Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 10 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 10: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 10: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி




ஒரு பாடலை எழுத எவ்வளவு நேரத்தை எடுத்துக் கொள்கிறீர்கள் என ஒவ்வொரு பாடலாசிரியரிடமும் கேட்கப்படும் கேள்விக்கு கவிப்பேரரசு வைரமுத்து அவர்கள் சொன்ன பதில் அழகானது அதே நேரம் ஆச்சரியமானது. அதிக பட்சம் அரை மணி நேரம் என்கிறார். சில பாடல்களை பத்து நிமிடங்களில் எழுதியதாகவும் பதிவு செய்திருக்கிறார். அது அந்தத் துறையில் அவருக்கு இருக்கும் பேராற்றல். நானெல்லாம் பாடல்களை எழுதுகிற அவஸ்தையை அருகில் இருந்து நீங்கள் பார்த்தீரேயானால் என் தெரு இருக்கும் திசையைக் கூட திரும்பிப் பார்க்க மாட்டீர்கள். காரணம், எழுதும் பாடலுக்குள் ஓர் எழுத்தும் எனக்குப் பிடிக்காமல் இருக்கக் கூடாது என்கிற எனது தீவிரம், மற்றும் குப்பைத் தொட்டியில் போடுவதற்கொரு பாடல் வேண்டும் என்று கேட்டாலும் அதை அழகான பாடலாகவே எழுதித்தரும் பழக்கம் என்னிடம் உண்டு. அதனால் அந்த அவஸ்தையை நான் விரும்பியே ஏற்றிருக்கிறேன்.

Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 10 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 10: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

எழுதி மெட்டமைப்பதில் மெட்டுக்கொரு பரிமாணமும், மெட்டுக்கு எழுதுவதில் எழுத்துக்கொரு பரிமாணமும் உண்டு. இதை அனுபவத்தால் மட்டுமே அறிந்து கொள்ள முடியும். மெட்டுக்கு எழுதும் போது எனக்கு நேரம் கொஞ்சம் அதிகம் தேவைப்படுகிறது. மெட்டில்லாமல் எழுதுகிறபோது நேர மிச்சமும் சுதந்திரமும் கிடைக்கிறது.
ஒரு பாடல் எப்படி எழுதப் பட்டாலும் அதற்கு இசை அத்துணை முக்கியம். இசை தான் எழுத்துக்களை தேனில் ஊறவைத்து தேரேற்றுகிறது. இசை தான் எழுத்துக்களுக்கு போதை ஊற்றிக் கொடுக்கிறது, அதன் தள்ளாட்டமே நடனமாகிறது. இதை கவிப்பேரரசு வைரமுத்து அவர்கள் தான்,

“கவிதை
மொழிக்கு ஆடை கட்டுகிறது
இசை தான் றெக்கை கட்டுகிறது” என்பார்.

திரைப்படங்களில் ஒரு பாடல் எப்படி உருவாகிறது என்பதைப் பற்றி அறிந்து கொள்வது பலருக்கும் பிடித்தமான விசயமாக உணர்கிறேன் காரணம், நான் கல்லூரிகளுக்கு விருந்தினராகப் போகிற போதும், நண்பர்கள் வட்டாரத்திலும் நான் பாடலாசிரியரான காலந்தொட்டே கேட்டு வருகிறார்கள் இந்தக் கேள்வியை.

கதையை உருவாக்கும் போதே ஒரு இயக்குநர் பாடலுக்கான இடங்களையும் முடிவு செய்து விடுகிறார். தயாரிப்பாளரிடத்திலும் கதாநாயகன் கதாநாயகியின் முன் கதை சொல்லும்போதும் பாடல் வருகிற இடங்களைக் குறிப்பிடுகிறார். பின்னர் இசை அமைப்பாளரிடம் கதை சொல்லி முடித்து பாடலுக்கான சூழலையும் சொல்லுகிறார். இசையமைப்பாளர் இயக்குநர் திருப்தி கொள்ளும்படியான அளவுக்கு மெட்டுக்களைப் போட்டுக் காட்டுகிறார். இறுதியாக ஒரு படத்திற்கு ஐந்து அல்லது ஆறு பாடல்களுக்கான மெட்டுக்களைத் தேர்வு செய்து கொள்கிறார்கள். அதன் பின்னர் ஒவ்வொரு பாடலையும் யார் எழுதினால் நன்றாக இருக்கும் என்று கவிஞர்களின் சமீபத்திய வெற்றிப் பாடல்களை வைத்துக்கொண்டு திட்டமிடுகிறார்கள். அதன்படியே ஒவ்வொரு மெட்டையும் அந்தந்த கவிஞர்களுக்குக் கொடுத்து எழுத வைக்கிறார்கள்.

இன்று நீங்கள் கேட்கும் பிரபலமான பாடல்களின் மெட்டுக்கள் அனைத்தும் முதன் முதலில் கேட்கும்போது பாடலை எழுதப்போகிறவர்களுக்கு கண்ணைக்கட்டி காட்டில் விட்டது போன்று இருக்கும் . ஆரம்ப காலத்தில் தத்தகாரம் புரியாமல் அண்ணன் இயக்குநர் அருள்ராஜன் அவர்களிடம் அவரின் படப்பிடிப்பிற்கு நடுவில் கேட்டுத் தெரிந்திருக்கிறேன். அதன் பின் என் நண்பர் இசையமைப்பாளர் செல்வ தம்பியிடம் சந்தேகத்தை கேட்டுத் தெளிவு பெற்றிருக்கிறேன்.

இப்படி அல்லல்பட்டு தத்தகாரத்தை உள்வாங்கி பின் சொன்ன சூழலுக்கு மீட்டர் பிசகாமல் எழுதவேண்டும். ஒரு பாடலுக்கு ஒன்பது பாடல் எழுத வேண்டும். அப்போது தான் ஒரு பாடல் உருவாகும். இயக்குநரின் விருப்பத்திற்கேற்ப ஒவ்வொரு பல்லவியிலும் ஒவ்வொரு சரணத்திலும் இரண்டு இரண்டு வரிகளாகப் பொறுக்கி ஒன்று சேர்த்து ஒரு பாடல் உருவாகும். அப்படித்தான் “பீமா” படத்தின் “மெகு மெகு” பாடலுக்கு நண்பர் நா. முத்துக்குமார் 20 பல்லவி நாற்பது சரணம் வரை எழுதினார். ஆடுகளம் படத்தின் “ஒத்த சொல்லால” பாடலுக்கு நண்பர் வெற்றிமாறன் அவர்கள் கேட்காமலேயே 15 பல்லவி, 15 சரணம் எழுதிக் கொடுத்தேன். அவர்களுக்கு எல்லாம் பிடித்துப் போய் எதை வைப்பது எதை ஒதுக்குவது என்பதில் சிரமம் இருந்ததாக இசை அமைப்பாளர் ஜீ.வி. பிரகாஷ்குமார் சொல்லியிருக்கிறார்.

