நூல் அறிமுகம்: பரீஸ் பொலேவோயின் உண்மை மனிதனின் கதை – சகுவரதன்
நூலின் பெயர் : உண்மை மனிதனின் கதை
ஆசிரியர் : பரீஸ் பொலேவோய்
தமிழில் : பூ.சோமசுந்தரம்
வகை : நாவல்
பதிப்பகம் : பாரதி புத்தகாலயம்
விலை :270/
புத்தகம் வாங்க இங்கு க்ளிக் செய்யவும். thamizhbooks.com
பரீஸ் பொலேவோய் புகழ்பெற்ற நூலாசிரியர், பத்திரிகையாளர். இரண்டாம் உலகப்போரில் பொலெவோய் பரீஸ்‘பிராவ்தா’ செய்தித் தாளின் போர்முனை நிருபராகப் பணியாற்ற செல்கிறார்.
அப்போதுதான் உண்மை மனிதனின் கதையின் கதைமாந்தரான செஞ்சேனையின் வீரமிக்க விமானி அலெக்சேய் மெரேஸ்யெவைச் சந்திக்கிறார். போர்முனையில் மிகச்சிறந்த விமானி எனப் பெயர் வாங்கியிருப்பதைக் கேள்விப்பட்டு, பரீஸ் அவரை பேட்டி காண விரும்புகிறார்.
அலெக்சேய் மெரேஸ்யெவிற்கும்( கதாநாயகன்) மாஸ்கோவிலிருந்து வந்துள்ள ‘பிராவ்தா’ செய்தியாளரிடம் நாட்டில் நடந்துவரும் நிகழ்வுகள் அனைத்தையும் கேட்டுத்தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்கிற ஆசை. எனவே இரவு தன்கூடவே தங்குமாறு கூறி அழைத்துச் செல்கிறான். அதன்பின்னர் அலெக்சேய் மெரேஸ்யெவ் தன் கதையை பரீஸிடம் கூற, அவர் கேட்டுப் பதிவு செய்து, நமக்கு அளித்துள்ள கதைதான் உண்மை மனிதனின் கதை.
நாவல் சுருக்கம்
இருபத்திரண்டு வயது அலெக்ஸேய் ஒரு விமானி. அதுவும் போர் விமானி. இரண்டாம் உலகப்போரில் ஊடுருவும் ஜெர்மானியர்களை வீழ்த்த விமானம் போட்டி செல்கிறான்.
ஆனால் அவனோ ஜெர்மானியர்களால் சுட்டு வீழ்த்தப்படுகிறான் . அந்த விபத்தில் இரண்டு கால்களும் முறிந்து போகின்றன . அடர்ந்த காட்டின் ஊடே கடுமையான பனிப்பொழிவில் அவன் தவழ்ந்து தவழ்ந்து நெடுந்தூரம் பயணிக்கிறான் .
பல்வேறு விதமான இன்னல்களை சந்திக்கிறான் .கரடி போன்ற மிருகங்களின் தாக்குதல்களில் இருந்து தப்பித்து ஒரு கிராமத்தில் வந்து சேருகிறான். கிராமமக்கள் அவனுக்கு உதவி ராணுவ மருத்துவமனையில் சேர்த்து விடுகிறார்கள். அவளது இரு கால்களும் அழுகிப் போனதை மருத்துவர்கள் கண்டறிகிறார்கள். அவனது இரு கால்களும் துண்டிக்கப்படுகின்றன.
தாய்நாட்டைக் காக்கும் யுத்தத்தில் அவனால் ஒரு முடவன் போல முடங்கிக் கிடக்க முடியவில்லை. மீண்டும் விமானி ஆகி எதிரிகளின் விமானங்களை சுட்டு வீழ்த்த வேண்டும் என்ற கடமை உணர்ச்சி அவனை வாட்டுகிறது. அவனுக்கு இரண்டு கட்டை கால்கள் பொருத்தப்படுகிறது . அந்தக் கட்டை கால்களில் ராணுவ பூட்சுகளை மாற்றி தனது முழங்கால்களில் பொருத்தி நடைப் பயிற்சியில் ஈடுபடுகிறான்.
அவனுக்கு வீரம் விளைந்தது என்கிற நாவலும் அதன் கதாநாயகன் பாவேலும் நினைவுக்கு வருகிறார்கள். தொடர்ந்து கடுமையான பயிற்சிக்கு பின் கட்டை கால்களோடு விமானியாகி மீண்டும் பறக்கிறான். ஜெர்மானியர்களின் விமானங்களை மீண்டும் சுட்டு வீழ்த்துகிறான் .
