Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

தொடர் 26: பயாஸ்கோப்காரன் – விட்டல்ராவ்



ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று
                                          – விட்டல்ராவ்

ஒவ்வொரு நாட்டு சினிமாவும் அதன் மௌனப்படங்களின் செழுமையிலிருந்து தனக்கான உன்னத வடிவை பேசும் படத்துக்கு கொண்டு சென்றதை உலக சினிமா வரலாறு குறிப்பிடும் சிலவரிகளாகும். ஒரு திரைப்படத்தின் கதையம்சம் கொலை, திகில், இசை, நாடகம், காதல், சாகசம், வலாற்று நிகழ்வு, அறிவியல், ஆன்மீகம் என்று பலதரப்பட்டதாயிருக்கலாம். அது முக்கியமல்ல. “ஒரு ஒட்டு மொத்த பார்வைக்கு முழுமையான கலை வடிவாக திரைப்படம் அமைந்திருபபதே அதன் அதி உயர்ந்த மேன்மையைச் சொல்லுவது, இதில் கதைக்கோ, நடிகர்களுக்கோ ஒரு பங்குதான் இருக்கும். இயக்குனரும் காமிரா ஒளிப்பதிவாளரும்தான் முக்கிய பங்கு வகிப்பவர்கள்.

நவீன கலைகளின் 20-ஆம் நூற்றாண்டுப் பார்வைகளில் முக்கியமான ஒரு பார்வை “எக்ஸ்பிரஷனிஸம்” [EXPRESSIONISM]. எக்ஸ்பிரஷனிஸம் என்பது கலையின் வழியே குறிப்பிட்ட உணர்வுகளை வெளிப்படுத்திக் காட்டுதல் என்றாகிறது. 19-ம்நூற்றாண்டின் இறுதியில் இருந்த ரியலிஸம் மற்றும் இம்ப்ரஷனிஸம் போன்ற கலைக் கோட்பாடுகள் வைக்கும் மரபார்ந்த வடிவங்கள் உண்மையான கலையை உருவாக்குவதில் தடையாக இருந்ததாய் எக்ஸ்பிரஷனிஸ்டுகள் தீர்மானித்தனர். ஜெர்மனியில் இவ்வகை கோட்பாடு அன்றைக்கு பெரிதும் பின்பற்றப்பட்டு “ஜெர்மன் எக்ஸ்பிரஷனிஸம்” என்றே சொந்தம் கொண்டாடினர். ஜார்ஜ் கெய்ஸர், ஏர்னஸ்ட் போல்லர் என்பவர்கள் எக்ஸ்பிரஷனிஸ்ட் நாடகாசிரியர்களென அறியப்பட்டவர்கள். பெர்ட்டோல்ட் ப்ரெக்ட் [BERTOLT BRECHAT] உலகப் புகழ்பெற்ற எக்ஸ்பிரஷனிஸ்ட் நாடகாசிரியர். டி.எஸ். எலியட், ஜேம்ஸ் ஜாய்ஸ், சாமுவேல் பெக்கட், போன்றவர்கள் ஆங்கில மொழியில் எழுதிக்கொண்டிருந்த எக்ஸ்பிரஷனிஸ்டுகள் இசையிலும் ரிச்சர்டு வாக்னர் எக்ஸ்பிரஷனிஸ உத்திகளை தத்தம் இசைக் கோர்வைகளில் ஈடுபடுத்தினர். ஜெர்மனி சினிமாவும் அவ்வப்போது குழம்புச் சோற்றுக்கு ஊறுகாய் தொட்டுக் கொள்ளுவதுபோல எக்ஸ்பிரஷனிஸத்தைத் தொட்டுக் கொண்டது.

Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

ஜெர்மனிய சினிமாவின் அதிமுக்கிய ஆரம்பப் பேசும்படம் “M” ஒரு தொடர் கொலைகாரனைப் பற்றியது. கொலை [MURDER] அல்லது கொலையாளி [MURDERER] என்பதைக் குறிக்கும். வார்த்தையின் முதல் எழுத்தான “M” படத்தின் பெயராகிறது. தொடர்கொலை சம்பவங்களை வைத்து சுவாரசியமான ஹாலிவுட் படங்களாக BOSTON STRANGLER, NO WAY TO TREAT AZ LADY, 10, RILLINGTON PLACE மற்றும் FRENZY என்பவை “M”–ன் பாதிப்பால் பின்நாட்களில் தயாரிக்கப்பட்டவை. மிகச்சிறந்தவையாகக் கொண்டாடப்பட்ட PSYCHO மற்றும் SILENCE OF THE LAMBS ஆகிய இருபடங்களுக்கும் அரிச்சுவடியாயிருப்பதும் “M”தான்.

1931-ல் வெளிவந்த “M” ஜெர்மன் தயாரிப்பாளர் – இயக்குநர் FRITZ LANG-ன் முதல் பேசும்படம் [ஜெர்மன்மொழி], LANG ஏற்கெனவே ஆல்ஃபர்டு ஹிட்ச்காக் 1927-ல்தயாரித்து இயக்கிய THE LODGER என்ற மௌனப்படத்தின் பாதிப்பாலும், ஹிட்ச்காக்கின் 1929ம் வருடத்து பேசும்படமான BLACKMAIL என்பதின் தொழில் நுணுக்கங்களின் கவனிப்போடும் “M” படத்தை உருவாக்கினதாகக் கூறப்படுகிறது.

ஃபிரிட்ஜ் லேங் 1890-ல் வியன்னா நகரில் பிறந்தவர். இவரது முதல் மௌனத் திரைப்படம்- 1919-ல் HALBBLUT [THE WEAKLING] என்ற பெயரில் ஜெர்மனிய UFA ஸ்டூடியோவில் தயாரித்து வெளியிட்டார். பெண்ணொருத்தியோடான காதலால் அழிந்து போகும் மனிதன் ஒருவனின் கதை இப்படம். இக்கருத்தை அவரது வேறு சில படங்களும் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தன. இப்படங்கள் யாவுமே லேங்குக்கு வெற்றியைத் தந்தவை. கடைசியாக அவர் தயாரித்து இயக்கி மிகப்பெரிய வெற்றியளித்த அறிவியல் கதைப்படம் METROPOLIS [1927]. அதன்பிறகு இயக்கிய திரைப்பட வரலாற்றில் நிலையான பெயரைப் பெற்றது அவரது முதல் பேசும்படமான “M” [1931]. தம் படத்தில் திகில் காட்சிகளின் போக்கில் சஸ்பென்ஸை உருவாக்கி அவர் மிகச் சிக்கலான ஒலிப்பதிவை [RECORDING] பயன்படுத்தியிருக்கிறார். EDVARD GRIEG-ன் இசைக்கோர்வை பிரமிக்க வைத்ததாயிருக்கிறது.

Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

1933-ல் ஜெர்மனியின் திரைப்பட ஸ்டூடியோக்கள் யாவும் நாஜி விளம்பர இலாகாவுக்கு தலைவராயிருந்த ஜோசப் கோயபெல்ஸின் [JOSEPH GOEBBELS] கட்டுப்பாட்டுக்குக் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டன. ஜெர்மனியின் முக்கிய திரைப்பட இயக்குனர்களும் நட்சத்திரங்களும் ஜெர்மனியிலிருந்து வெளியேறி அமெரிக்காவில் ஹாலிவுட்டை சென்றடைந்தனர். லேங்கின் திறமையைக் கண்டு மகிழ்ந்த நாஜிகள் அவரை ஜெர்ன் UFA ஸ்டூடியோவுக்கு தலைமைப் பொறுப்பேற்குமாறு 1933-ல்கேட்டுக் கொண்டபோது, அவர் அமெரிக்காவுக்குத் தப்பியோடிவிட்டார். மிகுந்த வெற்றிகரமான திரைப்படக் கலைஞராய் விளங்கிய LANG 1976-ல் காலமானார். அவர் இறுதியாக 1953-ல் தயாரித்து இயக்கியது “THE BIG HEAT” என்ற படம்.

Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

ஜெர்மன் நகரமான டுஸ்ஸெல்டார்ஃப் [DUSSELDORF] பகுதியில் பீட்டர் குர்பென் [PETER KURTEN] என்ற மனம் வக்கரித்தவன் சிறுமிகளைக் கொலை செய்து வந்ததை அன்றைய பத்திரிகைச் செய்திகள் “டுஸ்ஸெல்டார்ஃபின் ரத்தக்காட்டேரி” என்று அழைத்து வந்தன. “M” திரைப்படம் 1931-ல் திரையிடப்பட்டபோது பீட்டர் குர்டெனின் கொலைச் செய்திகளைப் படித்து மனத்தில் தேக்கியிருந்த ஜெர்மன் திரைப்பட ரசிகர்கள் படத்தின் கதைக்கு புதியவர்களாய் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. பிறகு லேங், தன் படத்தின் கதைக்கு குர்டென் விஷயம் மூலக்கருத்தல்லவென்று கூறிவிட்டார். ஆனாலும் படத்தைப் பார்க்கையில் யார் குற்றவாளி என்பது முன்கூட்டியே தீர்மானிக்க இயலாத வகையில் லேங் கொண்டு போயிருப்பார். சிறுமிகளை ஏமாற்றிக் கொன்றுவிட்டு அவர்களின் முதுகில், “M” என்ற எழுத்தை எழுதிவிடுவான். கொலை செய்யுமுன் ஒரு ராகத்தை சீழ்க்கை ஒலியால் எழுப்புவான். இந்த ராகம், [EDVARDGRAIK] எட்வார்டு கிரேக்கின் இசையமைப்பில் திகழும், “HALL OF THE MOUNTAIN KING” எனும் பாடலின் ராகமாகும்.

ஃபிரஞ்ஜ் பெக்கெர்ட் [FRANZ BEKERT] என்ற மனநோய் பீடிக்கப்பட்ட இளைஞன் அழகிய சிறுமிகளை தின்பண்டங்கள் தந்து பாலியல் ரீதியாய் தீண்டி உணர்வுச் சுகம் பெற்றவனாய் கொலை செய்து வருகிறான். ஒவ்வொரு சிறுமியின் கொலைச் செயலும் மிகுந்த பூடகத்தனமாய் ஒருசில குறியீட்டுக் காட்சிகளோடு நமக்கு புரிய வைக்கப்படுகிறது. முதற் கொலைக் காட்சியில், பெக்கர்டின் நிழல்தான் நமக்குக் காட்டப்படுகிறது. உடனே காட்சி மாறி, சிறுமியின் வருகையை எதிர்நோக்கி வீட்டிலிருக்கும் அம்மாவைப் பார்க்கிறோம். அடுத்து ஜன்னலும், வெளிப்பகுதியும் காட்டப்படுகிறது. காலியான அறைகள் காட்டப்படுகின்றன. மேஜைமீது காலியான இரவுச் சாப்பாட்டுத் தட்டும் கடைசியாக புல்தரையில் உருண்டு சென்று நிற்கும் சிறுமியின் பந்தையும் காமிரா காட்டுகிறது, ஓர் ஒற்றை பலூன் காற்றில் மிதந்து போவதைக்காட்டி சிறுமி இறந்ததை உணர வைக்கிறார் லேங். கொலையாளி பெக்கெர்டின் பின்பக்கம் மட்டுமே படம் முழுக்கக் காட்டப்படுகிறது. அவன் தலைக்கு பரிசு ஒன்றை அறிவித்து, போலீசு வேட்டையாடும் சமயம். ஊர்மக்கள் சட்டத்தை தம் கையிலேந்தி ஒன்று திரண்டு அவனை அடித்துக்கொல்ல திட்டமிடுகின்றனர். இந்த முறையில் பெக்கர்டின் முடிவு ஏற்படுகிறது.

பீட்டர் லோரி [PETER LORRE] என்ற ஹங்கேரிய நடிகர் அப்பாவித் தனமான முகத்தோடு சிறுமிகளைக் கொலை செய்யும் பெக்கர்பாக அதிசிறப்பாய் நடிக்கிறார். இன்ஸ்பெக்டர் கார்ல் லேஹ்மன் [KARL LAHMANN] பாத்திரத்தில் ஆட்டோ வெர்னிக் [OTTO WERNICKE] என்பவர் சிறப்பாய் செய்திருக்கிறார். “M” மீண்டும் அதேபெயரில் அமெரிக்க ஹாலிவுட் தயாரிப்பாக 1951-ல் ஜோசப் லோஸி [JOSEPH LOSEY] என்பவரால் இயக்கப்பட்டு திரையிடப்பட்டது அவ்வளவு சிறப்பாயில்லை.

ஜெர்மனி என்றவுடனே சட்டென நினைவுகளில் மேலெழும்புவது ஹிட்லரும், இரண்டாம் உலகப்போரும் யூதர்கள் அழிப்பும். அந்த நினைவுகளை தூண்டும்படி கொஞ்சம் வரலாற்றுத் தகவல்களோடு போர் சாகசத் திரைப்படங்களை ஏராளமாய்த் தயாரித்து அளித்தது ஹாலிவுட். ஆனால், அவை பெரும்பாலும் ஒருதலைப்பட்சமான பார்வையில், சிந்தனையில் எடுக்கப்பட்டவை. உலக யுத்தத்தின் இறுதிப் பகுதியின் அரங்குகளில் பங்கேற்ற அமெரிக்கப்போர் இயந்திரம், பிரிட்டன், பிரான்ஸ், போலந்து, ஹங்கேரி, ரஷ்யா அளவுக்கு உயிர் பலிகளையும், ஊர்சிதைவு அழிவுகளையும் சந்திக்கவில்லை. ஹாலிவுட் தயாரிப்புகளாய் நாம் பார்க்கநேரிட்ட 2-ம் உலகப்போர் பின்னணியிலமைந்த பெரும்பாலான திரைப்படங்களில் ஜெர்மன் போர் இயந்திரத்தை சுக்குக்கும் உதவாதது போலவும், புத்தி கூர்மை, யுக்தி, வியூகம், என எல்லாவற்றிலுமே அமெரிக்க ராணுவம்தான் மற்ற எல்லா நாட்டு ராணுவங்களைக் காட்டிலும் உயர்ந்ததாயும் சிறப்பானதாயும் காட்டிக்கொள்ளும் விதமாகவே எடுக்கப்பட்டு வந்தன. அதேசமயம் உலகப்போர் பின்னணியில் இத்தாலி, பெல்ஜியம், போலந்து, ஹங்கேரி, ரஷ்யா ஆகிய நாடுகளில் உருவான திரைப்படங்கள் ஓரளவுக்கு நியாயமான பார்வையையும் நம்பகத் தன்மையையும் கொண்டிருப்பன. அவற்றில் ஜெர்மன் தயாரிப்புகளில் உருவான சில திரைப்படங்களைப் பற்றி பார்க்கலாம்.

EIN LIED VON LIEBE UND TOD- இந்த ஜெர்மன் சொற்றொடர், GLOOMY SUNDAY எனும் ஜெர்மன் திரைப்படத்துக்கான மூல நாவலின் தலைப்பு ஆகும், நாவலை எழுதியவர் NICK BAR KOW என்பவர் மூன்று ஆண்களுக்கு இடையில் ஒரு பெண் என்றும் சொல்லலாம். இத்தோடு கொலைக்காரத்தனமான ஓர் இனியபாடலும் – இசையும் சேர்ந்த பயங்கர காலக்கட்டத்து கதை. கதை, 2-ம் உலகப்போருக்கு முந்தைய 30-களின் ஹங்கேரிய தலைநகர் புடாபெஸ்டில் ஓர் உயர்தர உணவுவிடுதியில் நடைபெறுகிறது. விடுதியின் பெயர் ஸாபோ [SIABO]. அதன் உரிமையாளரான லாஸ்லோஸாபோ [LASZLOSZABO] ஒரு ஹங்கேரிய யூதர். அந்த உணவுவிடுதியில் பரிசாரகம் செய்யும் அழகிய யூத இளம்பெண் இலோனா வர்னால் [ILLONA VARNAL] என்பவள். இசைஞானமும் இனிய குரலும் கொண்ட இலோனாவும் விடுதி உரிமையாளர் லாஸ்லோஸாபோவும் காதலர்கள்.