ஒரு பாடலுக்குத் தேவையான ஒரு பல்லவி இரண்டு சரணங்களை எடுத்துக் கொண்டு இயக்குநரும் பாடலாசிரியரும் இசையமைப்பாளரிடம் செல்ல, அங்கே வரிகளை இசையமைப்பாளர் அந்த மெட்டிற்குப் பாடிப் பார்ப்பார். எங்காவது மீட்டர் இடித்தால் பாடலாசிரியரை அதை சரிசெய்து கொண்டு பின் ட்ராக் சிங்கர் வைத்து அல்லது இசையமைப்பாளரே ட்ராக் வாய்ஸ் பாடி வைத்துக் கொள்வர். அவசரமாகப் படப்பிடிப்பிற்குக் கிளம்பும் இயக்குநர்கள் ட்ராக் வாய்ஸை மட்டும் பெற்றுக்கொண்டு செல்வதுண்டு. அவசரமில்லையெனில் இந்தப் பாடலுக்குத் தேவையான பாடகரைத் தேர்வு செய்து குரல் பதிவு நடத்தி தேவையான இசைக் கோர்வைகளைச் செய்து மிக்ஸிங் மாஸ்டரிங் செய்யப்பட்டு பாடல் இறுதி நிலை அடைகின்றது.

ஒரு பொறுப்பு மிக்க பாடலாசிரியராக நான் பாடல் பதிவின் போது பாடகரின் மொழி உச்சரிப்பை மிக உற்று கவனிக்கிறேன். மொழி சிராய்ப்பு நடக்கவிடாமல் முடிந்த அளவு சரி செய்கிறேன். பாடல் வெளியீட்டு விழாவிற்குச் சென்று எழுபது சேனலுக்கு பேட்டி கொடுக்கிறோனோ இல்லையோ, பாடல் பதிவில் கலந்து கொள்ள பெரும்பாலும் தவிர்ப்பதில்லை. எனக்கு அதைவிட இதுதான் முக்கியம், காரணம் பாடல் பதிவின் போதுகூட பாடலின் மெருகேற்றலுக்காக சில வார்த்தைகளை மாற்றம் செய்வேன். இப்படித்தான் நண்பர்களே ஒரு பாடல் உருவாகிறது.

எழுதுகிற எல்லா பாடல்களும் ஒலிக்கூடத்தின் பதிவுவரை செல்வதில்லை. ஒலிப்பதிவு செய்த எல்லா பாடல்களும் திரைக்கு வருவதில்லை. திரைக்கு வரும் எல்லா பாடல்களும் வெற்றி பெறுவதுமில்லை. அதே போல் வெற்றிபெறும் பாடல்கள் எல்லா நல்ல பாடல்களும் அல்ல வெற்றி பெறாத பாடல்கள் எல்லாம் மோசமும் அல்ல. ஏனெனில் பெரிய ஹீரோக்களுக்கு எழுதப்படுகிற சுமாரும் சூப்பராகிவிடும். புது முகங்களுக்கு எழுதப்படுகிற சூப்பரும் சுமாராகிவிடும்.

திரைப்படப் பாடல்களைப் பொறுத்தவரை பல்லவியின் முதல் இரண்டு வரிகள், மக்கள் முணுமுணுப்பதாக இருக்க வேண்டும் என்று பார்த்துக்கொள்வது வழக்கம். என்னைப் பொருத்தவரை எல்லாவரிகளுக்கும் மெனக்கிடுகிறேன். ஆனாலும் மக்கள் பாடலின் முதல் இரண்டு வரிகளைத் தாண்டி அந்தப் பக்கம் போகமாட்டார்கள். பாடல்களை மனனம் செய்துவந்து பாராட்டுகின்ற சில ரசிகமணிகள் இந்த லிஸ்டில் அடங்கார். ஒரு பாடலின் சரணங்களுக்கே இந்தக் கதி என்றால், “ராக்கமா கையத் தட்டு” பாடலின் இடையே வரும் ‘குனித்த புருவமும்” போன்ற துண்டு வரிகளைப் பிழைக்க வைப்பது பெரும் பாடு. ரஜினி படம் என்பதால் நாவுக்கரசர் எழுதிய தேவாரம் தப்பித்தது. அப்படியான பாடல்கள் எனக்கும் பல அமைந்ததுண்டு அவற்றில் சில உங்களுக்காக.

“ஈட்டி” படத்தில் ‘பஞ்சு மிட்டாய் மேல தீயப் பத்த வச்சாடா”‘ எனும் பாடலின் நடுவே, இளம் பெண்கள் குழுவாகக் கூடி மையத்தில் நின்றாடும் நாயகியின் அழகைப் பாடுவதாக,

“பேரழகாள் வருகின்ற
தெருவை அறிவானோ
கார்முகிலாள் தருகின்ற
அமுதம் குளிப்பானோ
கூர் விழியால் ஒருநாளிவன்
குத்திச் சரிவானோ”

“மதயானைக் கூட்டம்” படத்தில் புஷ்பவனம் குப்புசாமி பாடிய “கொம்பு ஊதி கொட்டடிச்சு கெளப்புங்கடா சக்க” என்கிற ஒரு திருமண விழா பாடலில், மணமக்களுக்கு திருமணம் முடிந்து முதலிரவுக்கு அனுப்பி வைக்கும் போது மணமகனின் நண்பர்கள் பாடுவதாக அமைந்த வரிகள்,

“சாமந்திப் பூவா
சக்கரப் பாகா
பாத்திட்டு வந்துதான்
சொல்லுங்க…

மூச்சுல வெயில்
கொட்டுறா குயில்
எதுக்க ஆம்பள
நில்லுங்க…

ஒத்தடம் போலத்தான்
நடந்தாள்
ஒருத்தரும் பாக்காத
தடந்தான்

தாழம்பூ அவளோட
நெறந்தான் – அவன்
தன்னையே மறந்து
கெடந்தான்”

