Seenavin Theevira Varumai Ozhippu Bookreview By G. Ramakrishnan நூல் மதிப்புரை: சீனாவின் தீவிர வறுமை ஒழிப்பு | தமிழில்: செ. நடேசன் - ஜி.ராமகிருஷ்ணன்

நூல் மதிப்புரை: சீனாவின் தீவிர வறுமை ஒழிப்பு | தமிழில்: செ. நடேசன் – ஜி.ராமகிருஷ்ணன்

நூல்: சீனாவின் தீவிர வறுமை ஒழிப்பு
வெளியீடு: பாரதி புத்தகாலயம்
விலை: 70
புத்தகம் வாங்க இங்கே க்ளிக் செய்யவும்: thamizhbooks.com

சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் நூற்றாண்டு விழா கொண்டாட்டங்கள் தொடங்கியுள்ளன. 2021 பிப்ரவரி மாதத்தில், அந்த நாட்டில் தீவிர வறுமை முற்றிலுமாக ஒழிக்கப்பட்டு விட்டதென, சீனக் குடியரசின் தலைவர் ஜின்பிங் அறிவிப்பு செய்தார். சீனாவுடைய பல கிராமங்களுக்கும், நகரங்களுக்கும் நேரில் சென்ற முக்கண்ட சமூக ஆய்வுக் கழகத்தினர் (Tricontinental: Institute for Social Research) தீவிர வறுமை ஒழிப்பு நடவடிக்கைகளை ஆய்வு செய்தார்கள். அந்த முடிவுகள் அடங்கிய நூலினை செ.நடேசன் தமிழாக்கம் செய்திருக்கிறார்.

வறுமை ஒழிப்பிற்காக மக்கள் சீன அரசாங்கமும், கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் வகுத்த திட்டங்களையும், நடவடிக்கைகளையும் பற்றிய துல்லியமான விவரங்கள் இந்தப் புத்தகத்தில் இடம்பெற்றுள்ளன. அரசாங்கம் உருவாக்கிய கட்டமைப்புகள் காரணமாக ஒரு பகுதியினர் தாங்களாகவே வறுமையில் இருந்து மீண்டுள்ளார்கள். அது அல்லாமல், 85 கோடி சீன குடிமக்கள், அரசின் குறிவைத்த திட்டங்களால் தீவிர வறுமையின் பிடியிலிருந்து மீட்கப்பட்டுள்ளார்கள்.

“சீன பண்புகளுக்கு ஏற்ற சோசலிசத்தை கட்டமைப்பது சீன அரசின் இலக்கு. கடந்த நூற்றாண்டில் ஓரளவிற்கு முன்னேறிய ஒரு சமூகத்தை கட்டமைத்துள்ளோம் (சியாகங்) என்று கம்யூனிஸ்ட் கட்சி பிரகடனம் செய்திருக்கிறது.  2050 ஆம் ஆண்டில் ஒரு வளமான, வலுவான, மக்களாட்சி நிலவும், நவீன, அழகிய சோசலிச நாட்டை கட்டமைப்பது தங்களுடைய அடுத்த இலக்கு என்பதையும் அவர்கள் உலகிற்கு அறிவித்திருக்கிறார்கள்.

இது எவ்வாறு நடந்தது?
புரட்சியின் மூலம் சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி 1949இல் அதிகாரத்திற்கு வந்தது. 1949 முதல் 76 வரையில் மாவோவின் தலைமையின் கீழ் கட்சியும், அரசும் செயல்பட்டன. அன்றைய அரசு வகுத்த திட்டத்தின் அடிப்படையில் நிலக்குவியல் தகர்க்கப்பட்டு, நிலம் மறுவிநியோகம் செய்யப்பட்டதால் 90 சதவிகித விவசாயிகள் உழுவதற்கு நிலம் பெற்றார்கள். 10 கோடி விவசாயிகள், விவசாயக் கூட்டுறவுகளில் அணி திரட்டப்பட்டார்கள். பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. மேலும் அனைவருக்கும் கல்வி, சுகாதாரம் உள்ளிட்ட அடிப்படை கட்டமைப்புகளை அரசு உருவாக்கியது. 1949இல் 54 கோடியாக இருந்த சீன மக்கள்தொகை 1976இல் 93 கோடியாக அதிகரித்தது.