மூன்று ஆண்களுக்கிடையில் ஒரு பெண் மற்றும் அபாயகரமானதொரு அற்புதபாடல் என்பது இப்படத்தின் சாரம். மேற்கத்திய சாஸ்திரிய இசை ஜெர்மனி, ஆஸ்திரியா, இத்தாலி, ஹங்கேரி, போலந்து மற்றும் ரஷ்யா ஆகிய நாடுகளில் புகழ்பெற்ற இசைமேதைகளை கொண்டிருந்தன. ஹங்கேரிய பெருநகர் புடாபெஸ்டில் [BUDAPEST] உணவு விடுதிகளில் மற்ற ஐரோப்பிய, ஓட்டல்களில் இருப்பது போலவே பியானோ இசைச்சேவை முக்கியமாயிருக்கும். ஸாபோ உணவு விடுதியிலும் மிக மதிப்பு வாய்ந்த பியானா இருந்தது. அதை இசைக்க இசைக்கலைஞன் வேண்டி அறிவிப்பு செய்தபோது பலர் நிராகிக்கப்பட ஓர் இளைஞன் ஏழ்மை கோலத்தில் வந்து வாசித்து ஸாபோவை கவர்ந்து பணியில் அமருகிறான். அவன் பெயர் ஆண்ட்ராஸ் அராடி [ANDRAS ARADJ]. ஆன்ட்ராஸும் இலோனாவும் இசையின் இழுப்பில் ஈர்க்கப்படுகின்றனர். இதன்போக்கில் இலோனா ஒரே சமயத்தில் இரு ஆண்களை மனம் – உடல் ரீதியாக காதலித்து பழகுகிறாள். ஆன்ட்ராசும் ஸாபோவும் இந்த விஷயத்தில் ஒருவரையொருவர் தாராளமாய் அனுசரித்தே நடந்து கொள்ளுகின்றனர். திரௌபதை – பாண்டவர்கள் உறவுகூட இவ்வளவு நெருக்கமாய் இருந்திருக்குமென்பதுகூட சந்தேகம். இச்சமயம் ஜெர்மனியில் ஏற்றுமதி இறக்குமதி தொழிலில் முன்னணியிலிருந்த தொழில் அதிபர் ஹான்ஸ் எபர்ஹார்டுவைக் [hanseberhardwieck] என்பவன் புடாபெஸ்டுக்கு வந்தவன் ஹாபோ உணவு விடுதியில் இலோனா பரிமாறிய மாட்டிறைச்சி ரொட்டிச் சுருளின் சுவைக்கு [BEEF ROLL] அடிமையாவதோடு இலோனாவிடமும் மனம் பறிகொடுக்கிறான்.

Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

இதனிடையில் ஆன்ட்ராஸ் ஒரு புதிய இசைக்கோர்வையை பியானோவில் வாசிக்கிறான். அது அவன் மனதில் அதற்கான வார்த்தை வடிவங்களைக் கொண்ட இசைக்கோர்வை. அதை அவன் “GLOOMY SUNDAY” என அழைக்கிறான். அவ்விசைக் கோர்வை முதலில் மனதைச் சுண்டியிழுக்கும். அது சிறிது சிறிதாக ஓர் உயர்ந்த சோக வேகத்தை நோக்கிச் செல்லும். பரந்து நீண்டு வேகமெடுத்த ஆற்றைப்போல. அதன் ஓட்டம் அதிசோகமானது. இசைக்கோர்வையை கேட்பவர் வாடி வதங்க, சாய்ந்து சுருள வேண்டியது. பிறகு அச்சோக இசைக்கோர்வையால் ஒரு பயங்கர சூழலுக்கு கேட்போரை இழுத்து செல்லும். அதில் கேட்போரில் சிலர் அமிழ்ந்து சுழன்று செத்துப் போவர். நிறையபேர் தாங்க முடியாது தற்கொலை செய்து கொண்டார்கள். ஆன்ட்ராஸின் நோக்கம், தன் இசையைக் கேட்பவர் தற்கொலை புரியவேண்டுமென்பதல்ல. ஆனால் பலவீனமான இதயமுள்ளவர்கள் அந்த இசையால் தாங்கவொண்ணா சோகம் மேலிட்டு அதீத உணர்ச்சிவசப்பட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார்கள் அல்லது மார்வலி கண்டுமாண்டார்கள்.

பியானோவில் இசைக்கப்பட்ட GLOOMY SUNDAY கோர்வையின் சோகம் மேலிட்ட உணர்ச்சிப் பெருக்கால் ஒரு கனவான ஸாவோ விடுதியில் விழுந்து சாகிறார். அடுத்தடுத்து ஐந்து தற்கொலை நிகழ்வுகளை அந்தப்பாடல் ஏற்படுத்தவும் இதுபோன்ற செய்திகளுக்கே காத்திருக்கும் ஊடகம் ஒன்று தன் நிருபர்களை அனுப்பி ஆன்ட்ராஸை பேட்டியெடுத்து GLOOMY SUNDAY கீத விவகாரம் பத்திரிகையில் முதற்பக்க செய்தியாகப் போடுகிறது.

ஒரேசமயம் இரு ஆண்களோடு உறவு வைத்த இலோனாவின் வாழ்வில் மூன்றாவது காதலனாக அதேசமயம் ஒருதலைக்காதலாக – ஜெர்மன் பணக்காரன் ஹான்ஸ் எபர்ஹார்டுவைக் நுழைகிறான். ஒருநாள் விடுதியில் தனக்கு மிகவும் பிடித்தமான மாட்டிறைச்சி ரொட்டிச் சுருளை நிறைய உண்டு நிறைய குடித்த போதையில் அவன் இலோனாவை தன்னை மணக்கும்படி வற்புறுத்துகிறான். அந்த அழகி அவனது காதலையும் திருமண யோசனையையும் நிராகரிக்கிறாள். மனம் உடைந்த ஹான்ஸ்டான் வூபு ஆற்றில் குதித்து தற்கொலை செய்ய முற்படுகையில் ஸாபோ குதித்து அவனைக் காப்பாற்றி ஜெர்மனிக்கு அனுப்பி வைக்கிறான்.

2வது உலகப்போர் தொடங்கி உலகெங்கும் உள்ள யூத இனத்தை அழிக்கும் காரியத்தில் முன்னேறும் ஹிட்லர், ஜெர்மனிக்கான “இறுதித் தீர்வை” [FINAL SOLUTION] முன்வைக்கிறார். ஹிட்லரின் இறுதித்தீர்வுத் திட்டம் படுபயங்கரமானது. நாஜி ஆக்கிரமிப்பிலிருந்த ஐரோப்பிய பகுதியில் வாழும் யூதர்களை விஷவாயுக் கிடங்குகளில் அடைத்தும், துப்பாக்கிச் சூட்டிலுமாய் கொன்றழிப்பதுதான் அது. போர் சுறுசுறுப்படையும் சமயம், ஹான்ஸ் ஜெர்மன் ராணுவத்தில் ஒரு கர்னல் பதவி பெற்று, ஹங்கேரியின் யூதர்களை இறுதித் தீர்வுக்குள் அழிக்கும் படையின் பொறுப்புள்ள ஓர் உயரதிகாரியாக புடாபெஸ்ட்டுக்கு வருகிறான். இப்போது அவன் அதிகாரபூர்வமாகவே இலோனாவை அடைய முயற்சிக்கிறான். அப்போதும் அவன் உடன்படுவதில்லை. இதற்குள் ஆன்ட்ராஸின் இசைக்கோர்வை GLOOMY SUNDAY – நூற்றைம்பது தற்கொலைகளைக் கண்டு விடுகிறது. இலோனாவின் தூண்டுதலின் பேரில் ஆன்ட்ரஸ் “இருள் சூழ்ந்த இரவு” இசைக்க வார்த்தைகளைத் தேடிவார்த்தை வடிவப் பாடலாக்குகிறான். அந்த இசைக் கோர்வையும் பாடலும் மட்டுமே அவனது படைப்பு ரீதியான இசையும் பாடலுமாகும்.

