வாழ்க்கை : கவிதை - சு.ரசிகா vaazhkai : kavithai by su.rasiga

வாழ்க்கை : கவிதை – சு.ரசிகா


பிறந்தோம் எதற்கு பிறந்தோமென்று மறந்தோம்
வளர்ந்தோம் வயதில் மட்டும் வளர்ந்தோம்
கற்றோம் கையிலுள்ள தாளை மட்டும் கற்றோம்
ஓடினோம் ஓய்வில்லா பிழைப்பை தேடி ஓடினோம்
கூடினோம் குதூகல குடியின் கூட்டத்தில் கூடினோம்
பயந்தோம் பணக்கார பதவியின் பாவிகளை கண்டு
சேர்த்தோம் சுயநல வாழ்விற்கு தங்ககூண்டுகளை
பார்த்தோம் பத்தடி விலகலில் பக்கத்துவீட்டு பிரச்சனையை
உண்டோம் உயர்தர விஷங்களை உணவாக உண்டோம்.
கண்டோம் குருட்டுதனமான தீர்ப்புகளை கண்டோம்
பழகினோம் பயந்தே வாழும் வாழ்க்கைக்கு பழகினோம்
விலகினோம் முன்னோர் விட்டு சென்றவிதிகளில் விலகினோம்
முடித்தோம் முழுஉரை இல்லா வாழ்க்கை புத்தகத்தை
இறந்தோம் எதற்கு பிறந்தோமென்று மறந்தோம்..

பழங்குடியினப் பாடல்களைப் படித்துப் பாருங்கள் பாடல் – இந்திரன்

பழங்குடியினப் பாடல்களைப் படித்துப் பாருங்கள் பாடல் – இந்திரன்




பழங்குடியின மக்கள் கடவுளுக்கு முன் பிறந்தவர்கள் என்று தங்களைத் தாங்களே பிரகடனப்படுத்திக் கொள்ளும் தைரியசாலிகளாக இருக்கிறார்கள். கீழே பதிவாகியுள்ள கவிதைகளில் பெரும்பாலும் ஊடுருவி நிற்பது அவர்களின் முன்னோர்கள் பற்றிய நினைவுகளும் அதற்கான படையல் முயற்சிகளும்…. அவர்களுடையது எதார்த்தமான இலக்கியம். அவர்கள் தான் உண்மையில் மண்ணின் மைந்தர்கள் என்று தங்கள் வாய் மொழி இலக்கியம் மூலம் நிரூபணம் செய்கிறார்கள். கலை விமர்சகர் இந்திரன் அவர்களின் பதிவுக்கு நன்றி.
-நா.வே.அருள்
கவிதை ஆசிரியர்
புக்டே இணையஇதழ்

சிங்கப்பூர்
Kavignar nepolean பதிவு28. வாசிப்பில் ஈர்த்த வரிகள்…
( சிங்கப்பூர் தமிழ் மொழி விழா 2016ற்காக )
——————————————-
கடவுள்
முதலில் வானத்தையும் பூமியையும் படைத்தார்
பிறகு பெண் மயிலைப் படைத்தார்
அது ஒரு முட்டை இட்டது
அந்த முட்டை உடைந்தது
முட்டை ஓட்டிலிருந்து
கெரியா மலைவாழ் ஆதிகெரியாக்கள்
தோன்றினார்கள்
முட்டையின் வெள்ளைக் கருவிலிருந்து
மயூர்பஞ்சின் புராண மலையினமும்
மஞ்சள் கருவிலிருந்து
மயூர்பஞ்ச ஆளும் பஞ்சாகுடும்பமும்
தோன்றின
முட்டைத் தோலிலிருந்து
ஓரெயன் மலையின
முன்னோர்கள் தோன்றினர்
மயூர்பஞ்ச் பிரதேசத்தின்
பஞ்சயூர் பகுதியில்
இது நிகழ்ந்தது
– ஒரிசாவின் கெரியா மலைப்பகுதியின் பாடல்
***************