நாவல் அமைப்பு
உண்மை மனிதனின் கதையை நான்கு பாகங்களாக பரீஸ் எழுதியிருக்கிறார். முதல் பாகத்தில் ஜெர்மானியர்களுடன் நடந்திடும் சண்டையில் அலெக்சேய் மெரேஸ்யேவின் விமானம் பொருக்கி விழுகிறது. அதிலிருந்து எப்படியோ தப்பிப்பிழைத்த அலெக்சேய், பனிப்புயலில் அடர்ந்த காட்டில் 18 நாட்கள் தவழ்ந்து செல்கிறான். அவன் வருவதைக் கண்ணுற்ற இரு சிறுவர்கள், ஊருக்குள். சொல்ல, மிஹாய்லா தாத்தா, கிராமத்துப் பெண்கள், ‘கொரில்லா’ கோழி சூப் வைத்துக்கொடுத்த கிழவி உட்பட அனைவரும் இவனை அன்புடன் கவனிக்க முதல் பாகம் நிறைவடைகிறது.
இரண்டாம் பாகத்தில் மருத்துவமனையில் அலெக்சேய்க்கு சிகிச்சை அளிக்கப்படுகிறது. அலெக்சேய் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்படும்சமயத்தில்
கால் விரல் எலும்புகள் நொறுங்கியிருந்தன. இரண்டு பாதங்களிலும் தசையழுகல் ஏற்பட்டிருந்தது. அளவுகடந்த சோர்வு வேறு.
இவ்வாறு மிகவும் மோசமான நிலைமையில் அனுமதிக்கப்பட்ட அலெக்சேயை அங்கே அவனுடன் சிகிச்சைக்காக அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த கமிஸாரும், மருத்துவத்தாதிகளும், தலைமை மருத்துவர் வஸீலிய் வஸீலியெவிச்சும் அவனுக்குத் தைரியம் கொடுத்து அறுவைச் சிகிச்சையின் மூலம் கால்களை அகற்றிவிடுகிறார்கள்.
இனி விமானியாக முடியாதே என்ற கவலையில் அலெக்சேய் நொறுங்கிப் போய்விடுகிறான்.
அந்த சமயத்தில், ஒருநாள் ஒரு பத்திரிகையில் ஒரு செய்தி வருகிறது. ஒருவன், தனக்கு ஒரு கால் இல்லாத நிலையிலும், பொய்க்கால் பொருத்திக்கொண்டு, விமானத்தை ஓட்டியதாகக் கூறுகிறது, இதைக் கேள்விப்பட்டவுடன் அலெக்சேய் உற்சாகம் கொள்கிறான். அதன்பின் தலைமை மருத்துவர் வஸீலிய் வஸீலியெவிச் மூலம் தனக்கு அளிக்கப்பட்ட பொய்க்கால்கள் மூலமாக கடுமையாகப் பயிற்சி பெற்று, இயல்பானவர்கள் நடப்பதைப்போலவே பொய்க்கால்களுடன் நடக்கும் அளவிற்குத் தன்னை உருவாக்கிக்கொண்டான். இவை அனைத்தையும் இரண்டாம் பாகத்தில் நாம் படித்திடலாம்.
கதையின் மூன்றாம் பாகத்தில் மீண்டும் போர் விமானியாவதற்காக அலெக்சேய் மேற்கொள்ளும் முயற்சிகளைப் பார்க்கிறோம். ஒவ்வொருவரும் அவனிடம் உள்ள அசாத்திய திறமையைக்கண்டு ஆச்சர்யப்படுவதும், இறுதியில் அவனுக்குக் கால்கள் கிடையாது என்று தெரியவருகிறபோது தங்கள் கையறுநிலையைத் தெரிவிப்பதும், எல்லாவற்றையும் வெற்றிகொண்டு அலெக்சேய் போர் விமானியாவதையும் மூன்றாவது பாகத்தில் நாம் பார்த்திடலாம். நான்காவது பாகத்தில் போர் விமானிகளிலேயே முன்னுதாரணமாகத் திகழும் அலெக்சேயை நாம் பார்க்கிறோம்..
ரசித்த பகுதிகள்
இந்நாவலின் சிறப்பம்சம் இயற்கை காட்சிகளையும் மனித நடவடிக்கைகளையும் வான போர் காட்சிகளையும் ஒரு திரைப்படம் போல காட்டுவதாகும்.
அற்புதமான வர்ணனைகள் பக்கத்துக்குப் பக்கம் மெய்சிலிர்க்கும் காட்சிகள். பறவைகள் மிருகங்களின் நடமாட்டம், இலைகள் கிளைகளின் அசைவுகள் ,நம்மை காட்டிற்குள் இழுத்துச் சென்று வனவாசியாக்கி விடுகின்றன. காட்டைப் பற்றிய ஒரு வர்ணனை பாருங்களேன்.