அப்பாடலைத் தன் இனிய குரலில் இலோனா பாடுவாள். ஹான்ஸ் தன் சக அதிகாரி லெப்டினண்டு கர்னல் ஈஷ்மனுடன் உணவருந்த வந்தவன் மாட்டிறைச்சி பண்டத்துக்கு சொல்லிவிட்டு காத்திருக்கையில், ஈஷ்மன் “இதென்ன, யூதனின் ஓட்டலா?” என்று கேட்பதை ஆன்ட்ராஸ் கவனிக்கிறான். இறுதித் தீர்வை நினைவூட்டுகிறான் ஈஷ்மன். இருவரும் அபரிதமாகக் குடித்துவிட்டு பியானோ இசைக்க ஆன்ட்ராசை கேட்க, ஆன்ட்ராஸ் மறுக்கிறான். ஹான்ஸ் வற்புறுத்துகிறான். ஆன்ட்ராஸ் மறுத்து பியானோவிலிருந்து தள்ளி உட்காரவே, நிலைமை விபரீதமாக காத்திருக்க இலோனா இசைக்காக பாடலைப் பாடுகிறாள். அவர்கள் எழுந்து போகையில் ஈஷ்மன் இடறி விழுந்தவன், ஸாபோதான் வேண்டுமென்றே தள்ளியதாக “யூதப்பன்றியே, என திட்டி அடித்து உதைக்கிறான். ஹான்ஸ் சமாதானப்படுத்தி அழைத்துப் போகிறான். ஒரு வெடிச்சத்தம் கேட்கிறது. ஆன்ட்ராஸ், ஹான்ஸின் துப்பாக்கியைப் பறித்துத் தன்னைச் சுட்டுக்கொண்டு செத்து கிடக்கிறான். GLOOMY SUNDAY பாடலுக்கு தற்கொலை புரிந்து கொண்ட 151-வது மனிதனாகிறான் ஆன்ட்ராஸ்.

யூதர்களை கூட்டம் கூட்டமாய் ரயிலில் ஏற்றி காஸ் சாம்பர்களுக்குள் அடைத்துக் கொல்ல கொண்டு போகிறார்கள். பணம், நகைகள் தருபவர்களை அதிகாரிகள் உயிர்பலியிலிருந்து தப்புவித்து போரிலிருந்து விலகி நிற்கும் “நியூடரல்” தேசங்களுக்கு போய்விட அனுமதிச்சீட்டு தருகிறார்கள். இலானாவையும் ஸாபோவையும் காப்பாற்றுவதாய்க் கூறிவிட்டு ஹான்ஸ் ஸாபோவை விஷவாயுப் பயணம் போகும் ரயிலில் ஏற்றியனுப்பி விடுகிறான். இலோனா கெஞ்சுகிறாள். ஸாபோவைக் காப்பாற்ற ஹான்ஸுக்கு அவள்தன் உடலையே தருகிறாள். அவளை அனுபவித்துவிட்டு ஏமாற்றி விடுகிறான் ஹான்ஸ்.

போர் முடிவுக்கு வருகிறது. வயதான ஹான்ஸ் தன் கிழ மனைவியோடு புடாபெஸ்டுக்கு வந்து ஸாபோ விடுதிக்குள் நுழைகிறான். 80-வயதை தொழிலதிப நண்பர்கள் அவனை அங்கு வரவழைத்துக் கொண்டாடுகிறார்கள். அதே மாட்டிறைச்சி ரொட்டிச் சுருள் தட்டில். ஸாபோ விடுதியை வயதான இலோனாவும் அவன் மகனும் பார்த்துக் கொள்ளுகிறார்கள். அதே GLOOMY SUNDAY பாடல் இசைத்தட்டு போடப்படுகிறது. பாடல் முடிகையில் ஹான்ஸ் துடிதுடித்து ஸாபோ விடுதியின் தரையில் சவமாகக் கிடக்கிறான்.

GLOOMY SUNDAY என்ற உள்ளத்தை உருக்கும் பாடலைப் படத்தில் இலோனாவுக்கு குரல் கொடுத்து அருமையாகப் பாடியவர் ஹதர்நோவா [HEATHER NOVA] என்பவர். ஹான்ஸ் எபர்ஹார்டு பாத்திரத்தில் BENBECKER என்ற ஜெர்மன் நடிகரும், ஆன்ட்ராஸாக STEFANO DIONISI என்பவரும், ஸாபோவாக JOACHIM KROL என்பவரும், இலோனாவாக ERIKA MAROZSAN என்ற நடிகையும், அற்புதமாய் நடித்திருக்க, ஒப்பற்ற ஒளிப்பதிவை போலந்து காமிராமென் EDWARD KLOSINSKI என்பவர் செய்திருக்கிறார். இச் சிறந்த ஜெர்மன் திரைப்படத்தை இயக்கிய ஜெர்மன் இயக்குனர் ROLF SCHUBEL தம் நேர்காணலில் கூறியதாவது “IT IS DIFFERENT TO THE WAY AMERICANS DEPICT NAZIS IN THEIR MOVIES, BUT ONE NEEDS STO DIFFERENTIATE AND FIND OTHER WAYS OF PLAYING NAZIS.” இதே கருத்தில்தான் ஜெர்மனியில் வேறு பலர் எடுத்திருக்கும் உலகப்போர் படங்களும் இருக்கின்றன. பெரிய எடுத்துக்காட்டு: “வீழ்ச்சி” – DOWNFALL எனும் ஒப்பற்ற 2-ம் உலகப்போர் பற்றிய ஜெர்மன் படம்.

Bioscope Karan 26th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Germany movies பயாஸ்கோப்காரன் ஜெர்மன் சினிமா ஒன்று 26 – விட்டல்ராவ்

போரின் கடைசி கட்டம். பெர்லின் முற்றுகை. பெரு நகரம் ரஷ்ய ராணுவத்தால் நாற்புறமும் சுற்றி வளைக்கப்பட்டு விட்ட நிலையில், ஜெர்மனியின் தலைநகர் பெர்லின் போர் அரங்காக மாறிவிட்ட துரதிர்ஷ்டம். பெர்லினுக்கு மேற்கு முனையில் அமெரிக்கப்படை அதன் நான்கு ஸ்டார் பெற்ற தளபதி ஜெனரல் பேட்டன் [PATTON] தலைமையில் வந்து பெர்லினுக்குள் நுழைய காத்திருந்தது. அவர் அப்போதைய அமெரிக்க ஜனாதிபதி ஐசனோவரின் அனுமதி – உத்தரவு பெறாது நேரடியாக தன்னிச்சையாக பெர்லின் நகருக்குள் நுழைந்து ஹிட்லரை கைது செய்ய நினைத்தார். பெர்லினுக்கு கிழக்கு முனையில் ரஷ்ய ராணுவம் ஜெனரல் ஜுகாவ் [GEN.ZUCKOV] தலைமையில் பெர்னிலுக்குள் நுழைய கடுமையாகப் போரிட்டு முன்னேறி வந்தது. அவர் எந்த ஒரு காரியத்துக்கும் தன் நாட்டு அதிபர் ஜோசப் ஸ்டாலின் அனுமதியும் உத்தரவுக்குமே பணிந்து செயல்படுவார். ஜெனரல் பேட்டன் பெர்லினுக்குள் முதலில் நுழைவதை சோவியத்துகள் எதிர்த்தார்கள்.