நண்பர் பிரசாத் முருகேசன் இயக்கத்தில், தர்புகா சிவா இசையில் “கிடாரி” படத்தில் மூன்று பாடல்கள் எழுதியுள்ளேன், அதன் முழு அனுபவத்தை வேறொரு கட்டுரையில் சொல்ல இருக்கிறேன், அதற்கும் முன்னதாக அந்தப் படத்தில் வரும், “வண்டியில நெல்லு வரும் வண்டியில நெல்லு வரும்” எனும் நண்பர் அந்தோனிதாஸ் பாடிய பாடலின் குறுக்காக, சசிக்குமாரும் அவரது காதலி நிகிதா விமலும் ஒரு சிறு வீட்டிற்குள் திட்டமிட்டுச் சந்தித்துக் கொள்கிறார்கள். அவள் முழு மூர்க்கத்தில் காதலனை சுவற்றில் சார்த்தி முத்தம் வைத்து முதலடி எடுத்து வைக்கையில் மனதின் தவிப்பை மருகலாய் எழுதினேன்.

“விரல் தொடும் தூரத்தில்
வர மிருக்கு
போதும் போதுமே நா வாழ
விடிய மறந்திடு ராத்திரியே
வேற எதுவும் வேணா
உருவம் பாத்தே
உசுரு போதே
என்ன மாயந்தான் நீ செஞ்ச

யாத்தே தாங்கல
தூத்தக் காட்டுல
போத ஏத்துதே மீச
தீபம் ஊமையா
போக சாபந்தான்
நானும் போடத்தான் ஆச

முந்தைய தொடர்களை வாசிக்க:

தொடர் 5: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 6: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 9: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 9 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 9: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 9: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி




எல்லாத் திருவிழாக்களையும் விட தமிழர்களுக்குத் தைத்திருநாள் முக்கியமானது. ஏனெனில், திருவிழா பத்து நாட்கள் இருக்கும் போதே இதற்கான ஆயத்தப் பணி தொடங்கிவிடும். அதேபோல் இந்தத் திருவிழாதான் ஆடு மாடுகள் மற்றும் விவசாயத்திற்கு துணைபுரிகிற அல்லது வளர்ப்பு விலங்கினங்களுக்கான திருவிழாவாகும்.
விலங்கினங்களுக்கான இவ்விழாவில் மனிதன் விருந்தினராகக் கலந்து கொள்கிறான்.

எங்கள் ஊர்களில் பொங்கல் விழாவிற்கு மட்டுமல்ல என்ன விழா வந்தாலும் அதற்கு முன் கந்துவட்டி கடை முன் எம் ஏழை எளிய மக்கள் நின்று விடுவார்கள். விழாக் காலங்களில் மட்டும் தான் கிராமத்து மக்கள் மகிழ்வோடு இருப்பார்கள் மற்ற நாட்களில் உழைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள். அதனால் தான் கடன் பெற்றாவது வீட்டிற்குள் மகிழ்ச்சியைக் கூட்டி வருவார்கள். காலமெல்லாம் உழைப்பவர்கள் எதற்காக கடன் பெற வேண்டும் என உங்களுக்குத் தோன்றும் தான். ஆனால் கொடுக்கப்படும் கூலிப் பணம் அன்றாடம் குடலை நிரப்பத்தான் சரியாய் வரும். இன்னொன்று விழாக்களுக்கு விருந்தினர்களை அழைத்து உபசரிக்கும் பழக்கம் கிராமத்தில் உயிர்ப்புடன் இருக்கின்றன. இதை அவர்கள் சுமையென நினைத்ததில்லை ஒருபோதும். ஒரு விழாவிற்கு கடன் பெறுவதும் அதை அடுத்த விழாவரை கட்டுவதும் இவர்களுக்கு வழக்கம். என்ன கஷ்டம் என்றால் கிராமத்தில் மாதம் ஒரு திருவிழா வரும். இந்த சூழலில் நான் எழுதிய ஹைக்கூ ஒன்று நினைவிற்கு வருகிறது.

“திறந்தே இருக்கின்றன
திருவிழா காலத்திலும்
அடகுக் கடைகள்”

Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 9 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 9: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

எங்கள் கிராமத்தில் பொங்கல் வரப்போகிறது என்றால், ஒரு வாரம் முன்பே என் அம்மா நாகமலையின் அடிவாரத்தில் புற்றுமண் அள்ளி வந்து வீட்டின் சிறு சிறு ஓட்டைகளைத் தீற்றுவார். பிறகு சாணம் கரைத்து அந்த இடங்களில் மெழுகி விடுவார். சுவரில் ஈரம் காய்ந்தபின் சிமெண்ட் தொட்டியில் ஊறப் போட்டிருந்த சுண்ணாம்புப் பாலெடுத்து வீட்டிற்கு வெள்ளை பூசுவோம். பின்னர் காவிப் பொடியாலான நீள் கோலத்தால் வீடு அழகாகும். கிராமப் புறங்களில் போகிக்கு எரிக்க ஒன்றுமிருக்காது காரணம் நகரங்களில் எரிக்கப்படுகின்ற பழைய பொருட்கள் இங்கே வாழ்வோரின் அத்தியாவசியப் பொருட்கள் ஆகும். தை ஒன்றாம் தேதியன்று மாவிலை கூரைப்பூ ஆவாரம்பூ போன்றவற்றை முடிசெய்து வீட்டின் முன் கூரையில் செருகுவோம். விவசாய நிலத்தின் வடகிழக்கு மூலையில் செருகி வைப்பதும் ஏன் அவரவர் வீட்டருகிலோ தொலைவிலோ வைத்திருக்கும் சாணக் குப்பைகளிலும் இதை செருகி வைப்போம்.

எங்கள் பணியான் கிராமத்து தலைமேடு தான் நாகமலை. அங்கிருந்து கூரைப்பூவும் ஆவாரம் பூவும் அம்மா பறித்து வந்து விடுவார்கள், ஆனால் மாவிலைக்குப் பெருங் கஷ்டம். ஊர் முடிவில் ஒரு மாந்தோப்பு இருக்கிறது. தோப்புக்காரர், கண்ணில் விளக்கெண்ணெய் ஊற்றி காவல் காத்துக் கொண்டிருப்பார். அவர் கண்ணைக் கட்டிவிட்டு மாவிலை பறித்தால் தான் பொங்கல் காலை எங்கள் ஊரின் கூரைகளுக்கு வந்துசேரும். வேறு வழியின்றி எங்கள் திருட்டு நடந்தேறும். வருடா வருடம் அவரும் நாங்களும் அப்படி அப்படியே தான் இருக்கிறோம். பொங்கலோ.. பொங்கல்..!