ஆரம்பகாலத்தில் ஏற்பட்ட விவசாய மற்றும் தொழில்வளர்ச்சியை அடிப்படையாகக்கொண்டு 1978க்கு பின்னர் சீன அரசு அடுத்தகட்ட திட்டங்களை முன்னெடுத்தது. சீர்திருத்தம் மற்றும் பொருளாதாரத்தை திறந்து விடுதல் நடவடிக்கைகளை முன்னெடுத்தது. இவ்வகையில் அந்த நாட்டுக்குள் உள்நாட்டு தனியார் துறைக்கும், பன்னாட்டு நிறுவனங்களுக்கும் வாய்ப்புகள் தரப்பட்டன. இருப்பினும் பொதுத்துறைதான் சீன பொருளாதாரத்தில் மேலாதிக்கம் வகித்து வந்தது. தங்களுடைய அணுகுமுறையை சரியாக திட்டமிட்டு வகுத்துக்கொண்ட காரணத்தால் சீனப் பொருளாதாரம் விரைவான வளர்ச்சியை  சாதித்தது. இப்போது அமெரிக்காவுக்கு அடுத்ததாக இரண்டாவது பெரிய பொருளாதாரமாக மாறியுள்ளது. அடுத்து சில ஆண்டுகளில் அமெரிக்காவுக்கு ஈடாகவும், அதையும் மிஞ்சக்கூடிய வேகத்திலும்கூட அதன் வளர்ச்சி தென்படுகிறது. இந்த காலகட்டத்தில் ஆராய்ச்சியிலும், தொழில்நுட்ப கண்டுபிடிப்புகளிலும் மிகப்பெரிய அளவிலான முதலீடுகளை சீனா மேற்கொண்டிருக்கிறது. இந்த அடித்தளம் அடுத்தகட்ட பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு உதவுவதாக இருக்கும்.

1978இல் சீனாவின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி 57.38 பில்லியன் (5,700 கோடி) டாலராக இருந்தது. இதுவே 2020இல் 14.7 ட்ரில்லியன் (14.70 லட்சம்கோடி) டாலராக உயர்ந்திருக்கிறது. இது உலகப் பொருளாதாரத்தில் 17 சதவிகிதமாகும். இத்தகைய வளர்ச்சியை சீனா எட்டினாலும் அந்த நாட்டில் வருமான ஏற்றத்தாழ்வு இருப்பதையும், அதன் இடைவெளி அதிகரிப்பதையும் மக்கள் சீன அரசு கவனத்தில் கொண்டு சரிசெய்வதற்கான நடவடிக்கைகளையும் எடுக்கிறது.

ஒரே பாய்ச்சல் வேகத்தில் சோசலிசத்தை உருவாக்கிவிட முடியாது. இதனால்தான், சோசலிசத்தை நோக்கி ‘மாறிச்செல்லும் காலம்’என்பதை (Transition Period) என்று லெனின் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். அத்தகைய காலத்தில் தனியார் மூலதனமும், பன்னாட்டு மூலதனமும் பயன்படுத்தப்பட வேண்டியது தவிர்க்க முடியாதது என்பதையும் லெனின் சுட்டிக்காட்டுகிறார். இந்த புரிதலின் அடிப்படையில்தான் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் செயல்படுகிறது.

இவ்வாறு சோசலிசத்திற்கு மாறிச்செல்லும் காலத்தில் தனியார் மூலதனமும், பன்னாட்டு மூலதனமும் தேவைப்படுகிறது என்றபோதிலும், பொதுத்துறையே மேலாதிக்கம் வகிக்கவேண்டும் என்பதை உணர்த்தும் விதமாக சீனநாட்டு பொருளாதாரக்கொள்கை அமைந்துள்ளது. இத்தகைய அணுகுமுறையைத்தான் சீனஅரசு  அந்நாட்டின் நிலைமைக்கேற்ப சோசலிச பாதை எனக் குறிப்பிடுகிறது. இத்தகைய பாதையில் செல்கிறபோது தனியார் மூலதனம் ஒட்டுமொத்த தேச பொருளாதாரத்திற்கு ஆபத்தை விளைவிக்கக்கூடிய நிலைமைக்கு அனுமதித்துவிடக்கூடாது என்பதிலும் சீன அரசு எச்சரிக்கையாக இருக்கிறது.