“காடு இரைந்தது. முகத்தில் வெக்கை அடித்தது. ஆனால் முதுகுப்புறமிருந்து வந்தது முள்ளாய் குத்தும் குளிர். இருளில் கோட்டான் கூவிற்று. நரிகள் கத்தின. நெகிடியின் பக்கத்தில் அணையும் தருவாயில் கண்சிமிட்டி கொண்டிருந்த கங்குகளை சிந்தனையுடன் நோக்கியவாறு முடங்கியிருந்தான்.
பட்டினியால் நோயுற்ற, களைப்பால் செத்துக்கொண்டிருந்த மனிதன். பிரம்மாண்டமான இந்த அடர் காட்டில் அவன் தன் தனியன். இருளில் அவன் முன்னே இருந்தது தெரியாத எதிர்பாராத ஆபத்துகளும் சோதனைகளும்தான். “பரவாயில்லை, பரவாயில்லை” எல்லாம் நலமாக முடியும் என்று திடீரென சொன்னான். இந்த மனிதன் தனது ஏதோ பழைய நினைவால் தூண்டப்பட்டு வெடிப்பு கண்ட உதடுகளால் அவன் புன்னகைத்தது நெகிடியின் செவ்வொளிர்வில் தெரிந்தது.” பனிபடர்ந்த காட்டில் கதாநாயகன் தவழ்ந்து தவழ்ந்து செல்லும் போது ஒரு காட்சியை அருமையாக வருணிக்கிறார்.
“மெதுவாக மிக மெதுவாக ஒரு கண்ணை திறந்து பார்த்தவன் அக்கணமே அவற்றை இறுக மூடிக் கொண்டு விட்டான். அவனுக்கு எதிரே பின் கால்களில் குந்தி இருந்தது ,பெரிய, மெலிந்த, கரடி. கரடி பசித்திருந்தது எரிச்சல் கொண்டிருந்தது . ஆனால் பிணங்களின் இறைச்சியை கரடிகள் உண்பதில்லை. பெட்ரோல் நெடி சுள்ளென்று அடித்த அசைவற்ற உடல்.உடல் நெடுக மோந்த அந்த கரடி சோம்பலுடன் திரும்பிப்போக முக்கலும் முனகலும் அதை திருப்பி வரச் செய்தன.” ஒருகணம் ஆடிப்போகிறோம்.
இன்னொரு சுவையான காட்சி. “தவழ்ந்து தவழ்ந்து சென்ற கதாநாயகன் ஒரு கிராமத்தை அடைகிறான். முதலில் அவன் ஜெர்மானியன் என்று சந்தேகப்பட்ட கிராமத்துப் பெண்கள் பின்பு அவன் சோவியத் வீரன் என்று தெரிந்ததும் அவன் மீது அக்கறை கொண்டு கவனிக்கிறார்கள் . அவனுக்கு கோழிச்சாறு கொடுத்தால் தெம்பு வரும் .ஆனால் கிராமத்தில் இருந்த எல்லா கோழிகளையும் வாத்துகளையும் ஜெர்மானியர்கள் பிடித்து தின்று விட்டார்கள். ஒரே ஒரு கோழி மட்டுமே பதுங்கி தப்பிவிட்டது .ஜெர்மானியர்கள் போனபின் பெண்கள் அந்த கோழியை,’கொரில்லாக் கோழி’ என்று பெயரிட்டு அழைக்கின்றனர்.
அந்த கோழி எஜமான் ஒரு பெண் . அவள் அந்தக் கோழியை பலரும் கேட்டு தர மறுத்துவிட்டவள்.ஆனால் அந்தப் பெண்மணி சோவியத் வீரனுக்கு என்றதும் தனது கொரில்லா கோழியை அறுத்து சூப் வைத்து கொடுக்கிறாள். பெண்கள் மகிழ்ச்சியில் ஆரவாரம் கிறார்கள்.” நாவல் முழுக்க பல காட்சிகள் நம்மை ‘அட’. போடவைக்கின்றன.
வர்ணனைகள் மெய்சிலிர்க்க வைக்கின்றன. போர்க்காட்சிகளில் வீரம் கொப்புளிக்கின்றன.
காதல் காட்சிகளில் மனம் இறக்கைகள் கட்டி பறக்கின்றன. பூ.சோமசுந்தரம் அவர்களின் மொழிபெயர்ப்பு, உணர்வுகளை உணர்ச்சிகளை அப்படியே நமக்குள் மடைமாற்றம் செய்ததில் நூறு சதம் வெற்றியடைந்துள்ளது. அனைவரும் வாசித்து இன்புறவேண்டிய நல்ல நூல்.
நன்றி: வாசிப்போம் – தமிழ் இலக்கியம் வளர்ப்போம் முகநூல் குழு
No Comments