நந்தகுமாரின் கவிதைகள்

நந்தகுமாரின் கவிதைகள்




சாலை  ஓரப்  பூக்கள்
************************
புலரும் காலை
புது வெயிலில்
சாலை ஓரம் பூக்கும் பூக்களே!
யாரும் காணா
நேரத்தில் இமை போல்
இதழ்களை விரிக்கிறாய்!
மகரந்தம் வீசி, மனதைக்
கொள்ளை கொள்கிறாய்.
தென்னையில் அமர்ந்து
இசைக்கும், கரு வண்ண
குயிலின் கூவலுக்கு,
தென்றலோடு அசைந்து
ஆடிடும் வண்ணப் பூக்களே!
கரங்கள் தீண்டும்,
பேய் காற்று தீண்டும்,
வண்டினங்கள் கூடும்,
மழைத்துளிகள் படரும்,
ஆனாலும், ஏனோ!
உந்தன் வாசம் போகாது
ஏன் பிறந்தாயோ?
அதுவும், இங்கு
ஏன் மலர்ந்தாயோ?
சாலையில் விழுந்து
சக்கரங்களில் மடிந்தாய்!
ஓ…..சாலை ஓரப் பூக்களே!
மகரந்த மாலை வேளையில்,
உன் நிறத்தைக் கதிரவன்
பிரகாசிக்கும் செவ்வானமாய்.

மாலை வேளைக்  காட்சி
****************************
வான் உயர்ந்த தென்னை மரங்கள்
வளைவு நெளிவு இல்லாமல் ஒரு சீராய்.
தென்றல் காற்றில் தென்னங் கீற்றுகள்
தெம்மாங்கு பாட்டிசைக்கும் அசைந்தாடி,
மாலை வெயில் மறையும் காட்சி கண்டு
மாய விழிகள் மயக்கம் கொள்ளும்.
கருங்காக்கை இரை கொண்டு வந்தபின்,
காக்கைக் குஞ்சுகளின் அறைகூவல் அடங்கும்.
சிவப்பு வண்ணம் பூசிய செவ்வானமாய்,
சுடரொளி பரப்பி, கதிரவன் புறத்தே சாயும்.
வெண்ணிற புறாக்களின் படைக் கூட்டம்
களைப்பால், தென்னங் கீற்றில் அமர,
மாலை நேர மன்னவனின் செவ்வொளி
மாடப் புறாக்களில் பரவியதைக் கண்டு,
தென்னை தீப்பற்றியதோவென அஞ்சி கரைந்து,
தங்கக் குஞ்சுகளைக் காக்க விரைந்ததுவோ!
ஒரு தீயணைப்பு வீரன் போல்……

– ந. நந்தகுமார்
9360395196

சந்துருவின் கவிதைகள்

சந்துருவின் கவிதைகள்




1)
எதிரிகளிடமிருந்து காப்பாற்ற
குட்டியைக் கவ்விச் செல்லும்
மிருகம் போல் எல்லோரும்
வாழ்க்கையைத் தூக்கிக்கொண்டு ஓடுகிறார்கள்

பாதுகாப்பான இடத்தில்
இறக்கி வைத்து
இரைதேட நினைப்பவர்களுக்குக்
குட்டியைத் தவறவிடக் கூடாதென்ற கவனம்
அருகிலிருக்கும் மனிதர்களிடம்
சந்தேகங்களைத் தந்து விடுகிறது.

துறைமுகத்தில்
சிதறிக் கிடக்கும்
தானியங்களைப்போல்
கண் முன்னே காய்த்துத் தொங்கும் கனவுகள்
அள்ளிக்கொள்ள அழைக்கின்றன

சிந்தியிருப்பதை கூட்டி வாருபவர்களுக்குக்
கூடைகளெங்கும்
கல்லும் மண்ணும்
சேர்ந்தே கிடைக்கின்றன

விரட்டும் கற்களுக்கு அஞ்சாமல்
துறைமுகத்துப் புறாக்கள் மட்டும்
லாவகமாய் விலகி அமர்ந்து
தானியங்களைக் கொத்துகின்றன

கரையிலிறங்கிய உற்சாகத்தில்
பிரத்தியேக உணவை
கப்பல் கேப்டன்
பறவைகளுக்கு விசிறுகிறான்
அவன் கால்களைச் சுற்றி
சிறகுகள் உரசும்
நன்றியின் பூக்கள்.

மற்றவவை போல்
பசித்த நேரத்தில் உண்ணவும்
நினைத்த நேரத்தில் கூடடையவும்
மனிதர்களால் முடிவதில்லை.

கூட்டமாய்ப் பறந்து
கட்டடங்களில் அமரும்
புறாக்களின் வாயில்
குஞ்சுகளுக்கான
மகிழ்ச்சி.

ஒரே சமயத்தில்
புறாக்களின் அலகுகளாகவும்
வீசுபவனின் கரங்களாகிவிடவும்
ஏங்குகிறது மனம்.
*********************

2)
பத்து குண்டு இருபது ரூபாய்
உப்புக்காற்றில் ஆடும் பலூனை
சுடும் சிறுவன்
நான்கு பலூன் வீழ்த்துகிறான்
எட்டு தீர்ந்த பின்
மொத்தம் முடிந்ததென்று
சாதிக்கிறான் கடைக்காரன்.

சற்று தள்ளி
அதே விலை
வேறு சிறுவன்
ஐந்து பலூன் வீழ்த்துகிறான்
பத்து முடிந்தும்
மேலும் ஒரு குண்டை
பரிசாகத் தருகிறான்.

தள்ளுவண்டி மீன் வாசம்
முதல் கடை ஈர்க்கிறது.
துணியால் துடைத்த கடாயில்
மீன் மிதக்க எண்ணை ஊற்றி
நேற்றைய மீனைப் பதமாக

சூடாக்கித் தருகிறாள்.

கூட்டம் குறைந்த அடுத்த கடை
புதிய மீன்
மிதமான எண்ணை
வயிற்றையும் கணக்கில் வைத்து
பொரித்துத் தருகிறாள்
வேறொருத்தி.

இரண்டு காட்சி
இரண்டு பார்வை
யூகிக்க முடியாத
வாழ்க்கை…!

 – சந்துரு.ஆர்.சி