பல வகையிலும் ஜெர்மனியின் ரஷ்ய ஆக்கிரமிப்பின்போது நாஜி ராணுவத்தின் பயங்கர தாக்குதலில் கோடிக்கணக்கில் ரஷ்யர்களைப் பறிகொடுத்திருந்தது சோவியத் யூனியன். இறுதிப்போரின் வெற்றிமுனைக்கு லகம் வந்ததே, ஜெர்மன் இராணுவத்தை ரஷ்ய கடுங்குளிர் தட்பவெப்பம் வரும் வரை பல இன்னல்களைப் பொறுத்து காத்திருந்து அவர்களை அடித்து நாசமாக்கி இன்று பெர்லின் கிழக்கு வாசலில் வந்து நிற்கும் ரஷ்யாதான். பெர்லினிக்குள் முதலில் நுழையும் வாய்ப்பும் ரஷ்யாவுக்குத்தான் உரித்தானது என்று ஜெனரல் ஜுகாவ் கூறுகிறார். பேட்டனோடு பேசிப் பயனில்லையென்று அவர் ஸ்டாலினைத் தொடர்பு கொண்டு பேச, அவர் ஐசனோவரோடு தொடர்பு கொண்டு நிலைமையை கூறுகிறார். ஐசனோவர் ஜெனரல் பேட்டனிடம் ரஷ்யர்களே பெரலின் நுழைவை முதலில் வைத்துக் கொள்ளப்படும் என்று கூறிவிட்டு பேட்டனை தன்னை வந்து பார்க்க கட்டளையிடுகிறார்.

சுயேச்சையாக முடிவு எடுத்ததற்காகவும், ரஷ்ய தளபதியோடு தேவையின்றி வாக்குவாதம் செய்ததற்காகவும் தண்டனையாக ஜெனரல் பேட்டனின் நான்கு நட்சத்திரங்களையும் பறித்துக் கொண்டதோடு அவருக்கு ஓய்வூதியம் மற்றும் பிற சலுகைகள் எதுவுமில்லாமல் வெற்று மனிதனாக பேட்டனை அனுப்புகிறார். பிற்காலத்தில் அமெரிக்கா தன் பிரபல கவச மோட்டார்களுக்கு ‘PATTON TANKS’ என பெயரிட்டு பாகிஸ்தானுக்கு கொடுத்தது.இந்த பிரம்மாண்ட பேட்டன் கவச மோட்டார்களில் நூற்றுக்கணக்கானவற்றை பாகிஸ்தான் இந்தியபோரில் [60-கள்] இந்திய ராணும் தன்னிடமிருந்த பழங்கால பிரிட்டிஷார் விட்டுப்போன CENTURIAN TANKS-களைக் கொண்டே நாசமாக்கியது வேறு வரலாறு.

இந்த நிலையில் ரஷ்ய ராணுவம் ஜெர்மன் ராணுவமான “வெஹர்மாட்” படையுடன் கடுமையான இறுதிச் சண்டையில் ஈடுபட்டிருக்கிறது. இனி DOWNFALL திரைப்படம். இந்தப்படம் மிகச் சிறந்த அந்நிய மொழிப் படம் என 2004-ல் ஆஸ்கர் விருதுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது. 2004-ல் வெளிவந்த இப்படம் மிகச் சிறந்த போர் பின்னணிப் படங்களில் ஒன்றாக உலகளவில் கருதப்படுகிறது.

“THIRD REICH” என்பது ஜெர்மன் அரசின் ஹிட்லர் காலத்தைக் குறிப்பது. “RISE AND FALL OF THIRD REICH” என்பது மற்றொரு பிரம்மாண்டமான பழைய திரைப்படம். “THE FALL OF BERLIN” என்பது ரஷ்ய தயாரிப்பிலான பிரம்மாண்டமான 70MM திரைப்படம். நூற்றுக்கணக்கில் 2-ம் போர் பின்னணியில் சர்வதே மொழிகளில் திரைப்படங்கள் இருக்கின்றன.

ஹிட்லரும் அவரது அதிமுக்கிய அதிகாரிகள் எனும் ஃபாசிஸ சக்திகளும் அடங்கி ஒடுங்கி ஹிட்லரின் பாதுகாப்பு நிலவறைக்குள் [BUNKER] குழுமியிருக்கும் 2-ம் உலகப் போரின் இறுதிக்கட்டம். ஹிட்லர் தன் இறுதி நாட்களில் தனது சிறப்பு பங்கரில் தனக்கான பெண் காரியதரிசியைத் தேர்வு செய்து நியமிப்பதிலிருந்து படம் தொடங்குகிறது. அந்த அழகிய இளம் பவேரியப் பகுதயைச் சேர்ந்த காரியதரிசியின் பெயர், ட்ரோட்ல் கங்க் [TRAUDL JUNGE] கங்க்-ன் பார்வையில் வார்த்தைகளை வழியே முழுப்படமும் சொல்லப்படுவதாய் இயக்குனர் எடுத்துச் செல்லுகிறார். ஜோக்கும் ஃபெஸ்ட் [JOACHIM FEST]என்பவர் எழுதிய “INSIDE HITLERS’S BUNKER என்ற ஜெர்மன் நூலையும் ஹிட்லரின் இறுதிகால காரியதரிசிப் பெண் ட்ரோடள் கங்க்-ம்மெல்லிசா முல்லர் [MSELISSA MULLER] என்ற பெண்ணும் சேர்ந்து எழுதிய “இறுதி நேரம் வரை” [UNTILTHE FINAL HOUR] என்ற நூலையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு DOWNFALL திரைப்படம் தயாரிக்கப்பட்டது.

ஹிட்லர தமது வலிமை மிக்க 9-வது படைப்பிரிவை பெரிதும் நம்பியவராய் ஒளிமங்கிய தம் பதுங்கு அறைகளிலிருந்து கொண்டு, முன்னேறிவரும் ரஷ்ய துருப்புகளுடன் பலத்த பதிலடி தந்து விரட்டியடிக்குமென எதிர்பார்த்து தம் படைத் தளபதிகளுக்கு தைரியம் தருகிறார். அவர்களோ, “9-வது படைப்பிரிவு முற்றிலும் ரஷ்யர்களால் சுற்றி வளைக்கப்பட்ட நிலையில் செயலிழந்து நிற்கிறது” என்று பதிலளிக்கின்றனர். நாம் ஹிட்லரின் முகமாற்றத்தைக் கவனிக்கிறோம். அவரது அசுரத்தனமான மன உறுதி கிழட்டு முகத்தில் இன்னும் வெளிப்படுகிறது. அதே சமயம் உடல்ரீதியாக மிகவும் சீணிக்கப்பட்டும் நரம்பு தளர்ந்தும் உளவியல் தொந்தரவும் மேலிட்ட அவரது இடதுகை சதா நடுங்கிக் கொண்டிருப்பதையும் மற்றவர்கள் அதை கவனித்து விடாதபடிக்கு அதை மறைக்கும் பொருட்டு அவர் பின்புறமாய் அந்தக் கையைக் கட்டிக் கொண்டு செயல்படுவதைப் பார்க்கிறோம். ஜெர்மன் இராணுவத்தில் ஆள் பற்றாக்குறையால் பள்ளிக்கூடப் பையன்களையும் சேர்த்து ஆயுதமேந்த வைக்கின்றனர். அவர்களை நிற்க வைத்து விசாரித்தபடியே, “எதிர்கால ஜெர்மனி” என்று ஹிட்லர் குறிப்பிடுவது திகிலூட்டுகிறது. பெர்லினை சுற்றிவளைத்து நகரை நோக்கி முன்னேறும் ரஷ்யப்படைகளிலிருக்கும் தொலைவை அவ்வப்போது ஹிட்லருக்கு தெரிவிக்கப்படுகையில், அவர் 12-வது படைப்பிரிவை அனுப்பச்சொல்லுகிறார்.