2020ஆம் ஆண்டில் உலகின் மிகப்பெரிய 500 நிறுவனங்களின் பட்டியலை ஃபார்சூன் இதழ் தொகுத்துள்ளது. இதில் 124 சீன நிறுவனங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. இந்த 124 நிறுவனங்களில் 95 சீன அரசு நிறுவனங்கள் என்பதும் இதில் குறிப்பிடத்தக்கது. உலகின் 5 மிகப்பெரிய நிறுவனங்களில் 3 சீன பொதுத்துறை நிறுவனங்களாகும்.

சீனா விடுதலை அடைந்தபோது ஒப்பீட்டளவில் பொருளாதார வளர்ச்சியில் மிகவும் பின்தங்கிய நிலைமையில் இருந்தது. தற்போது உலக பொருளாதார வளர்ச்சியில் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. இந்த வளர்ச்சியின் பலன் சீன நாட்டினுடைய அனைத்துப் பகுதி மக்களுக்கும் கிடைக்கச் செய்ததில் முக்கியமான அம்சம் வறுமை ஒழிப்பு ஆகும். தீவிர வறுமை ஒழிப்பு, அதில் மிக முக்கியமான சாதனை. இது எப்படி சாத்தியமானது என்பதைத்தான் இந்த நூல் விளக்குகிறது.

ஒட்டுமொத்த பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு திட்டமிட்ட சீன அரசு குறிவைத்த தீவிர வறுமை ஒழிப்பிற்கும் திட்டத்தை உருவாக்கி அமலாக்கியது. குறிப்பாக, கல்வி அளித்தல், சுகாதார வசதிகள் ஏற்படுத்துதல், உணவு, உடை வழங்குதல், பாதுகாப்பான வீடுகளையும், சுத்தமான குடிநீரையும் உறுதி செய்தல் மற்றும் உத்திரவாதமான வருமானம் உள்ளிட்ட முக்கியமான அடிப்படை இலக்குகளை பூர்த்தி செய்வதின் மூலமே தீவிர வறுமை நிலைமை ஒழிக்கப்பட்டுள்ளது.

“தொடர்ந்து அதிகரித்துவரும் மக்களின் மேம்பட்ட வாழ்க்கைக்கான தேவைகளுக்கும் சமச்சீரற்ற வளர்ச்சிக்கும் இடையில் முரண்பாட்டை நாம் சந்தித்து வருகிறோம்” என சீன குடியரசின் தலைவர் ஜிஜின்பிங் தற்போது நிலவும் முரண்பாட்டினை சுட்டிக்காட்டுகிறார். மேலும் அவர் வறுமை நிலைமையும், அதற்கு எதிரான போராட்டத்தையும் கருத்தியல் வடிவில் விளக்கியிருக்கிறார். வேறுவிதத்தில் சொன்னால் வறுமை ஒழிப்பினை, வர்க்கப் போராட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக முடிவு செய்து சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சி முன்னெடுக்கிறது.

வறுமை ஒழிக்கும் திட்டத்தை உருவாக்குவதிலும், அமலாக்குவதிலும் பங்குபெற்ற பீக்கிங் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர் இரண்டு அணுகுமுறைகளை குறிப்பிடுகிறார். ஒன்று இரத்தம் செலுத்துதல், இரண்டாவது இரத்தத்தை உற்பத்திசெய்தல், இரத்தம் செலுத்துதல் என்பது மனிதாபிமான உதவி அல்லது மக்களின் அடிப்படை தேவைகளை அரசு நிறைவேற்றுவது ஆகும். இரத்தத்தை உற்பத்தி செய்வது என்பது வறுமை ஒழிப்பினை, நாட்டின் வளர்ச்சியோடு இணைப்பது. வேலைவாய்ப்பை உருவாக்குவதோடு ஏழை மக்களின் வருமானத்தை அதிகரிக்க செய்வது. இந்த இரண்டு முறைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டு அமைந்த மலைப்பகுதி அல்லது வளம்குறைந்த பகுதிகளில் வளங்களையும், உற்பத்தியையும் உருவாக்கிட அரசே நிதிஒதுக்கீடு செய்து இலக்கு தீர்மானிக்கப்பட்டு வறுமை ஒழிப்பு திட்டத்தை அமலாக்கியிருக்கிறார்கள்.