ஆடு மாடுகளை ஊருணியில் அழுக்குத் தீரக் குளிப்பாட்டி வண்ண வண்ண பொட்டு வைத்து வெயிலில் உலரச்செய்து பின் பச்சைப் புற்களை தின்க விடுதலும், வாசலில் பொங்கலிட்டு கரும்பு வைத்தலும், ஊரில் ஒரு குழு வீடு வீடாக வந்து வட்டி தெளித்தலும், காலை மாலையில் தொடங்கும் சாமியாட்டமும் எழுத வேண்டுமென்றால் இங்கே எனக்கு வழங்கப்பட்ட பக்கங்கள் பத்தாது. அத்தனை அழகு. அத்தனையும் அழகு.

எனது “Oru Cup Tea” யூ டியூப் சேனலில் பொங்கலுக்கு ஒரு பாடல் உருவாக்கலாம் எனத் திட்டமிட்டு எழுதினேன். எழுதிமுடித்து தோழர் சுகந்திக்கு அனுப்பினேன். அந்த வரிகளுக்கு சுகந்தி அமைத்த மெட்டும் பாடிய விதமும் எனக்கு கேட்கும் நாளெல்லாம் பொங்கல் வந்து போனது.

பல்லவி:
தை தை தை தைமாதத் திருவிழா
தலைநிமிர்ந்து நடந்த எங்கள்
தமிழனோட திருவிழா
கை கை கை கைமாறுத் திருவிழா
உலகுக் கெல்லாம் சோறுபோட்ட
உழவனுக்குத் திருவிழா

வீட்டுக்கு வண்ணங்கள் தீட்டணும் – நம்ம
வீதிக்கு மாவிலையில் தோரணம் – பொட்டுப்
பூக்களை மாட்டுக்கும் சூட்டணும் – நம்ம
நேசத்த உலகுக்குக் காட்டணும்

சரணம் – 1
பருத்தி நூல்களால் ஆடைகளை நெய்து
உடுத்தி நடந்தது தமிழ்நாடு
கருத்திலே கலையின் நுட்பத்திலே
சிறந்து விளங்கிய பண்பாடு

மெரினா கடற்கரை மீதினிலே
வீரத்தைக் காட்டினோம் பாத்தீரோ
சங்க காலத்து ஓலைகளில் – எங்கள்
சக்கரைத் தமிழைக் கேட்டீரோ

குழு:
அட கோலத்தில் அரிசி மாவு தான்
அதன் மத்தியில் பூசணிப் பூவுதான்
அட பொங்கிடும் பொங்கச் பானைதான்
அங்கே ஆடிடும் கரும்புத் தோகைதான்

சரணம் – 2
சாலை மனிதர்கள் இளைப்பாற
திண்ணை கட்டியது தமிழினம் தான்
வாழை இலையில் விருந்து வைத்து
வாட்டம் போக்கியதும் தமிழினம் தான்

சிலம்பம் கபடி வழுக்குமரம் – ஜல்லிக்
கட்டு வில்வித்தை ஆடிடுவோம்
சிந்துச் சமவெளிக்கு முழுந்தியது – எங்கள்
கீழடி என்றே பாடிடுவோம்

குழு:
நாங்கள் சாதி மதங்களை அறுத்திடுவோம்
நல்ல சமத்துவப் பொங்கலை வைத்திடுவோம்
அந்த உதய சூரியனின் கிழக்குதனை
எங்கள் உலகின் திசைக்குத் திருப்பிடுவோம்

தை மாதம் முழுக்க நாடு பூராவும் ஜல்லிக்கட்டு நடக்கும். அந்த ஜல்லிக்கட்டு வீர விளையாட்டிற்கு எத்தனையோ தடைகள் வந்தன. தமிழரின் ஒரு பண்பாட்டு அடையாளம் அழிந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காக உலகம் முழுக்க வாழுகின்ற தமிழ் பெருமக்கள் கொடுத்த குரலின் ஓசை வானம் தொட்டுத் திரும்பியதை எவராலும் மறுக்க இயலாது.

என் நண்பர் முருகேஷ் பாபு அவர்கள் ஒரு மருத்துவர். திரைப்படத்துறையில் நெறியாள்கை செய்வதில் விருப்பம் உள்ளவர். அவர் தமிழ் கலாச்சாரத்தின் மீது தீராக் காதல் கொண்டவர். அவர் ஒரு வீடியோ பாடல் ஒன்றை இயக்குவதற்காக, ஜல்லிக்கட்டுப் பாடல் ஒன்று வேண்டும் என என்னிடம் கேட்டார். அவருக்காக எழுதிய பாடலில் கரும்பைப் போல ஒரு துண்டு தருகிறேன்.

“வாடி வாசல் தள்ளி நின்னு
தாவிப் பாயிடா – அட
வால் பிடிச்சா வெற்றி இல்ல
ஏறிப் பாயிடா
வாங்கி வரும் பரிசையெல்லாம்
சீரு செய்யுடா
திண்ணையில தூங்குறவன்
வீரன் இல்லடா”

Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 9 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 9: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

தமிழர் திருநாளையும் ஜல்லிக்கட்டையும் பல திரைப்படங்கள் உன்னதமாகப் பதிவு செய்திருக்கின்றன. அதில் ஜல்லிக்கட்டை மிகத் தத்துரூபமாகக் காட்டிய படம் விருமாண்டி. என் நண்பர் இயக்குநர் விக்ரம் சுகுமாரன் அவர்கள் “தேரும் போரும்” என்கிற படத்தை இயக்கப் போவதாக செய்திகள் பார்த்திருப்பீர்கள். அந்தப் படத்திற்கு நண்பர் ஜஸ்டின் பிரபாகரன் அவர்கள் இசை. ‘அட்டைக்கத்தி’ தினேஷ் நாயகன். இரண்டு பாடல்கள் உருவாக்கப்பட்டன. இரண்டும் நானே எழுதியிருந்தேன். அவற்றில் ஒன்று ஜல்லிக்கட்டுப் பாடல். மிக மிக நேர்த்தியாக உருவாக்கினோம். ஏதோ சில காரணத்தால் படம் இடை நிற்க. அதே ஜஸ்டின் பிரபாகரன் இசையில் நான் பாடல் எழுதி, சாந்தனு நாயகனாக நடிக்கும் “இராவண கோட்டம்” எனும் படத்தைத் தொடங்கி படப்பிடிப்பை முடித்தும் விட்டார். ஒரு படம் நிற்கக் கூடாது. அது எண்ணற்ற தொழிலாளிகளின் வாழ்வு. தடைகள் தீர்ந்து “தேரும் போரும்” வரக் காத்திருப்போம். இது அந்த ஜல்லிக்கட்டுப் பாடலின் பல்லவி.