12-வது படைப்பிரிவும் ரஷ்யர்களால் வளைக்கப்பட்டு நகர முடியாதிருக்கிறது” என அவர்கள் சொல்லும்போது ஆத்திரத்தில் கத்துகிறார் ஹிட்லர். ஹிட்லரைத் தப்பித்து ஓடிவிடும்படி கேட்டுக் கொள்ளுகிறார்கள். தன்னால் அது இயலாதென்று கூறி மறுத்து விடுகிறார் ஹிட்லர். அதே சமயம் அவரது படைப்பிரிவினருள் பலரும், GESTAPO காவல் துணை அதிகாரிகள் சிலரும்,
எஸ். எஸ். [S.S.(SCHLDZ STAFFEL)] எனும் கொடிய சிறப்புப்படையின் முக்கியமானவர்களும் அர்ஜெண்டினா போன்ற நாடுகளுக்குத் தப்பி ஓடிவிட்டார்கள். அவரைச் சுற்றியிருந்த பெண் ஊழியர்கள் இறுதிவரை அவரோடயே இருந்துவிட முடிவு செய்கின்றனர். நேரம் வந்துவிடுகிறது. “நாம் ரஷ்யர்களிடம் சரணடைவதைவிட அமெரிக்காவிடம் சரணடைவதே நல்லது. நான் வேண்டுமானால் ஐசனோவரிடம் பேசுகிறேன்”, என்கிறார் கோயபெல்ஸ். ஹிட்லர் அந்த யோசனையை ஏற்பதில்லை.

“ஒருவேளை சோவியத் தளபதியுடன் பேசவேண்டியிருக்குமானால் எவ்விதமான முறையில் வணக்கம் செலுத்த வேண்டும், ஹை ஹிட்லர் எனக் கூவி கையை விரைப்பாக உயர்த்தி நீட்டும் நாஜி வணக்கமா அல்லது சாதாரண சல்யூட் செய்வதா?” என்று ஒரு பெண் கேள்வியெழுப்புகிறாள். எதிரிகள் மிக அருகில் வந்துவிட்ட நிலையில் முடிவாக ஹிட்லர் கூறுகிறார், “எல்லாவற்றையும் எரித்து அழித்து விடுங்கள். என் எழுத்துக்கள், பதிவுகள், ஆவணங்கள் வையும் அவர்கள் கையிலல் சிக்கிவிடாவண்ணம் எல்லா கோப்புகளையும் எரித்து விடுங்கள். நானும் போய்விடுகிறேன். என்உடல் அவர்கள் கையில் கிடைத்து உலகுக்கு காட்சிப் பொருளாகாதபடி தீயிட்டு அழித்துவிடுங்கள்” என்று ஹிட்லர் தன் கடைசி இரா போஜனத்தை தம் நெருங்கிய வட்டத்து ஊழியர்கள், தளபதிகள், அதிகாரிகளோடு சாப்பிட்டு முடிக்கிறார். அவர்களை வரிசையாக நிற்க வைத்து கை குலுக்கி விடை பெறுகிறார்.

பெண் ஊழியர்களிடம் விடைபெறும் காட்சியில் ஹிட்லரும்கூட நம் மனதை நெகிழ வைத்துவிடுகிறார். இத்தனைக்கும் தன் காரியங்களுக்காக அவர் வருந்துவதேயில்லை. ஹிட்லர் என்ற அரக்கனின் இறுதிக்கட்டம் கூட மனிதர்களான நம்மை நெகிழ வைத்து விடுகிறது. “NINE HOURS TO RAMA” என்ற 60-களின் தடை செய்யப்பட்ட திரைப்படம் பலத்த எதிர்ப்புகளையும் சர்ச்சைகளையும் எதிர்கொண்டே தடை செய்யப்பட்டது. அதை எழுதியவர் ஸ்டான்லி ஓல்பிரட் [STANLEY OOLPRET] என்பவர். காந்தியை சுட்டுக் கொன்தற்கு ஒன்பது மணி நேரம் முன்பாக கோட்சேயின் நினைவுகளை பின்னோக்கிச் சொல்லும் நாவல் அது. அந்த இந்து தீவிரவாதியின் பேரில்கூட ஒரு கணத்தில் நெகிழ்வு ஏற்பட்டுவிடக்கூடும். ஏனென்றால் நாம் சாதாரண மனிதர்கள்.

முதலில் ஹிட்லர் நேசிக்கும் அவரது அல்சேஷன் நாய் விஷம் [சயனேடு] வைத்து சாகடிக்கப்படுகிறது. ஒண்டிக் கட்டையாக ஹிட்லர் சாகக்கூடாதென்று, அத்கு முன் அவருக்கு திருமணம் செய்வித்து இருவரையும் சாகவிடவேண்டுமென்று ஏற்பாடாகிறது. ஈவா ப்ரான் [EVA BRAUN] என்பவளை திருமணம் செய்து வைக்கிறார்கள். ஹிட்லரும் மனைவியான ஈவா ப்ரானும் சுட்டுக்கொண்டு சாகிறார்கள். இக்காட்சி சில கணங்களுக்கு நம்மை சிலிர்க்கச் செய்து விடுகிறது. அந்த இரு உடல்களையும் எரிக்க பெட்ரோல் இல்லை. ஹிட்லருடைய கார் உள்ளிட்ட பல வண்டிகளிலிருந்து பெட்ரோல் எடுக்கப்பட்டு கொண்டு வந்து ஊற்றி எரிக்கிறார்கள். இந்தக் காட்சியம் அசாதாரணமாய் நிறுத்திவிடுகிறது. இதற்கு முன்பாக கோயபெல்ஸின் மனைவி பதினான்கு குழந்தைகளுக்கு சயனைடு ஊட்டி கொல்லும் காட்சி நம்மை ஆட வைத்து விடுகிறது. அடுத்து தங்களைச் சுட்டுக் கொண்டு சாகும் கோயபெல்ஸ் தம்பதிகளின் உடல்களும் எரிக்கப்படுகின்றன. பெர்லின் சோவியத் இராணுவம் வசமாகிறது. பெண்கள் வெளியேறுகையில் போரிலீடுபட்ட சிறுவன் ஒருவனோடு ட்ரோட்ல் கங்க் போகையில் ஒரு பாலத்தடியில் கிடாசப்பட்ட சைக்கிள் ஒன்றைப் பையன் எடுத்துவர அவனை முன்னால் வைத்து கங்க் மிதித்துச் செல்லும் காட்சியோடு படம் முடிகிறது.

அடால்ஃப் ஹிட்லராக மிக்க தோற்ற ஒற்றுமையோடும் மிக அற்புதமாயும் நடித்தவர் சுவிஸ் நாட்டு நடிகர் ப்ரூனோ கான்ஸ் [BRUNO GANZ] இப்படத்தில் நடிப்பதற்கு முன்பே இவர் முக்கிய ஜெர்மன் பேசும் நடிகராக போற்றப்பட்டவர். கான்ஸ் தமது 77-வது வயதில் 2019-ல் ஜுரிச் நகரில் கான்ஸர் நோயால் காலமானார். ட்ரோட்ல் கங்க் பாத்திரத்தில் நடித்தவர் அலெக்ஸாண்ட்ரா மரியா லாரா [ALEXANDRA MARIA LARA] என்பவர். ட்ரோட்ல் கங்க் ஹிட்லரின் இளம் பக்தையென குறிப்பிடப்பட்டவள். ஜெர்மனியிலிருந்த பல்வேறு நிறுவனங்களில் காரியதரிசியாகப் பணியாற்றிய கங்க் 2002-ல் காலமாகும்வரை மியூனிக் நகரில் வசித்து வந்தான். படத்தின் இறுதியில் வயதான கங்க் ஹிட்லரோடுதான் பணிபுரிந்த இறுதி அனுபவத்தை ஓரிரு நிமிடங்களுக்குப் பேசிய பேச்சும் தோற்றமும் ஏற்கெனவே பதிவு செய்யப்பட்டு பிறகு படத்தின் இறுதியில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.