கட்டளை
பழங்காலத்தில்
பாறைகள் நகர்ந்துகொண்டிருந்தன
அனைத்தும் உயிரோடு இருந்தன
சூரியதேவன் அவற்றிடம்
சொன்னான்
நீங்கள் உயிரோடு இருக்கிறீர்கள்
நான் இப்போது
மனிதர்களை உலகத்துக்கு அனுப்புகிறேன்
அவர்கள் வாழிடங்களை அமைப்பார்கள்
நீங்கள் அவர்களுக்கு நிழல் தருவீர்கள்
இப்போது நிலையாக நின்று விடுங்கள்
நீங்கள் நிலைத்து நிற்காவிடில்
நதி எப்படி கீழே உருண்டு வரும்?
உங்கள் பிளவுகளில்
புற்களும் புதர்களும்
எப்படி வளரமுடியும்
உங்கள் சரிவுகளிலும்
பாதங்களிலும்
காடுகள்
எப்படி செழித்து வளரமுடியும்?
– பீகாரின் ஜார்க்கண்ட் பகுதியின் ஆதிவாசிப் பாடல்
***************

பிறப்பு
சிவன் பிறந்தது எப்போது?
சொல்ல முடியுமா
நீங்கள்
இயேசு பிறந்தது எப்போது?
சொல்ல முடியுமா?
நீங்கள்
கடவுள்கள் பிறப்பதற்கு முன்பே
நாங்கள் இங்கே இருந்தோம்
நாங்கள் பிறந்து
ரொம்ப காலத்திற்குப் பிறகுதான்
கடவுள்கள் பிறந்தார்கள்
மனிதர்களின் மத்தியிலிருந்துதான்
அவர்கள் பிறந்தார்கள்
நாங்கள்
கடவுள்களுக்கு
முன் பிறந்தவர்கள்
– தெற்கு பீகார் பகுதியின் கோயல் கேரோ அணைக்கட்டுத் திட்ட எதிர்ப்புக் கூட்டத்தில் பாடப்பட்ட ஒரு ஆதிவாசி பாடல்
***************

நிலம்
நமது நிலம்
நமது ஆசிரியர்
நமது ஆசிரியர் நமக்குச் சொல்கிறார்
நிலத்தை உழுவது எப்படி என்றும்
விதைப்பு செய்யும் முறை என்னவென்றும்
பிரார்த்தனை மூலம் மழையை வரவழைப்பது பற்றியும்
பயிர்களை கவனிக்கும் முறைகளையும்
கண் திருஷ்டியிலிருந்து காப்பாற்றுவது பற்றியும்
எப்போ எப்படி அறுவடை செய்வது என்பபது பற்றியும்
நமது அரசு அதிகாரிகளுக்குத் தெரியும்
நமது நிலத்தோடு நமக்குள்ள உறவு
ஆனாலும்
அவர்கள் அதைக் கண்டுகொள்வதில்லை
– சலோமி எக்கா, 46 வயது பெண், பட்குச்சுனு, ஒரிசா
**************

பூக்களின் திருவிழா
ஓ வீட்டின் வாசற்படியே
உனக்குப் பூக்களைப் படையல் போடுகிறோம்
எங்கள்மீது கருணையோடிரு
எங்களின் தானியக் குதிர்களை
தானியங்களால் நிரப்பு
இது பூக்களின் திருவிழா
நாங்கள் பூக்களைப் படையல் போடுகிறோம்
எங்களின் வீட்டு வாசலுக்கு
புதிதாய் பிறக்கப்போகும் வருடத்தில்
கடவுள்கள் வாழ்த்தட்டும்
உங்களது தானியக் குதிர்கள்
நிரம்பி வழிகிற வரை அவை நிரம்பட்டும்
உங்கள் பயிர்கள் வளர்ந்து செழிக்கட்டும்
பருவ காலங்களும் மாதங்களும்
திரும்பி வரட்டும்
பூக்கள் மீண்டும் மீண்டும் மலரட்டும்
நாம் இங்கேயே தொடர்ந்து வாழ்வோமென்றால்
பூக்களின் திருவிழா
மறுபடி வரட்டும்
– கார்வாலி மலையினப் பாடல், ஒரிசா
***************

படையல்
அன்பான முன்னோர்களே
நீங்கள் எங்கே உலவுகிறீர்கள்?
நீண்ட பகலிலா, முடிவற்ற இரவிலா,
பாறையின் மீதான உச்சி வெயிலிலா
காட்டின் மழைக்கால மாதங்களிலா
நீங்கள் எங்கே உலவுகிறீர்கள்
இன்று திரும்பி வந்து
எங்களது குறைவான
படயலை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்
எங்கள் மகிழ்ச்சியைக் காணுங்கள்
பழமையான நிகழ்வை
மகிழ்ச்சியின் கொண்ட்டாட்டத்தை
தயவு செய்து காணுங்கள்
– ஹேமா மலையினப் பாடல்
***************