இலக்காக முடிவு செய்யப்பட்ட பகுதிகளில் வறுமை ஒழிப்பிற்கு 5 நடவடிக்கைகளை அரசு மேற்கொள்கிறது. 1)உள்ளூர் மட்டத்தில் விவசாயம் 2) தொழில் உற்பத்திக்கு ஏற்பாடு செய்வது. இதன் மூலம் வருவாய்க்கு வழிவகுப்பது. 3) வேறுவழியே இல்லாத பகுதிகளில் வேறு பகுதிகளில் சம்பந்தபட்ட மக்களை குடியமர்த்துவது. 4) கல்வி, சுகாதாரவசதிகள் ஏற்படுத்துவதோடு 5) நிதி உதவியும் அளிக்கும். இத்தகைய முறையில் 98 சதவிகித ஏழைக் குடும்பங்கள் பலன் பெற்றுள்ளன. இத்தகைய மக்கள் வசிக்கக்கூடிய பகுதிகளில் 3 லட்சம் தொழில் உற்பத்தி நிறுவனங்கள் துவங்கப்பட்டு விவசாயம், விவசாய விளைப்பொருளை பதப்படுத்துதல், கால்நடை உள்ளிட்ட தொழில்கள் துவங்கப்பட்டு சம்மந்தபட்ட மக்களுக்கு வேலை அளிப்பதோடு வருமானத்தையும் உத்திரவாதப்படுத்துவது.

மேலும், கிராமப்புற பகுதிகளில் மின்னணு வர்த்தகங்களை துவக்கி கிராமங்களை நகரங்களோடு இணைப்பதும் கிராமத்தில் உள்ளவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பு அளிப்பதுமான திட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டு அமலாக்கப்படுகின்றன.

சீனாவில் 99.8 சதவிகித ஆரம்பப்பள்ளி மற்றும் மேல்நிலைப் பள்ளிகளுக்கு அனைத்து அடிப்படை கட்டமைப்புகள் செய்யப்பட்டுள்ளது. 95.3 சதவிகித பள்ளிகளுக்கு இணையதள வசதியும், மல்டி மீடியா வசதி உள்ள வகுப்பறைகளும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளன. உலகளவில் தொழில்நுட்ப கல்வி உள்ளிட்ட உயர்கல்வியில் பெண்கள் அதிகமாக பயிலும் நாடாக சீனா உள்ளது.

மேலும், வறுமை ஒழிப்புதிட்டம் செயல்படுகிறதா என்பதை அரசு அவ்வப்போது மதிப்பீடு செய்து இலக்கை திருத்தியமைக்கிறது. இந்த நடைமுறைகளில் நிதிமுறைகேடு- ஊழல் தடுக்கப்படுகிறது. 2012லிருந்து 2020 வரையில் சுமார் முப்பது லட்சத்து இரண்டாயிரம் பேர் ஊழல் நடவடிக்கைகளுக்காக தண்டிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

வறுமை ஒழிப்பு திட்டம் அமலாக்கக்கூடிய பகுதிகளில் திட்டங்களை முறையாக அமலாக்கிடவும், அமலாக்கத்தை உத்திரவாதப்படுத்துவதற்கும் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சி உறுப்பினர்களுக்கு பயிற்சி  அளிக்கப்பட்டு சம்மந்தபட்ட பகுதிகளுக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டுள்ளார்கள்.

2021இல் ஜூன் வரையில் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மொத்த உறுப்பினர்கள் 9.51 கோடி. இவர்களில் 30 லட்சம் கட்சி உறுப்பினர்கள் வறுமை ஒழிப்பு திட்டத்திற்காக சம்பந்தப்பட்ட கிராமங்களுக்கும், நகரங்களுக்கும் அனுப்பப்பட்டார்கள். சீனாவில் வறுமை ஒழிக்கப்பட்டுவிட்டது என்று சீன அதிபர் சொல்கிறபோது கட்சி  உறுப்பினர்களுடைய பாத்திரத்தையும் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார்.

“ஒவ்வொரு முறையும் சீனாவுக்கு வருகை தரும்போது,  சீனாவில் ஏற்பட்டு வரும் மாற்றம் மற்றும் முன்னேற்றங்களின் வேகத்தைக்கண்டு நான் அதிசயத்து நிற்கிறேன்” எனவும், “இந்த உலகத்தின் மிகவும் ஆற்றல் வாய்ந்த பொருளாதார கட்டமைப்பை சீனா உருவாக்கியிருப்பதாக” ஐ.நா.வின் பொதுச் செயலாளர் கூறியிருக்கிறார்.

