Vanathirkenna Veli

ஆயிரம் ஆயிரம் ப்ளாட் வீடுகள்
எங்கு பார்த்தாலும் கண்கவர் வண்ணங்களில்
இன்னும் பல ஜனங்களுக்கு ப்ளாட் பாரம் தான் கதி
துருப்பிடித்த கத்தி அதிகாரம்
துளையிடும் தோட்டாக்கள் எதேச்சதிகாரம்
திரள் நெருப்பில் கருகும் யாவும்
கடைசிப் படகுக்காரன் போய்விட்டான்
கரையில் தனியாக நிற்கிறேன்
காரிருள் காட்டு விலங்காய்ச் சூழ்கிறது
வீடில்லாதவன் நாடு காக்கப்போனான்
நாடு காக்கப் போனவன்
சுடுகாடு போனான்
சுடுகாடு போனவன் வீடு
சுடுகாடாகிப் போனது

படங்களாகக் காட்டிப் பெண்ணை அசிங்கப்படுத்தினாய்
வார்த்தைகளாக எழுதிப் பெண்ணை மானபங்கப்படுத்தினாய்
சொல்லாடல்களாய்ப் பெண்ணை அவமானம் செய்கிறாயே ஈனப்பயலே
உன் சாதி உனக்கு உதவாது
உன் மதம் உன்னை கடையேற்றாது
மனிதம் உனக்குக் கை கொடுக்கும்
நிலம் நெகிழ்ந்து கிடக்குது
நெஞ்சம் மகிழ்ந்து குதிக்குது
விதைப்பின் காலம்
கழுதை கவிதை சொன்னது
நரி கதை கூறியது
காக்கைகள் சபாஷ் என்றன
குயில் மவுனமாய் அமர்ந்திருந்தது
காக்கைகள் கரைகின்றன

மழைக்காலம்…மழைக்காலம்
பழ வண்டிக்காரன் கூவுகிறான்
பழங்களில் ஈக்கள் மொய்க்கின்றன
பிண ஊர்வலம்.
நனைந்த ஆடு
கொதிக்கும் தண்ணீர்
பசி
ஈரக் காற்று
இலையற்ற மரம்
துணை இழந்த கிளி
நச்சு மழை
காளான் குடை
காலற்ற வெல்வெட் பூச்சி.