“வீரத்துக்குப் பேரு போன
வேலுநாச்சி ஆண்ட சீம
சூறக் காத்தா சுத்தி ஆடும்
காளமாட்டப் புடிடா மாமெ

நம்ம மானங்காத்த மருதுபாண்டி
அந்த மண்ணில் பாரு மஞ்சுவிரட்டு
அட கொம்பு குத்தி கொடலு சரிஞ்சா
ஒரு துண்டெடுத்து அள்ளிக்கட்டு

அட சீத்தி அடி ஏத்தி – நம்ம
சில்லாவே அதிரட்டும் ஆத்தி”

முந்தைய தொடர்களை வாசிக்க:

தொடர் 5: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 6: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி




“மதயானைக் கூட்டம்” திரைப்படத்தின் இசைவெளியீட்டுக்கு வந்திருந்த இயக்குநர் இமயம் பாரதிராஜா அவர்கள் “அத்தனை பாடல்களையும் கேட்டேன். மிகப் பிரம்மாதமாக இருந்தன. அந்த மண்ணின் கதைக்கு இவ்வளவு அடர்த்தியாக உன்னால் தான் எழுதமுடியுமென நினைத்த நொடிதான் கேட்டேன் இந்தப் படத்தின் பாடலாசிரியர் யார் என்று, அவர்கள் ஏகாதசி என்றார்கள். அப்போ நான் யூகித்தது சரிதான் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்” என்று அவர் என்னிடம் சொல்லி என் தோள்களைப் பற்றி அழுத்திப் புன்னகைத்த நிகழ்வு மறக்க இயலாதது.
Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 8 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

அதே போல் தான் தமிழகத்தின் மிகச்சிறந்த புகைப்படக் கலைஞரும் ஒளிப்பதிவாளருமான அண்ணன் தேனி ஈஸ்வர் பாடல்களைக் கேட்டுவிட்டு சிலாகித்துச் சொன்னார், “இந்த படத்தின் பாடல்கள் அத்தனையையும் பல்கலைக் கழகத்தில் பாடமாக வைக்க வேண்டும், இந்தப் பதிவு அப்பகுதி மக்கள் வாழ்வின் ஆவணமாக இருக்கும்” என்று. இப்படியான நூறு நூறு பாராட்டுக்களைப் பெற்றபோதும், சென்னை லயோலா கல்லூரியில் அத்தனை ஆயிரம் மாணவர்கள் மத்தியில் நடந்த “மதயானைக் கூட்டம்” படத்திற்கான பாராட்டு விழாவில், “இப்படத்தின் இரண்டாவது நாயகன் என் நண்பன் ஏகாதசி” என விக்ரம் சுகுமாரன் அவர்கள் சொன்னது எனக்கு மிகப்பெரிய பரிசு.
Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 8 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 8: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

உறவுகளின் சூழ்ச்சியும் கொலை மிரட்டலும் உயிரைக் காவு வாங்க நெருங்கும் சூழலில் தாயை ஓரிடத்தில் பத்திரப்படுத்திவிட்டு மகன் தலைமறைவாவதற்காக காடு கரை வெயில் இருட்டு தாண்டிச் செல்ல, காலமே அவனைக் கட்டிப் பிடித்து அழுகிறது‌.

பல்லவி:
எங்க போற மகனே
நீ எங்க போற மகனே
ஊர விட்டுப் போற – தாய்
வேர விட்டுப் போற
சண்டாள சனமே – விட்டு
போறாது ஓ இனமே
இருக்குது எட்டுத் தெச – நீ
போறது எந்த தெச

சிரிப்பை மறந்தாய்
சின்னதாக இறந்தாய்
உனக்கு மருந்தாய்
இருக்கிறாள் ஒருதாய்
குத்தி வச்ச அரிசிதான்
ஒலையில கிடக்குது
பெத்துப்போட்ட வயிறுதான்
பத்திக்கிட்டு எரியுது

சரணம் – 1
வெத்தலக் கொடி ஒண்ணு
நெருப்புல படர்ந்திருச்சே
பெத்தவளின் மடி பிரியும்
பெருந்துயர் நடந்திருச்சே
சோறு ஊட்டும் சொந்தம் பந்தம்
சூழ்ச்சியாகப் பேசிருச்சே
வேரறுக்க சாதி சனம்
வெட்டருவா வீசிரிச்சே

என்ன இது கணக்கு
இடி மட்டும் உனக்கு
சாதிசனம் எதுக்கு
சாமியும் தான் எதுக்கு

வெயில சொமந்து
வித்துகிட்டுப் போறதெங்கே
இருட்டப் பாய்போல்
சுருட்டிட்டுப் போறதெங்கே

சரணம் – 2
வழித்தொண இல்லாம
வனவாசம் போவதுபோல்
கரை இல்லா நதியாட்டம்
கண்மணியே போறதெங்கே
கல் விழுந்த குளம்போல
கலங்கிருச்சே உம்பொழப்பு
பூ விழுந்த கண்ணப்போல
போயிருச்சே உம்பொழப்பு

நெஞ்சுக்குழி ஓரம்
பச்ச குத்திப் போன
பச்சைக்கிளி ஒண்ணு
காத்துக்கிட்டுக் கிடக்கு

செல்லமே செடியே
செங்காட்டுச் சித்திரமே
முல்லையே கொடியே
முப்புரத்து வழி நீயே

குரலை கண்ணீரில் ஊறவைத்துப் பாடி, கேட்பவர் நெஞ்சத்தை கலங்க வைத்த நாட்டுப்புறப் பாடகி சகோதரி தஞ்சை செல்விக்கு இந்தப் பாடல் அந்த ஆண்டிற்காக சிறந்த பாடகிக்கான “ரேடியோ மெர்சி” விருதைப் பெற்றுத் தந்தது. ஏன் இந்தப் படத்தின் இயக்குநர் நண்பர் விக்ரம் சுகுமாரன் அவர்களுக்கு, சிறந்த இயக்குனருக்கான தேசிய விருது, இறுதிச் சுற்றுபோய் நூலிழை வித்தியாசத்தில் நழுவிப்போனது. இந்த படத்தில் நடித்த விஜியை, சிறந்த குணசித்திர நடிகையாக ஆனந்த விகடன் தேர்வு செய்து விருதளித்தது.