மக்களின் நல்வாழ்வை அரசின் இலக்காக முன்நிறுத்தி, அதில் வெற்றியும் பெறக்கூடிய நாடாக சீனா இருக்கிறது. இதனாலேயே சீன வளர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்த அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் முயல்கிறது. சீனாவின் நிலைத்த பொருளாதார வளர்ச்சி தொடர்ந்தால், அது தங்களுடைய உலக மேலாதிக்கத்திற்கு அச்சுறுத்தலாகிவிடுமோ என அஞ்சுகிறது அமெரிக்கா. எனவே சீனாவைக் கட்டுப்படுத்திடவும், தனிமைப்படுத்திடவும் முயற்சிக்கிறது. ஆனால், இந்த முயற்சிகள் பலன் தரவில்லை. இந்தியா உள்ளிட்ட எல்லா முதலாளித்துவ நாடுகளும் கொரோனா பாதிப்பால் பொருளாதார வளர்ச்சி சரிந்து நெருக்கடிகளை சந்திக்கின்ற போது சீனா தனது நாட்டில் கொரோனா பரவாமல் தடுத்து நிறுத்தியது.

சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் நூற்றாண்டு விழாவில் உரையாற்றிய அதிபர் ஜிஜிங்பிங் கீழ்க்கண்டவாறு குறிப்பிட்டிருக்கிறார்:
“உலகத்தில் அதிகமான உறுப்பினர்களைக் கொண்ட ஆளும்கட்சியாக சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சி திகழ்கிறது. கடந்த 100 ஆண்டுகளில் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும், சீன மக்களும் அரும்பெரும் வரலாற்று சிறப்புமிக்க சாதனைகளை படைத்துள்ளனர். வளமான, நவீன, சோசலிச சமூகத்தை உருவாக்கும் லட்சியத்தை நோக்கி சீனா நடைபோட்டு வருகிறது.”

விஜய்பிரசாத் தலைமையில் இயங்கிவரும் முக்கண்ட ஆய்வு மையம் உலகளவில் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு இயக்கம், இடதுசாரி இயக்கம், ஜனநாயக இயக்கம் பற்றி பாராட்டுக்குரிய முறையில் ஏராளமான ஆய்வு கட்டுரைகளை வெளியிட்டு வருகிறது. இந்த நிறுவனத்தின் சார்பில் சீனாவுக்கு நேரில் சென்று மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வு, தமிழ் வாசகர்களின் கைகளில் கிடைத்திருப்பது பயனுள்ள ஒன்றாகும். ஆங்கில நூலை தோழர் நடேசன் நல்ல முறையில் தமிழாக்கம் செய்திருக்கிறார்.  பாரதி புத்தகாலயம் வெளியிட்டுள்ள இந்நூல் அனைவரும் படிக்கவேண்டிய ஒன்று.

New plan to save the earth Article by Sajeev Kumar புவியைக் காக்க புதிய திட்டம் - சஜீவ் குமார்

புவியைக் காக்க புதிய திட்டம் – சஜீவ் குமார்




பிடல் காஸ்ட்ரோ ஒருமுறை பத்திரிக்கையாளரிடம் கேட்டார்,”நீங்கள் சோசலிசத்தின் தோல்வி பற்றி கேட்கிறீர்கள், ஆனால் முதலாளித்துவத்தின் வெற்றியை உங்களால் கூற இயலுமா?”.

ஏற்கனவே நெருக்கடியிலிருந்து மீள முடியாமல் திண்டாடிக் கொண்டிருந்த முதலாளித்துவம் இன்று கோவிட் பெருந்தொற்று காரணம் மேலும் சிக்கி சின்னாபின்னமாகி உள்ளது. உலகில் உள்ள மாந்தர்களில் 237 கோடி பேர் உணவுக்கு திண்டாடும் நிலையில் உள்ளனர். இவர்கள் வளர்ச்சி இல்லாத நாட்டு மக்கள் மட்டுமல்ல வளர்ந்த நாடுகளில் உள்ளவர்களும் அடங்குவர்.(கட்டுரையாளர்)

நிலைமை இப்படி இருக்க உலகளாவிய பல்பரிமாண வறுமைக் குறியீடு என்ற தலைப்பில் ஐக்கிய நாடுகள் வளர்ச்சித் திட்டம் (UNDP) அக்டோபர் 2021 ல் ஒரு அறிக்கையை வெளியிட்டது, அது பெரும்பாலானோர் கவனத்தை ஈர்க்காமலேயே போனது. அதில் இனம், சாதி, பாலினம் ரீதியிலான ஏற்றத்தாழ்வுகளின் முகமூடி அவிழ்த்தல் என்ற உப தலைப்பில் கூறப்பட்டுள்ளது மிகுந்த கவனத்திற்குரியது. இன்று சர்வதேச வறுமைக்கோடு என்பதைவிட (அதாவது ஒருநாள் 1.90 அமேரிக்க டாலர் வருவாய்) இந்த பல்பரிமாண வறுமை அளவீடு என்பது துல்லியமானது.

