Verumai

மலர்கள் பூத்துக்குலுங்குகிறது கண்களுக்கு விருந்தாக
எனக்கானது அல்ல
கலகல வளையோசை காதுகளில்
என் கைகளில் இல்லை
நட்சத்திரங்களாக வண்ண வண்ண பொட்டுகள்
எனக்கு ஏற்புடையது இல்லை
மஞ்சளும் மருதாணியும்
மணம் கூட்டும்
மங்கை என்னை பார்க்காது
நலுங்கு வைக்க அலைபாயும்
கைகள்
ஒதுக்கித் தள்ளும் மங்கை கூட்டம்
வாசலில் வந்தால் முகம் சுளிக்கும்
சுற்றமும் நட்பும்
ஆனால்
தென்றல் என்னை தள்ளாது
தாலாட்டும்!
தாய் மண் என்னை வெறுக்காது
அணைத்துக் கொள்ளும்!