கனவுகள்
நாங்கள் கனவு காண்கிறோம்
எங்களின் மூதாதையர்கள் பற்றியும்
ஆவிகள் பற்றியும்
வாழும் முறை பற்றியும்
எதிர்காலம் பற்றியும்
இறந்தகாலம் பற்றியும்
கனவுகள் காண்கிறோம்
எங்களின் ஒவ்வொரு கனவிலும்
எங்கள் நிலத்தைக் கனவு காண்கிறோம்
எங்கள் நிலத்தில் வாழவில்லையெனில்
நாங்கள் மரணத்தைத் தழுவுகிறோம்
எங்கள் நிலத்திலிருந்து கிடைக்காத
ஆரோக்கியம் என்ற ஒன்று
எங்களிடம் இல்லை
எங்களின் மரணத்திற்குப் பிறகு
மூதாதையர்களாக நாங்கள் வாழமாட்டோம்
எங்கள் குழந்தைகள்
எப்படி ஒன்றுகூடி வாழ இயலும்
பயிர் செய்பவன் அழிந்துவிடுவான்
நாங்கள் முடிந்போவதை
அவர்கள்
கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்
அவர்கள் அதற்காக
காத்திருக்கிறார்கள்
– தர்கேரா ஆதிவாசிப் பாடல்
***************

கருப்பு இயேசுநாதர் / லாங்ஸ்டன் ஹ்யூக்ஸ்

இயேசுவானவர்ஒரு கருப்பனாக திரும்பி வருவாரானால்
அது நல்லதல்ல.
அவர் சென்று பிரார்த்தனை செய்ய முடியாத
தேவாலயங்கள் இங்கு ஏராளமாக உள்ளன.
எவ்வளவு புனிதப் படுத்தப்பட்டாலும்
நீக்ரோக்களுக்கு
அங்கு வாயில்கள்’ மறுக்கப்படும்.
அங்கே இனம்தான் பெரியதே தவிர
சமயம் அல்ல.
ஆனால்
இதை மட்டும் உறுதியாகச் சொல்லலாம்.
இயேசுவே!
நீர்
நிச்சயமாக
மீண்டும்
சிலுவையில் அறையப்படுவீர்கள்.
***************

சிரிக்கக் கற்றுக் கொடு மகனே / கேபிரியல் ஒகாரா / நைஜீரியா
முன்னொரு காலத்தில்
மகனே
அவர்கள் இதயத்தோடு சிரிப்பார்கள்.
கண்களால் சிரிப்பார்கள்.
ஆனால் இப்போது பற்களால் மட்டுமே சிரிக்கிறார்கள்.
அவர்களது பனிக்கட்டி மூடிய சில்லிட்ட கண்கள்
என் நிழல்களுக்கு பின்னாலும் துழாவுகின்றன.
அவர்கள் தங்கள் இதயங்களோடு
கை குலுக்கிய காலங்கள் இருக்கத்தான் செய்தன.
என் மகனே குழந்தாய்
இப்போது அவர்களின் வலது கை
இதயமில்லாமல் குலுக்குகிறபோது
இடது கை
எனது காலி சட்டைப் பாக்கெட்டுகளைத் துழாவுகின்றன.
“உங்கள் வீடாக நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்”
“மீண்டும் வருக” என்று சொல்கிறார்கள்.
ஆனால் நான் மீண்டும் வந்து
தன் வீடாக நினைக்கிறபோது
ஒரு முறை இரு முறை
மூன்றாவது முறை இருக்கப் போவது இல்லை.
ஏனெனில் கதவுகள் எனக்காக மூடிக் கொள்கின்றன.
நான் பலவற்றை கற்றுக் கொண்டேன்
மகனே நான் முகங்களை
அணியக் கற்றுக் கொண்டேன்.
அடிக்கடி மாற்றும் உடைகளைப் போல
வீட்டு முகம், அலுவலக முகம்
நடுத்தெரு முகம், விருந்து முகம்
மது அருந்தும் முகம் என்று
படங்களில் நிலையாக இருக்கும் சிரிப்புகளைப் போல
உறுதி அளிக்கும் சிரிப்புகள்.
என்னை நம்பு மகனே
நான் உன்னைப் போல இருந்த போது
எப்படி இருந்தேனோ
அப்படியே இருக்க விரும்புகிறேன்.
இந்த ஊமைச் செய்திகள் அனைத்தையும்
மறக்க விரும்புகிறேன்.
சிரிப்பது எப்படி என்று
மீண்டும் கற்றுக் கொள்ள விரும்புகிறேன்.
– அறைக்குள் வந்த ஆப்பிரிக்க வானம்- 1982
***************