உடல் நலம் (ஊட்டச்சத்து, சிசு மரணம்), கல்வி (பள்ளி செல்லும் காலம், பள்ளி வருகை), வாழ்க்கைத் தரம் (சமையல் எரிவாயு பயன்பாடு, சுகாதாரம், தண்ணீர், மின்சாரம், வீடு, சொத்து) ஆகிய 3 அச்சுகளில் 10 குறிகாட்டிகள் மூலம் பல்பரிமாண வறுமை அளவிடப்படுகிறது. 109 நாடுகளில் 590 கோடி மக்களின் வாழ்வியல் சூழலிலிருந்து பல்பரிமாண வறுமை பற்றிய ஆய்வை இந்த குழு மேற்கொண்டது. அதில் அவர்கள் கண்டறிந்தது உலகில் 130 கோடி பேர் (ஐந்தில் ஒருவர்) பல்பரிமாண வறுமையில் வாழ்கின்றனர்.

* அதில் 64.4  கோடி அதாவது ஏறக்குறைய பாதி பேர் 18 வயதுக்கும் குறைவான குழந்தைகள்.
* அதில் 85% பேர் சகாரா கீழ்மை (sub-Sahara) ஆப்பிரிக்காவில் உள்ளனர்.
* 100 கோடி பேர் சுவாசக் கோளாறு உண்டாக்கும் விறகு போன்றவை பயன்படுத்தி சமைக்கின்றனர், சுகாதாரமற்ற கழிப்பிடம் மற்றும் தரமற்ற வீடுகளிளை பயன்படுத்துகின்றனர்.
* 56.8 கோடி பேர் குடிநீருக்காக 30 நிமிடங்களுக்கு மேல் நடக்க வேண்டியுள்ளது.
* பல்பரிமாண வறுமை கொண்ட 78.8 கோடி பேர் உள்ள குடும்பங்களில் குறைந்தது ஒருவராவது ஊட்டச்சத்து குறைபாடு உள்ளவராக இருக்கின்றனர்.
* இத்தகைய வறுமையில் வாழ்பவர்களில் கிட்டத்தட்ட  66% பேர் வாழும் குடும்பங்களில் ஒருவர் கூட குறைந்தது 6 வருடங்கள் கல்விச்சாலை செல்லாதவர்களாக உள்ளனர்.
* 67.8 கோடி பேருக்கு மின்சார வசதி இல்லை.
* 55 கோடி பேருக்கு  வானொலி, தொலைக்காட்சி, தொலைபேசி, கணிப்பொறி, விலங்கு பூட்டிய வண்டி, மிதிவண்டி, மோட்டார் சைக்கிள் மற்றும் குளிர்சாதன பெட்டி போன்ற எட்டு வகை சொத்தில் ஏழும் இல்லாதவர்களாக உள்ளனர்.

அறுதி எண்ணிக்கை பார்க்கும்போது UNDP அறிக்கையில் உள்ளது குறைவாக தோன்றலாம். உதாரணம் உலக வங்கி 2019-ல் வெளியிட்ட புள்ளிவிவரத்தில் உலக மக்கள் தொகையில் 90% பேருக்கு மின்சார வசதி உள்ளது. (அதாவது அன்றைய மக்கட்தொகை படி 76.7 கோடி பேருக்கு மின் வசதி இல்லை-கட்டுரையாளர்). அதேபோல 2020-ல் நடந்த ஆய்வில் 350 கோடி பேருக்கு மின் வசதி இல்லை என்கிறது. ஆனால் UNDP அறிக்கையோ 67.8 கோடி பேருக்கு மட்டுமே மின் வசதி இல்லை என்று சொல்கிறது. அறுதி எண்ணிக்கை குறைவு என்றாலும் UNDP அறிக்கை தரும் செய்தி மிகவும் அதிர்ச்சி தரக்கூடியது, அது என்னவெனில், நாள் தோறும் ஏற்றத்தாழ்வு வளர்ந்துவரும் உலகில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்.

