற்கும் எதிர்ப்பு தெரிவிக்காமல் எல்லாவற்றுக்கும் ஒத்துப்போகும் சமூகத்திற்குக் குறியீடுகளாகப் படைக்கப்பட்டுள்ளனர்  சிவப்பிரகாசம் என்னும் கதை மாந்தர் படைப்பு வெற்றிக்கு அவரைப் பற்றிய அறிமுகம், வர்ணனை, அவர் மனப்பான்மையை  வெளிப்படுத்தும் தன்மை ஆகியவற்றைக் காரணிகளாகக்கூறலாம்.

சரித்திர வகுப்பு எடுக்கையில் பாடத்துடன் தொடர்புடைய மன்னன், மகுடம், மாளிகை, வாள்,உடை, உடைமைகளை வரையாமல் அவர் பாடத்துக்குள் நுழைபவர் அல்லர். அவர் நடத்துவது குறைவாக இருந்தாலும் அவரது மெனக்கெடல் நிறைவானதாக இருக்கும். அதற்கு உகந்ததாக தேர்ந்த கையெழுத்தும் எதையும் நுணுக்கமாக வரைந்து அசத்தி விடும் அசாத்தியமும் அவருக்குக்கை கூடி இருந்தது (பக்கம் 10)

பயந்த மாணவர்களின் செயல், வர்ணனைகள் எதற்கும் பயந்து பழக்கத்துக்கு அடிமையாகிப் போகிற சமுதாயத்தைச் சித்திரமாக்கும் வரிகளாகின்றன. . “மாணவர்கள் சாவி கொடுக்கப்பட்ட பொம்மையைப் போல் ஒவ்வொரு ஆசனமாகச்செய்து முடிப்பார்கள்.” (பக்கம் 21) விளைவுகள் பற்றி கவலைப்படாது மேலும் மேலும் தான் நினைத்ததைச்சாதிக்கும் ஆதிக்க மனப்பான்மையைப் பொருத்தமான சொற்களில் வெளிப்படுத்தும் ஆசிரியரின் எழுத்துத்திறம் பாராட்டுக்குரியது.

சிவப்பிரகாசரின் பண்பினை வெளிப்படுத்தும் தொடர்கள் இவை. அப்பள்ளிக்கு வரும் எத்தகைய பிரச்சினையையும் தீர்க்கவேண்டிய. பிரச்சினையைத் தீர்த்தும் ,பெரிதாக்க வேண்டிய பிரச்சனையைப் பெரிதாக்கியும் தன் இருப்பைப் பள்ளி சரித்திரத்தில் தக்க வைக்க முடிந்திருக்கிறது. (பக்கம் 30)

தான் நினைப்பதைத் தன் மாணவன் கூற வேண்டும் என்ற மமதையால் அவர் செய்யும் செயல்களை மன உறுதியுடன் எதிர்கொள்கிறான் சுரேந்திரன். ஒவ்வொருமுறையும் அவன் மன உறுதி வெளிப்படுகிறது. தன் தோற்றத்துக்கு யோகா போன்ற கவசங்களை அணிந்து தன்னை பெரிய சக்தியாக காட்டிக்கொள்ளும் நிலை இச்சமூகத்தில் பொய்யும் மெய்யும் இரண்டறக் கலந்து நிற்கின்ற நிலையினைக் காட்டுகிறது.

ஒரு வினை அதன் எதிர்வினை இணைந்து ஒரே ஒரு நிகழ்வாக அமைந்த இச்சிறார் நாவல் 55 பக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது. குறியீட்டு இயல் வகையில் அமைந்த இந்த நாவலை சிறார் எந்த அளவில், எந்தவகையில் எதிர்கொள்வார்கள் என்பது கேள்விக்குறி .மாணவர்களின் உணர்வுகள் பற்றிக் கவலைப்படாமல் திறம்படக் கற்பித்தல் தொழிலைச் செய்யும் ஆசிரியராக ஒரு ரோபோவையும் உணர்வற்ற ஜடப் பொருளாக மாணவர்களை நினைத்துப் பாடம் நடத்துவதாக வெற்று இருக்கைகளையும் காட்டி இருக்கும் அட்டைப்படம் சிந்தனைக்கு உரியது.

மாணவன் தொடங்கி சமுதாயத்தில் உள்ள ஒவ்வொருவருடைய சமூகப் பொறுப்புணர்வை யும் உணர்த்துதல் என்ற அடிப்படையில் இந்த நாவல் வெற்றிபெற்றாலும் குறியீட்டியல் வகை நாவலுக்கு ஏற்ற இன்னும் பொருத்தமான கற்பனையை இணைத்திருந்தால் இன்னும் சிறப்பாக இருந்திருக்கும்.