காற்றில் ஒரு முத்தம் / கிரிஸ்டோபர் ஒகிக்போ

நம் இருவருக்கிடையில் நிலா எழுந்தது.
ஒன்றை ஒன்று வணங்கிக் கொள்ளும்
இரண்டு பைன் மரங்களுக்கிடையில்
நிலாவுடன் சேர்ந்து காதலும் மேலெழுந்தது.
நமது தனிமையின் அடித்தண்டை
மேயத் தொடங்கி விட்டது.
நாம் இப்போது
ஒன்றை ஒன்று தழுவிக் கொள்ளும் இரண்டு
நிழல்கள்.
ஆனால்
காற்றை மட்டுமே
முத்தமிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம்.
– அறைக்குள் வந்த ஆப்பிரிக்க வானம் 1982

– கவிஞர் இந்திரன் ✍ எழுத்தாளர், கலை இலக்கியப் பண்பாட்டுத் திறனாய்வாளர் & மொழிபெயர்ப்பாளர். ஆதிவாசி கவிதைகளை தமிழில் மொழிபெயர்த்து ‘ ‘கடவுளுக்கு முன் பிறந்தவர்கள்’ என்று முதன்முதலில் நூலாகக் கொண்டுவந்தவர் கலை இலக்கிய விமர்சகர் இந்திரன். நன்றி : ‘கடவுளுக்கு முன் பிறந்தவர்கள்’, ‘அறைக்குள் வந்த ஆப்பிரிக்க வானம்’ நூல்கள், அந்திமழை இணையத்தளம் & இந்திரனின் முகநூல் பக்கம்.

Pangai Thamizhan Kavithaigal பாங்கைத்தமிழன் கவிதைகள்

பாங்கைத்தமிழன் கவிதைகள்




‘நோய்களுக்கு மருந்து நீ’
******************************
உலகின் ஒப்பற்ற தேசம்!
அகிலத்தின் அழகு தேசம்
மூத்த இனமும் மொழியும்
தோன்றிய முதன்மை தேசம்!

வற்றா நதிகளும்
வளமார் மண்ணும்
குன்றா வளமும்
குறைவிலா செல்வமும்
மாண்பமை மக்களும்
இயற்கையின் செல்ல தேசம்!
இந்திய தேசம்!

வார்த்தை ஜாலத்திற்காக
வர்ணனை செய்யவில்லை!
இந்த தேசத்தின்
பூர்வக் குடியின்…
இந்த தேசத்தை
சுவாசிக்கும் வார்த்தை
வடிவங்கள்!

இன்று….
முடங்கிக் கிடக்கும் தேசமாக
முட்டுக்கட்டை களைப்
போட்டது யார்?

சுய நலத்திற்காக
உழைக்கும் மக்களை
உடைத்தது யார்?

ஒன்றாகப் பிறந்து
ஒன்றாக உழைத்து
ஒன்றாக உண்டு
ஓர் உணவை உண்டு
ஓரிடத்தில் உறங்கி
ஒரே உறவுகளாய் வாழ்ந்தோமே…. !

இது பொய்யென்றால்
நீ சொன்னாலும்
நான் சொன்னாலும்
இந்த மண்ணின்
பூர்வக்குடிகள் இல்லை நாம்!

மதங்கள் நம்மை அண்டின
சாதிகள் நம்மை தொற்றின
நோய்கள்… நோய்கள்…!

நோய்களை விரட்டுவோம்
‘நோயற்ற வாழ்வுதானே
குறைவற்ற செல்வம்’
இந்த தேசத்திற்கு!

சொர்க்கத்தில்
இருக்கும்
என் பெற்றோர்
என்னிடம் பேசினர்!
கனவின் வழி!!