கதையில் ஜெயக்கொடி என்கிற பெரிய மனிதர் இறந்து போகிறார். அவர் தான் நாயகனின் தந்தை. அங்கே கூத்தும் வேடிக்கையும் தடபுடலாக நடத்தப்படுகிறது. இவர் அந்த ஊரின் நல்லது கெட்டதுகளில் பங்கெடுக்கும் பண்பாளர். இவரின் மரணத்தால் சுத்துப்பட்டு ஊர்களும் கலங்கிப் போகிறார்கள். இறுதியாக பிணத்தேர் வீட்டிலிருந்து தூக்கப்படும்போது,

“முக்குலத்து வீரரய்யா
ஜெயக்கொடித் தேவரய்யா”

ஒப்பாரி போல் இப்படியொரு பாடல் தொடங்கும். இதற்காக நாட்டுப்புற பாடல் தொகுப்புகளை வாசித்து அதன் வாசத்தை எடுத்து இப்பாடலின் வார்த்தைகளுக்கு ஊட்டினேன். பாடல் தென் மாவட்டங்களில் ஆட்டோக்களின் மூலம் இழவுச் சேதி சொல்லும் போதும் இழவு வீடுகளிலும் ஒலிக்கத் தவறுவதில்லை. பாடலின் சில சரணங்களை உங்களுக்குப் பகிர விரும்புகிறேன்.

சரணம் – 1
சொப்பணமும் காணவில்ல
சொல்லி யாரும் போகவில்ல
கூடுவிட்டுப் பிரிவாருன்னு
கொஞ்சங் கூட நம்பவில்ல

குடும்பம் ஒரு கண்ணு – தேவருக்கு
கொள்கை ஒரு கண்ணு

சரணம் – 2
பஞ்சாங்கம் பாக்க வந்த
பாப்பனுக்கு கண் குருடோ
எழுத்தாணி கூர் இல்லையோ
எழுதியவர் தான் குருடோ

ஊர் முழுக்கப் பேச்சு – தேவர்
உசுரு எப்படிப் போச்சு

சரணம் – 3
கழட்டிப் போட்ட சட்டையில
காங்கலியே ஒங்க ஒடல
ரெண்டு நாளா ஏஞ்சாமி
சிகரெட்ட வந்து தொடல

சாமி உசுரப் பறிக்க – சனங்க
சாராயத்தக் குடிக்க

சரணம் – 4
காக்கா அழுத கண்ணீர்
கம்மா பெருகி ஓடுதுங்க
குருவி அழுத கண்ணீர்
குளம் பெருகி ஓடுதுங்க

சமுத்திரம் போல் சனங்க – தேவர்
சடலங்கண்டு வணங்க

சரணம் – 5
அழகா எழுதுனவன்
ஆயுள் கூட்டி எழுதலயோ
வடிவா எழுதுனவன்
வயசு கூட்டி எழுதலயோ

இதய தெய்வம் இறக்க – நாங்க
எப்படித்தான் மறக்க

இப்பாடலை மறைந்த தோழர் கரிசல் திருவுடையான் அவர்கள் ஒரே டேக்கில் பாடினார். இயக்குநர், நான், இசையமைப்பாளர், இஞ்சினியர் எல்லாரும் வியந்து ரசித்துக் கொண்டிந்தோம். நினைத்தபடியே பாடல் மக்கள் இதயங்களைக் கனக்கச் செய்தது. ஆனால் என் மீது சில விமர்சனங்கள் வந்தன, ஒரு கம்யூனிஸ்ட்டாக இருந்துகொண்டு உயர் சாதிப் பெருமை பேசும் பாடலை எழுதிவிட்டதாக. இந்த விமர்சனம் அந்த படத்தின் மீது வைக்கப்பட்டது பொய்யானது ஆகும். காரணம், அந்தப் படம் ஒரு சமூகத்தின் சிறப்புகளையும் பலவீனங்களையும் ஆய்வு செய்த படம். அதை அதன் போக்கில் ஒளிவு மறைவின்றி எழுதுவது தானே சரியாகும்.

தவிர்த்தல் என்பது குடிக்கெதிராய் ஒரு படம் எடுக்கப்படும்போது குடிப்பதைக் காட்சி படுத்தாமல் இருப்பது போன்றாகிப் போகுமே. அந்தப் படம் மாற்றுச் சாதியினரைப்பற்றி தாழ்வாக பேசவில்லை. ஏன், சாதி பற்றியே பேசவில்லை. அது ஒரு குடும்பக் கதை. அந்தக் குடும்பத்தின் வாயிலாக அது சார்ந்த சமூகத்திற்காக மட்டுமல்ல, இந்த மனித சமூகமே, பிற்போக்குத் தனத்திலிருந்தும், ஆயுத கலாச்சாரத்திலிருந்தும், மனித நேயத்திற்கு எதிரான மூர்க்கத்தனத்திலிருந்தும் விடுபட வேண்டும் என மன்றாடிய படம். அதன் மீது பூசும் சாதியக் கறை நியாயமற்றது. படத்தின் ஒட்டுமொத்தக் கருவை படத்தின் க்ளைமாக்ஸில் கொண்டு வந்துவிட இயக்குநர் கேட்டுக்கொண்டதற்கினங்க கீழ் காணும் வரிகளை இதய சாட்சியமாய் எழுதியிருந்தேன்.