முதல் முறையாக UNDP ஏற்றத்தாழ்வுகள் நுட்பமான விஷயங்களில் கவனத்தை குவித்து -இனம், சாதி படிநிலைகள் மீது வெளிச்சம் பாய்ச்சியுள்ளது. சமத்துவமற்ற சமூக அடுக்குகள், மரபுவழி வந்த பண்டைய பழமைவாத பாரம்பரியம் போன்ற மனித சுயமரியாதையை தாக்குதலுக்கு உள்ளாக்கும் மோசமான விஷயங்கள் வேறு எதுவும் இருக்க முடியாது. 41 நாடுகளிலிருந்து பெறப்பட்ட தரவுகள் அடிப்படையில் பல்பரிமாண வறுமை என்பது சமூக ஒடுக்குமுறைக்கு உள்ளாகும் மக்களை மிக மோசமாக பாதிக்கிறது என்று UNDP அறிக்கை கூறுகிறது. உதாரணமாக இந்தியாவில் பட்டியல் சாதி/ பட்டியல் இன மக்களை வறுமை மற்றும் பாகுபாடு அதிகமாக பாதிக்கிறது, அது அவர்களின் ஏழ்மையை மேலும் பூதாகரமாக்குகிறது.

பல்பரிமாண வறுமைக்கு உள்ளாகும் 6-ல் 5 பேர் பட்டியல் சாதி மற்றும் பட்டியல் இனத்தை சேர்ந்தவர்கள். 2010 புள்ளிவிவரப்படி ஒவ்வொரு வருடமும் மருத்துவ செலவு காரணமாக 6.3 கோடி இந்தியர்கள் வறுமைக்கோட்டுக்கு கீழே தள்ளப்படுகின்றனர் (அதாவது ஒரு நொடிக்கு 2  இந்தியர்). பெருந்தொற்று காலத்தில் இந்த எண்ணிக்கை கூடியிருக்க வாய்ப்பு உள்ளது ஆனால் சரியான தகவுகள் சேகரிப்பது கடினமானதாக உள்ளது. பட்டியல் சாதி பட்டியல் இன மக்கள் பெரும்பாலும் மருத்துவ சுகாதார கட்டமைப்புகளுக்கு வெளியே உள்ளதால் பெருந்தொற்று இச்சமூகங்களுக்கு பேரழிவை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.

சென்ற வருடம் இலத்தின் அமேரிக்கா நாடுகளின் பொலிவாரியன் கூட்டமைப்பு மற்றும் மக்களின் வர்த்தக ஒப்பந்தம் (ALBA- TCP) ஆகியவற்றின் பொதுச்செயலாளர் சாச்சா லோரண்டியின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க, முக்கண்டம் (Tricontinental) சமூக ஆய்வு  நிறுவனம் மற்றும் காரகாசின்(வெனிசுலா) சைமன் போலிவார் நிறுவனம்  மற்றும் உலகளாவிய 26 ஆய்வு நிறுவனங்கள் உதவியுடன் சமகால நெருக்கடிகளைப் பற்றி சர்வதேச கலந்துரையாடலை துவங்கப்பட்டது. அதன் விளைவுதான் “புவியை காக்க ஒரு திட்டம்”.

இரண்டு வகையான உரைகள், ஒன்று,  உலக பொருளாதார  மன்றம் முதல் அனைவர்நலம் உள்ளடக்கிய முதலாளித்துவ சபை வரை உள்ள பிற்போக்கு தாராளவாத அறிவு ஜிவிகள், மற்றொன்று, தொழிற்சங்க கோரிக்கைகள், இடதுசாரி அரசியல் கட்சிகள் மற்றும் சமூக இயக்கங்கள் ஆகியவற்றின் உரைகளை கூர்மையாக ஆய்வு செய்யப்பட்டது. ஆனால் பின்னதில் இருந்து எடுத்த தகவல்கள் முன்னதின் குறைபாடுகளை புரிந்துகொள்ள உதவியது. உதாரணம், பழைமைவாத, தாராளவாத உரைகள் பெருந்தொற்று காலத்தில்  முதலாளித்துவத்தை தூக்கி நிறுத்த வளர்ந்த நாடுகளின் வங்கிகள் 16 டிரில்லியன் ( 16 லட்சம் கோடி) அமேரிக்க டாலர்களை பெருந்தொற்றால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு செலவிடாமல் நிதி துறை நிறுவனங்களையும் தொழில் நிறுவனங்களையும் காப்பாற்ற பயன்படுத்தியுள்ளதை கண்டுகொள்வதில்லை. இந்த நிதி மிகச்சிறப்பான பொது சுகாதாரத்துக்காகவோ அல்லது படிம எரிபொருளுக்கு மாற்றான மாசு அற்ற பசுமை ஆற்றல்களை உருவாக்கும் முதலீடுகளுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். 