மீண்டும்
மண்ணுலகில் பிறப்பு
வேண்டுமெனில்
அருளுகின்றேனென
ஆண்டவன்
அனுமதித்துள்ளார் !

மகனே…..
பிறவியெடுத்து
வருவதற்கு…
பேராசைதான்!

இந்தியாவில்
சாதிகளின் பேயாட்டம்
மதம்பிடித்தோர் வெறியாட்டம்
ஏய்ப்போரின் வெறியாட்டம்
அரசியல் வாதிகளின்
கொள்ளைக்கூட்டம்
அழிந்திருந்தால்
சொல் மகனே….

உனக்கே
பிள்ளைகளாகப்
பிறக்கிறோமென்றனர்
என்னத்தச்சொல்ல?

*********************************
ஏமாற்றும்
வித்தைகள்
பல விதம்!

வீதி ஓரங்களில்
வித்தைக் காட்டுபவனின்
வித்தை
வயிற்றுப் பாட்டுக்கானது!

திரைக்காக…
நடிகர் மட்டுமல்ல
திரைப்படம் உருவாக
உழைக்கிறோம் என்போர்
அனைவரின் வித்தை
ஆசைக்கானது!

அலப்பறை செய்து
கொள்ளையே கொள்கை
என்னும்..
அரசியல் பேய்களின்
வித்தை….
அநாகரிகமானது!

மயிர் வளர்ப்பு
அம்மணத் திறப்பு
அங்க வஸ்திர அணிவிப்பு
அருவருப்பான
வேஷ கோஷம்
கூச்சல்… குடைச்சல்
எல்லாமும்
மனநோயின் வித்தை;
மக்களை மயக்கும்
மதிகெட்ட வித்தை!

வித்தைக் காட்டுபவரே
வித்தகனானான்!

விதை போட்டு
வியர்வைசிந்துவோன்
வேடிக்கைப் பொருளானான்!

விந்தை உலகமடா….
இல்லை… இல்லை….
வித்தை உலகமடா!

**************************************
மனிதன்
என்னென்னவோ வேடமிட்டு
பிழைப்பை நடத்திக்
கொண்டிருக்கிறான்!

உலகம் ஒரு நாடகமேடை
நாமெல்லாம் நடிகர்
என்ற
அறிஞனின்
ஆழமான சிந்தனை
எவ்வளவு நிதர்சனம்!

வயிற்றுப் பிழைப்பிற்காக
கடவுள் போன்று
வேடமிட்டு….
பிச்சையெடுக்கின்றார் சிலர்;
ஓ…..
கடவுள் இப்படித்தான் இருப்பாரோ?
வேடமிட்டவனுக்கு எப்படித் தெரியும்?

இந்த
உருவத்தை உருவாக்கியவனுக்குத்தான் தெரியும்!
கடவுளின் உருவம்.

கடவுள் உருவத்தில்
கையேந்தி வருபவருக்கு
ஏன் கற்பூரம் ஏற்றவில்லை?
கடவுள் உருவத்தை
கற்பனையில் உண்டாக்கியவர்!

அவர்களுக்கு
நன்றாகத் தெரியும்
கடவுளுக்கு உருவமில்லை என்பது!

வயிற்றுப் பசிக்காக
கடவுள் வேடமிட்டு
கையேந்தி வந்தாலும்
பிச்சைப் பாத்திரம்
நிரம்புவதில்லை….

பிச்சைப் போடுபவனுக்கும் தெரியும்!
பிச்சையெடுப்பவன்
கடவுள் இல்லையென்பது!

பிச்சையெடுப்பவன்தான்
நம்புகின்றான்…..
பாவம்;கடவுளை!

Karkavi's Poems 3 கார்கவியின் கவிதைகள் 3

கார்கவியின் கவிதைகள்

தினப்பிரதி
*************
நேற்றைப் பிரதி எடுத்து
கசக்கிய கண்களுடன்
கோழிக்குஞ்சுகளை திறந்துவிட்டு
தூக்கத்தின் விழிப்பில்
சமையலறை அடைகிறாள் அம்மை….

அயர்ந்த உறக்கத்தில்
தலைக்குமேல் வானொலியை
ஒரு திருகு திருகி
வாயடைத்து மறுபக்கம் புரள்கிறார் அப்பன்…

நிமிராத இருசக்கர வாகனம் மேல் ஏறி
எட்டி எட்டிப் பார்த்து அழைக்கிறது
‘பாப்பு’ எனும் பூனை…..