ஆயுதம் வெதச்ச சாதிக்குள்ள
அறுவடையாகுதே மனுசத் தல
காகிதம் போலொரு மனசுக்குள்ள
காட்டுத் தீ பாயுதே என்ன சொல்ல

வீச்சருவா வாய்செவக்க
வெத்தலையப் போடுதடா
சேன தொட்டு வச்ச மண்ணில்
செங்குருதி சாயுதடா

ஆகாயம் என்னவோ
வெள்ளையாத்தான் தூறுதப்பா
மண்ணத்தோண்டி பாத்தாக்கா
மனுச ரத்தம் ஊறுதப்பா

புத்தி கெட்டுப் புத்தி கெட்டு
பொத குழியத் தேடிக்கிட்ட
சொந்தக் கைய வெட்டியிப்போ
சோத்துக்குள்ள மூடிப்புட்ட

தென்மேற்கா வீசும் காத்தும் – இங்க
தேம்பி அழுறது கேக்கலயா
கட்டாந்தரையும் மாரடிச்சு – இங்க
கதறி அழறதப் பாக்கலயா

கோத்திரத்த அழிச்சுப்புட்டா
கூப்பிடப் பேர் இருக்குமா
ஒருத்தருமே இல்லையின்னா
ஒத்தையில ஊர் இருக்குமா

முந்தைய தொடர்களை வாசிக்க:
தொடர் 1: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 2: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 3: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 4: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 5: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 6: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி



Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 7 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

‘மதயானைக் கூட்டம்’ எனும் ஒரு தமிழ்படம். மிகச் சிறப்பாக நெறியாளகை செய்யப்பட்டு சில அரசியல் சூழ்ச்சிகளால் மக்களிடம் பெரிதும் கவனப்படாமல் போன ஒரு மகத்தான படைப்பு. தென்மாவட்டங்கள் கொண்டாடின ஆனால், அவர்களும் கதையை சரியாக புரிந்து கொண்டார்களா என்பதிலும் சிக்கல் இருந்தது என்பதே உண்மை. இந்த படத்தின் இயக்குநர் என் நண்பர் விக்ரம் சுகுமாரன். இது இவரின் முதல் படம். அவர் இந்தப் படத்திற்காக சிந்திய உதிரத்தின் வாசம் அத்தனை சுலபமாக காற்றிலிருந்து அகன்றிருக்காது. ஆனந்த விகடன் தனது பக்கங்களில் இப்படத்தின் விமர்சனத்தை எழுதாமல் போனதெல்லாம் கலைக்குச் செய்த துரோகமன்றி வேறில்லை. ஒரு சமூகத்தின் வாழ்வு முறையை குறுக்கு விசாரனை செய்த ஒரு திரைப்படத்தை சாதிய முத்திரை குத்திய சதியை காலம் தன் உடலின் காயமாக நிச்சயம் கருதும். ஆனாலும் என் நண்பர் இயக்குநர் விக்ரம் சுகுமாரன் சுருங்கிப் போய்விடவில்லை. கதைகளை தனது கால்களாவும் கைகளாவும் யானைப் பலங்கொண்டு வந்து கொண்டிருக்கிறார்.

உதவி இயக்குநர்களாக சென்னை வீதிகளில் சுற்றித் திரிந்த காலம் தொட்டு ஒத்தக் கருத்தோடு பயணித்து வருகிறோம் இன்றுவரை நானும் அவரும். மதயானைக் கூட்டம் திரைப்படத்திற்கான மொத்தப் பாடல்களையும் எழுத வாய்ப்புத் தந்த தருணம் இன்னும் என் நெஞ்சில் அகழாத சித்திரமாக இருக்கிறது. அந்த படத்தின் பாடலுக்காக விக்ரம் சுகுமாரன் அவர்களும் நானும் இசையமைப்பாளர் N.R. ரகுநந்தன் அவர்களோடு தேனியிலும் சென்னையிலும் பணி செய்த நாட்கள் பனி பூக்கிறது.

அந்தப் படத்தில் ஒரு காதல் பாடலை முதலில் தொடங்கினோம். கேரளத்திலிருந்து தமிழகத்திற்கு கல்லூரி பயிலவந்த நாயகிக்கு விடுதியில் சேர்வதற்காக கொஞ்ச நாட்கள் நாயகனின் வீட்டில் தங்கிப் படிக்கும் சூழல் ஏற்படுகிறது. நாயகன் கதிர். நாயகி ஓவியா. ஓவியா மீது காதல் கொண்டு கதிர் மனம் சிறகடிக்கிறது. எத்தனையோ பல்லவி எழுதிப் பார்த்தும் இயக்குநரின் இதயம் ஒரு பட்டாம்பூச்சி பூச்சி போல ஒரு பல்லவியில் வந்து அமர்ந்தது.

பல்லவி
கோணக் கொண்டக்காரி
குத்துற கண்ணால
கொன்னுதான் போறாளே
நா பாயில் படுக்கல
நோயில் கெடக்குறேன்
காரணம் யாருங்க
கேரளத்து சாரலு தானுங்க

தெனம் தெனம் திருகைக்குள்ள கேப்பையாட்டம்
என்ன திரிக்கிறா
அய்யய்யோ கடுகுதுண்டு எடைய வச்சு
கெறங்க அடிக்கிறா

குமரி புள்ள நேசம் -அட
கோழி குழம்பு வாசம்
உள்ளுக்குள்ள ஒளிஞ்சிகிட்டு
உசுர அறுக்குற..

சரணம் – 1
சொளகப் பாக்குறேன்
இதயம்போல் தெரியுது
அடுப்பு தீயப்போல்
உசுரும் எரியுது

காலுல நடக்குறேன்
மனசுல பறக்குறேன்
அவ மொகம் பாத்துட்டா
அரையடி வளருறேன்

சேதாரம் இல்லாம
செஞ்சதாரு அவள – அவ
பஞ்சாரம் போட்டுத்தான்
கவுக்குறாளே ஆள

நா ஆட்டு புழுக்க போல
சுடும் வெயிலுக்குள்ள கிடக்கேன்
அவ கூட்டிப் பெருக்கும்போது – நா
கூடைக்குள்ள போவேன்

சரணம் – 2
ஒதட்டுச் சிரிப்புல
உசுரு கரையுதே
அவள நினைச்சுதான்
வயிறு நெறையுதே

சோளத் தட்ட தான்
சுமையத் தாங்குமா
ஆளச் சாய்க்குதே
அல்லிப்பூ ரெண்டுதான்

போரால சாவில்ல
மாரால தான் சாவு
நூறாள தாக்குதே
உசிலம்பட்டி சேவு

இங்க அருவா தூக்கத் தானே
நம்ம ஆளு கொறஞ்சு கிடக்கு – அவ
பத்துபுள்ள என்னப்போல
பெத்து கொடுக்கணும்

நண்பர் இசையமைப்பாளர் ஜி.வி. பிரகாஷ் குமார், என் வரிகளை உருகி உருகிப் பாடியது இந்தப் பாடலின் இன்னொரு சிறப்பு. இதைப் படம்பிடித்த விதம் மீளாத காட்சி எதார்த்தம். இந்தப் பாடலை நான் இன்றைக்கும் கேட்கும் போதெல்லாம் நாயகி ஓவியாவை உசிலம்பட்டி சேவு என்று எழுதியது ஞாபகத்தில் வந்துபோகும்.