இந்த திட்டம் ‘ஜனநாயகமும் உலக அமைப்பும்’ என்பதில் துவங்கி “டிஜிட்டல் உலகம்” வரை 12 முக்கிய அம்சங்களை விவாதிக்கிறது. அதில் கல்வி பற்றிய பகுதியின் பரிந்துரைகள் பின்வருமாறு உள்ளது.

  1. பொதுப்பள்ளி மூலம் கல்வி தனியார்மயமாவதையும், கல்வி சரக்காக மாறுவதையும் தடுத்தல்.
  2. கல்வியாளர்களை கல்வி நிறுவனங்களின் நிர்வாக பொறுப்பில் அமர்ந்துதல்.
  3. அடித்தட்டு மக்களை பயிற்சி மூலம் ஆசிரியர்களாக உத்திரவாதப்படுத்துதல்.
  4. மின்சார இணைப்பு மற்றும் எண்மின் (digital) இடைவெளிகளை நிரப்புதல்.
  5. பொதுத்துறை மூலம் அரசு கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் அதிவேக இணைய வசதிகளை உருவாக்குதல்.
  6. பள்ளிக்குழந்தைகளுக்கு கல்வியின் அனைத்து கூறுகள் மற்றும் கல்விக்கு அப்பாற்பட்ட செயல்முறைகள் ஆகியவற்றுக்கான வாய்ப்பு உருவாக்குதல்.
  7. மாணவர்கள் உயர்கல்விகளில் முடிவெடுக்கும் செயல்முறைகளில் பங்கேற்க வழிகள் உருவாக்குதல்.
  8. கல்வியை வாழ்நாள் முழுதும் பெறவேண்டிய வாய்ப்பை வாழ்க்கையின் அனைத்து நிலையில் உள்ள மனிதர்களும் பெற ஏற்பாடு செய்தல். அதன் மூலம் கல்வி என்பது வேலைவாய்ப்பு பெறுவதற்கு என்பது மாறி அது அறிவு மற்றும் சமூகத்தின் நீடித்த வளர்ச்சியை உருவாக்கும் சமூகக் கட்டுமானத்துக்கு உறுதுணையாவதாக இருக்கவேண்டும்.
  9. அனைத்து வயதுள்ள தொழிலாளர்களும் அவரவர் துறையில் உள்ள உயர்கல்வி மற்றும் தொழில் கல்விக்கு மானியம் அளித்தல்.
  10. உயர்கல்வி உள்ளிட்ட அனைத்து கல்வியும் அவரவர் பேசு மொழியில் பயில்வதற்கான வாய்ப்புகளை மொழிபெயர்ப்பு மூலம் பெறுவதற்கு அரசாங்கம் உத்திரவாதப்படுத்துதல்.
  11. தொழில், விவசாயம் மற்றும் சேவை துறைக்கு தேவைப்படும் கூட்டுறவு மேலாண்மை கல்வி நிலையங்களை நிறுவுதல்.

 “புவியைக் காக்கும் திட்டம்” என்பது  1945ல் ஐ.நா. சாசனம் ஏற்படுத்திய கோட்பாடு காரணமாக, இதுவரை 193 நாடுகள் கையெழுத்திட்ட, அனைத்து நாடுகளும் கட்டுப்படவேண்டிய நிபந்தனையும் கொண்டதன் அடிப்படையில் உருவானதாகும். இந்த திட்டம் உருவானதன் நோக்கம் இதை விவாதப்பொருளாக்கி விரிவாக்க வேண்டும் என்பதே. இந்த திட்டம் நிகழ்காலத்தை விமர்சிப்பது மட்டுமன்றி எதிர்கால சமூகத்தை நிகழ்காலத்தில் கட்டமைபதற்கான முயற்சியும் ஆகும்.

(தோழர் விஜய் பிரசாத் டிரைகாண்டினண்டல் தளத்தில் எழுதிய கட்டுரையை தழுவி எழுதப்பட்டது)