எழுந்தாரா என மகனைக் கேட்ட ஒலியில்
தட்டுத் தடுமாறி தேடுகிறார்
அப்பன் ஆறாம் விரல் சுருட்டை….

திருந்தவே மாட்டார் எனப் பொறுமிக்கொண்டே
பொறுப்பாக டீ கொண்டு வைத்துச் செல்கிறார் அம்மை…..

இன்று போல்தான் தினமும் எனத் தோன்றிய
வார்த்தைகளைச் சரளப்படுத்தி
கடுகுடன் சேர்ந்து வெடித்துக் கொண்டே அவள்….
அம்மா….

இடியும் இங்குண்டு..!
************************
ஆணாகப் பிறந்துவிட்ட காரணத்தால்- என்
மழையின் ஈரத்தை அறியாதவன் நான்…!

உணர்வுகளை உள்ளடக்கி- என்
உறவுகளுக்காகவும்
குடும்பத்திற்காகப் பிறப்பெடுத்தவன் நான்…!

மழை நீரைத்தொட்டாலும்
ஏதோ ஒர் வெறுமை- என்னை
ஈரமாக நனைக்கிறது…!

பணம் என்ற சொல்லுக்கு- என்
உடல் முழுதும் ரணமும்
உள்ளங்கை செந்நிறமும்
பதிவேடுகள் அமைக்கின்றன…!

பிறப்பு
படிப்பு
காதல்- என்
வாழ்க்கை இத்தனையும்
இளகிய கசப்பு பாகாய் கரைந்தோடுகிறது மனதில்……!

இரை போட்டால்
திடுக்கிடும் பூனைக்குட்டிகளின் நிலை போல
வெறுமையிலும்
நிம்மதியின்மையிலும்- என்னை
ஆட்கொள்கிறது
அவ்வப்போது
மூடிய மனதில்
இடியும் இங்குண்டு
என்று….!

கடைசிப் பக்கம்
*******************
ஆறாம் வகுப்புப் படிக்கும் மாணவன்
தினம் தூக்கும் சோல்னா பையில் நிரம்பிய கல்வியை
தினம் சுரண்டி
மென்று செல்கின்றனர்
கழுதை கெட்டாலும் வராத குட்டிசுவர் மேதைகள்…
இல்லத்தை அடைந்ததும் திருப்பித் திருப்பிப் பார்க்கிறான்
இன்றைய நாள் முடிவின்
நாளைய கடைசி பக்கங்களை…!

நடனமாடும்_கனவு
***********************
நான்கு அறைகளை இருகப்பற்றி
போர்வை போர்த்திக் கொள்கிறது உறக்கம்
யாரோ கைப்பிடிக்கிறார்
கன்னத்தை கிள்ளுகிறார்
இதழுக்கு ஈரம் சேர்க்கிறார்
‘ச்சி’ என முனகலோடு புரண்டு படுக்கும் மகளைக் கண்டு
கண்ட கனவை எல்லாம் இடது கையில் போர்வையாய்
ஓரம் தள்ளும்
எதிர்கால கனவாடிய
பெற்றோரின் கனவு

Ithu Sathiyam Pesuthalalla Sandhegam Poem By Pangai Thamizhan பாங்கைத் தமிழனின் இது சாதியம் பேசுதலல்ல சந்தேகம்! கவிதை

இது சாதியம் பேசுதலல்ல சந்தேகம்! கவிதை – பாங்கைத் தமிழன்




வர்ணத்தைக்கொண்டு
பிரித்துப் பார்க்கும்
வர்ணாஸ்ரம அய்யம்!
நெற்றியில்
பிறப்பு சாத்தியப்படட்டும்!

மார்பில் ஜனனம்
உண்டாகியிருக்கட்டும்!
இடுப்பில் பிறப்பு
இருந்து விட்டுப் போகட்டும்!
காலில் பிறந்தவரெல்லாம்
நம்பி இருக்கட்டும்!

எந்த உறுப்பிலும்
பிறக்காமல்
அவன் அப்பா அம்மா வுக்குப்
பிறந்தவன்
ஏன் இழிந்த நிலை?

இப்போது
சொல்லுங்கள்
இப்படிப் பார்க்கும்
உங்கள் பிறப்பு
இப்போது
எந்த நிலை?