எங்கள் ஊரில் யாராவது இறந்துவிட்டால் வேசக்காரர்களை ( கூத்துக்காரர்களை) வேடிக்கை பார்க்கப் போகிற முதல் ஆள் நானாய்த்தான் இருப்பேன். உட்கார வைக்கோல் போட்டிருப்பார்கள் உட்கார, அதுதான் நான் அமர்ந்த முதல் ஷோபா. பாடியை எடுக்கும் வரை பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். கோமாளி தான் இன்றைக்கும் எனக்குப் பிடித்த ஹீரோ. எழவு வீடுகளில் போத்தம்பட்டி கோமாளியவோ வடக்கம்பட்டி கோமாளியவோ பார்த்துவிட்டால் அன்றைக்குப் பள்ளிக் கூடம் கட். அத்தனை ஒரு ஈர்ப்பு அதன் மீது ஏனென்று இன்றுவரை தெரியவில்லை.

பெண் வேசதாரிகள் மாருக்கு சிரட்டையை வைப்பதும், உதடுகளுக்கு சாயம் பூசுவதும், கோமாளி கன்னத்தில் வெள்ளைக் கலர் வட்டம் வரைவதும் மட்டுமன்றி பந்தக்காலும், பாடையும், பட்டம் எடுத்தலும், உயிரை உருக்கும் பெண்களின் ஒப்பாரியும், பிணக் குளிப்பாட்டலும் அழியா கோலமாக என் அடிநெஞ்சில் கிடக்கின்றது.

மேற்கூறியவற்றை நினைவு கொள்ளும் வகையில் இந்தப் படத்தின் தொடக்கத்தில் ஒரு பாடல், நண்பர் விக்ரம் சுகுமாரன் அவர்கள் ஆணி அடித்தது போல் பாடலின் சூழலைச் சொல்லிவிட்டார். நாட்டுப் புற மெட்டு. ஒரு திரைப்படப் பாடலைப் போன்று இது இருக்கக் கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருந்தோம். ஏனெனில் இந்தப் பாடலை சரியாகச் செய்துவிட்டால், படம் வெளியான பின் எழவு வீடுகளின் கூத்தில் நிச்சயமாகப் பாடப்படும் என்பது எங்கள் எண்ணமாக இருந்தது. சரியாகச் செய்தோம். இன்று எங்கள் பாடல் ஒலிக்காத எழவு வீடுகளில்லை. ஏன் மறந்து சிலர் கல்யாண வீடுகளில் கூட ஒலிபரப்பி விடுகிறார்கள். இதோ அந்தப் பாடல்:

தொகையறா:
எட்டு நாடு
இருபத்து நாலு உப கிராமத்திலும்
கூப்பிட்ட குரலுக்கு
ஓடோடி வந்திடுவோம்

தோட்டி செத்தாலும்
தொரமாரு செத்தாலும்
எங்களோட பாட்டுத்தான்
சீரும் சிறப்புமா நிகழ்ச்சி அமைய
சின்னவங்க பெரியவங்க
அமைதி காக்கணும் – இப்போ
கலக்கப் போறேன் கருமாத்தூர் கோமாளிங்க…

பல்லவி:
உன்னை வணங்காத நேரமில்லை
எங்கள் கருப்பையாவே
வாழ்க்கையில் ஒளி வீசும்
வரம் தரும் மூணுசாமி

மதயானைக் கூட்டத்துக்கு
மரியாதை செலுத்துகின்றோம்
குத்தங்குறை இருந்தாக்கா
மன்னிக்கவும் வேண்டுகிறோம்

சரணம் – 1
குத்திப்புட்டுப் போனாலும்
கோழி கொண்டு பாப்பாக
கொல செஞ்சு போனாலும்
எழவுக்கு வருவாக (2)

குடமென இருக்கு
குடிக்கிற சரக்கு
வேகுற கறிய
பாதியில் நொறுக்கு

சரணம் – 2
தழும்புகள் இல்லாத
தலைமுறை இல்லையப்பா
ஜெயிலிங்கு கட்டியது
இவர்களால் தானப்பா (2)

காப்பியும் கலர்களும்
சாப்பாடும் ஏற்பாடும்
எழவுல கூட
தெனந்தெனம் நடந்திடும்Paadal Enbathu Punaipeyar Webseries 7 Written by Lyricist Yegathasi தொடர் 7: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் - கவிஞர் ஏகாதசி

என் ஞான குரு கவிப்பேரரசு வைரமுத்து அவர்களின் தந்தையார் மரணத்தின் போது கவியரசு கண்ணதாசன் அவர்கள் தத்துவப் பாடல்கள் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது, அப்போது வைரமுத்து அவர்கள், “ஒன்பதாயிரம் பாடல்கள் எழுதியிருக்கேன்.. ஆனால் என் மரணத்திற்கு என் பாடல் இல்லையே” என வருந்தினாராம். கவிப்பேரரசே வருந்தாதீர் வாழ்கையெல்லாம் கொண்டாட உங்களின் ஆயிரம் பாடல்கள் இருக்கின்றன எங்களிடம்.

வைரமுத்து அவர்களின் வருத்தத்திற்கு முன்னால் ஒரு நாள் என் நண்பரும் மாப்பிள்ளையுமான கவிஞர் ரோஸ் முகிலன் என் காதில் வந்து சொன்னார்,
“கோவிச்சுக்காதடா மாப்ள
பத்தாயிரம் பாடல் எழுதுன வைரமுத்துக்கே அவர் சாவுக்கு அவர் பாட்டு இல்ல.. ஆனா
உன் சாவுக்கு
உன் பாட்டு உண்டு என்றார்”

முந்தைய தொடர்களை வாசிக்க:
தொடர் 1: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 2: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 3: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 4: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 5: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி

தொடர் 6: பாடல் என்பது புனைப்பெயர் – கவிஞர் ஏகாதசி