ஹிட்லரின் மனைவி ஈவா ப்ரானாக ஜுலியன் கொஹ்லெர் [JULIANE KOHLER] என்பவள் நடித்திருக்கிறாள். திரைக்கதை வசனத்தை பெர்ன்ட் ஐஷிங்கர் [BERND EICHINGER] என்பவர் எழுத ஒளிப்பதிவை ரெய்னர் க்ளாஸ்மன் திறம்பட காமிராவில் செய்திருக்கிறார் [RAINER KLAUSMANN] இசைப் பொறுப்பு ஸ்டீஃபன் ஜக்கரிரியா [STEPHAN ZACHARIA] என்பவரது அற்புதமான முறையில படத்தை இயக்கியவர் ஆலிவர் ஹிர்ஷ்பைகல் [OLIVER HIRSCHBIEGEL] இதே காலத்தில் (2003) வெளிவந்த மிக மிக அற்புதமான 2-ம் உலகப்போர் ஜெர்மன் திரைப்படம் “தஸ் பூட்” [DAS BOAT] ஹிட்லரின் “U BOAT” எனவும் அறியப்பட்ட பயங்கர நீர்மூழ்கிக் கப்பல்களில் ஒன்றைக் கொண்ட அரிய படம் புதிய இளையவர்களோடு பயணமாகும். அதி நவீன நீர்மூழ்கியுள்ள காமிராவுடன் பத்திரிகையிலிருந்து வந்த யூத நிருபரும் ஒருவன் வேசிகளோடு கிளப்பில் ஆடலும் பாடலும் குடியுமாய் தொடங்கி ஆழ்கடலுக்குள்ளும் வெளியில் மிதந்தும் பாய்ந்தோடும் நீர்மூழ்கி, குடித்துவிட்டால், உள்மனம் உண்மைகளை உளரவைக்கும். வயதான தாம்ஸன் காப்டன் குடிபோதையில் கூறுகிறார்: “பெண் உறவில்லாத ஹிட்லர். சதா சுருட்டே வாயில் கதியான குண்டன் சர்ச்சில்” இப்படத்தில் ஒரு நீர்மூழ்கிக் கப்பலின் உள்ளே சகல காட்சிகளையும் பார்க்கிறோம்.

மாலுமிகளின் அந்தரங்க வாழ்க்கையும் கோடி காட்டப்படுகிறது. புகழ்பெற்ற பிரிட்டிஷ் நாசகாரி கப்பல் [DESTROYER] ஒன்றை ஓபோட் அடித்து மூழ்கி விடும்காட்சி சிலிர்க்க வைக்கிறது. இறுதியில் DAS BOOT நீர் மூழ்கி பலமாய் தாக்கப்பட்டு 260 மீட்டர் ஆழத்துக்கு கீழே மூழ்கி பாறை படிமங்களில் மோதி நிறைய விரசல்களைப் பெற்று கடல் நீரின் அதிவேக பாய்ச்சல் மிக்க கசிவுகளால் சிறுகச் சிறுக செத்துக் கொண்டிருக்கும் இறுதி காட்சிகள். நிகரற்ற இந்த ஜெர்மன் யுத்தப் படத்தை இயக்கியவர் வுல்ஃகாங் பீட்டர்சன். [WOLF GONG PETERSON].

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்

தொடர் 25: பயாஸ்கோப்காரன் – விட்டல்ராவ்



இத்தாலி – 3
ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்

நையாண்டி என்பது [SATIRE] கவிதை, கதை, நாடகம் என தொடங்கி, சினிமாவின் ஓர் அங்கமாயும் விளங்கலாயிற்று. தமிழில் சிறுகதைகள் சிலவற்றில் நையாண்டியை [SATIRE] மிக அற்புதமாக செய்து காட்டியவர் புதுமைப்பித்தன். இதில் சுயதிருப்தியும் அடங்கும், பழிவாங்கலுமுண்டு… இந்த முக்கிய இலக்கிய வகைப் பிரிவு மராத்திய நாடகம், தமிழ்சினிமா என்றும் தொட்டிருக்கிறது. உலக சினிமாவில் இத்தாலிய பங்களிப்பாக மிக உயர்ந்த நையாண்டி வகைப் படங்களை இயக்கியளித்தவர், ஃபெடரிகோ ஃபெல்லினி [FEDERICO FELLINI], இத்தாலிய சினிமாவின் முதல் அலை நியோ ரியலிஸம் என்றால், இரண்டாவது அலை பெல்லினியின் Satire வகைப் படங்களும், மைகேலாஞ்செலோ அண்டோனியோனியின் [MICHELANGELO ANTONIONI] அங்கத முடிவைத் தீண்டிய பல படங்களும் எனலாம். பெல்லினி ஓரிரு படங்களை நியோ ரியலிஸப் பாணியில் [LA STRADA; I VITELLONI] இயக்கிய பின்னர் தான் தனது சட்டையர் மற்றும் சுயசரிதை வகைப் படங்களை [ROMA; AMARCORD; SATYRICON] இயக்கினார்.

பெல்லினி 1921-ல் ரிமினி [RIMINI] எனும் சிற்றூரில் பிறந்து தனது 19வது வயதில் ரோமுக்கு இடம் பெயர்ந்தார். சட்டம் படிக்க புறப்பட்டவர், சினிமாவுக்குள் மூழ்கிப் போனார். பத்திரிகைகளில் நிருபராயும், கிசு கிசு விஷயங்களை துண்டுத் துக்கடாவாய் எழுதுபவராயுமிருந்திருக்கிறார். 1944-45ல் அவர் புகழ் பெற்ற இத்தாலிய இயக்குனர் ராபர்டோ ரோசெல்லினியிடம் உதவி இயக்குனராயிருந்து “ROME- OPEN CITY” படத்துக்கு திரைக்கதை எழுதினார். 50-களில் அவர் தாமே திரைப்படங்களை இயக்கத் தொடங்கினார்.
1953-ல் அவர் “I VITELLONI” எனும் ஜனரஞ்சகமும் நியோரியலிஸமுமாய் ஒரு கருப்பு வெள்ளைப் படத்தை இயக்கினார். இதற்குப் பிறகு பெல்லினி இந்தப் பாதையை விட்டு வெளியேறினார்.

ஐந்து இளைஞர்கள் தங்கள் வீட்டிலிருந்து கிடைத்த பணத்துடன் மனம்போன போக்கில் மது, மாது, சூது என்று செலவழித்துச் சுற்றும் கதைப் படம். இதில் வரும் பல நிகழ்வுகளில் சில பெல்லினியின் சுய வரலாறுபோல என்பாருண்டு. ஓரளவுக்கு நன்கு எடுக்கப்பட்ட படம். 1954-ல் பெல்லினியின் புகழ் பெற்ற கருப்பு, வெள்ளைப் படம். “LA STRADA” (பாதை) வெளிவந்தது. மெக்சிகோவில் பிறந்து ஹாலிவுட்டில் சங்கமித்த பிரபல குணசித்திர நடிகர் ஆந்தனி குவின் [ANTHONY QUINN] ஜம்பனோ [ZAMPANO] எனும் முரட்டு கோபக்கார கழைக்கூத்தாடி பாத்திரத்தில் மிக சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார். ஜம்பனோ மனைவியை இழந்த நிலையில், மச்சினியை மணக்க ஏழை மாமியாருக்கு நிறைய பணம் தந்து புது மனைவியோடு தன் பயணத்தைத் தொடருகிறான்.

ஜம்பனோவின் இளம் மனைவி ஜெல்ஸோமினாவாக [GELSOMINA] பெல்லினியின் மனைவி மசீனா [MASINA] நடித்திருக்கிறார். மோட்டார் சைக்கிள் மீது அமர்ந்த பெரிய கூடாரம் போனற வாகனத்தில் ஜம்பனோ தனக்கான படுக்கை, சமையல் என்ற சகலத்தையும் ஏற்படுத்தி நீண்ட சாலையில் பயணித்து அங்கங்கே நிறுத்தி சின்னச் சின்ன வித்தைகளைக் காட்டி காசு வாங்கிப் பிழைக்கும் முரட்டுக் கழைக் கூத்தாடி. அந்தப் பாத்திரத்தில் பிரமாதமாக நடிக்கும் ஆந்தனி குவினின் உடல் வாகுவில் மூன்றில் ஒரு பங்கே உடல் வாகு கொண்ட மசீனா, நிஜ வாழ்க்கையில் தன் கணவரும், படத்தின் இயக்குனருமான பெடரிகோ பெல்லினியின் உடல் வாகுவில் நான்கில் ஒரு பங்கே உள்ளவர். இவரது பாத்திரமும் நடிப்பும் இரக்கத்தைக் காட்டிலும் சிரிப்பையே அதிகம் வரவைக்கும்படியாயிருக்கிறது.

ஜம்பனோவுடன் ஊர் சுற்றி, உலகம் சுற்றி உபயோகமாய் புதுப் புது வித்தைகளைக் கற்று அம்மாவுக்கும் நிறைய பணம் அனுப்புவதாய் குதியாட்டம் போட்டு புறப்பட்ட ஜெல்சோமினா ஒரு வேளைச் சோற்றுக்கும் ஒரு பிடி அன்புக்கும் ஏங்கி அவஸ்தைப்படுகிறாள். முதல் நாளே, தான் கம்பி வளையத்துக்குள் நுழைந்து அதை அறுக்கும் வித்தையின்போது கூட்டத்தைப் பார்த்துச் சொல்லும் வசனத்தை மாற்றிச் சொன்னதற்காக அவளைக் குச்சியால் விளாசி வெளியில் படுக்க விடுகிறான் ஜம்பனோ. அவள் இருக்கும்போதே வேறொரு வேசியோடு படுத்ததைக் கண்டு மனமும் உடலும் பதறிய ஜெல்சோமினா ஓர் இரவன்று ஓடிப் போய் விடுகிறாள். ஒரு சிறு சர்க்கஸ் ஆட்டக் குழுவைச் சந்திக்கிறாள். அதில் இசைத்து விதூஷகன் புரியும் விகடனும், மிக உயரத்தில் கட்டில் கயிற்றின் மேல் நடந்து சாகசம் புரியும் பபூனையும் சந்திக்கிறாள். அந்த பபூன் பாத்திரத்தில் ரிச்சர்டு பேஸ்ஹார்ட் [RICHARD BASE HEART] மிக நன்றாக செய்திருக்கிறார். ஜம்பனோ அங்கு வந்து சர்க்கஸில் புதிய நட்சத்திரமாய் சேர்கிறான். ஆனால் தன் பழைய எதிரியான பபூனுக்கும் அவனுக்கும் கடும் சண்டை ஏற்படுகிறது. பபூனை தாக்கியதற்காக கைதாகி சிறையிலடைக்கப்படுகிறான் முரடன் ஜம்பனோ.

முரடனை விட்டு விட்டு தன்னோடு வந்து விடும்படி ஜெல்சோமினாவை கேட்கிறான் விதூஷகன். அவள் மறுத்து விடுகிறாள். அதே சமயம் விடுதலையடைந்து வந்த ஜம்பனோ விதூஷகனை தாக்கிக் கொன்றுவிட்டு அவனுடைய காரையும் சேதப்படுத்தி விடுகிறான். ஜெல்சோமினா ஓடிப்போய் கான்வென்ட் ஒன்றில் தஞ்சம் புகுந்து அங்கேயே மாண்டு போகிறாள். இதை பல நாட்கள் கழித்து அறிய வரும் ஜம்பனோ தனது எல்லா குற்றங்களையும் நினைத்து கடற்கரையில் கதறி விடுகிறான். இப்படம் மெலோடிராமாடித் தனத்தைக் கொண்டிருந்தாலும் பெல்லினியை உச்சத்துக்கு இட்டுச் சென்றது. LASTRADA என்றால் பாதை அல்லது பயணம் என்றாகிறது.

பெல்லினியின் சில திரைப்படங்கள் தேவாலய மதரீதியான ஒழுக்கவியல் தர்மத்துக்கு சிக்கலாயிருந்த காரணங்களால் இத்தாலியில் முக்கியமாக கத்தோலிக்கத் தலைமை பீடமான பாப்பல் நகரம் இருப்பதால், அரசு தணிக்கைக் குழுவினரால் மிகுந்த சிக்கலுக்கு உள்ளாயின. இவரது பல படங்கள், நெறிப் படி ஒழுங்காக ஒருங்கிணைந்த மதக் கோட்பாடுகளைக் குறித்த எதிர்மறையான விமர்சனங்களைக் கொண்டிருக்கும். ஆனால், பசோலினியினின்றும் தூரம் தள்ளியிருப்பவை. ஒரு பார்வைக்கு ஆழ்ந்த மத நம்பிக்கை கொண்டதாயும் தெரியும். அதே சமயம் சில தகவல்கள் அடிப்படையில் பெல்லினிக்கு நிறைய மூட நம்பிக்கையுமுண்டு. தேவைப்படும்போதெல்லாம் அவர் ESP எனும் மீடியம்களையும் ஜோசியர்களையும் கலந்தாலோசித்ததுண்டு என அறியப்படுகிறது. மற்றொரு வேடிக்கையான செய்தி – அவர் தன் எல்லா படங்களின் ஆரூடங்களையும், அன்றைக்கு டெல்லியில் அசோக் ஓட்டலில் போய் தங்கி உலகின் பல்வேறு பிரபலங்களுக்கு ஜோதிடம் கணித்து இதோபதேசம் புரிந்துவந்த இராமகிருஷ்ண சாரதி என்ற ஜோதிட நிபுணரிடம் ஆலோசித்து [தொலைப்பேசி வழியாக] அறிவாராம். பெல்லினி இந்தியாவுக்கு வருகை புரிந்ததில்லை.

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்

தன் வரலாறுபோல படங்கள் பண்ணுவதில் பெல்லினி சமர்த்தரீ. அவ்வகையான படங்களில் ஒன்று அவர் 1972-ல் இயக்கிய வண்ணப்படமான, “பெல்லினியின் ரோமா” [FELLIN`S ROMA] இப்படம் அவரின் நினைவுகளிலிருந்து முக்கிய நிகழ்வுகளை நையாண்டி ததும்ப காட்சிக் கோர்வையாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதன் மூலம் அவர் தம் ரோம் நகரை எவ்வளவுக்கு நேசிக்கிறார் என்பது விளங்கும் மிக தாராளமாயும் அள்ளி வாரியிறைத்து வகை வகையாக காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ள பெல்லினியின் சுய வரலாறு.

முதலில், தன்னைப் பள்ளிச் சிறுவனாக பூகோளமும் சரித்திரமும் ரோம் நகரின் வழியாக காண்பவராகக் காண்பிக்கிறார். அதைச் சொல்ல மாணவ, மாணவிகளை ஒரு தாடி வைத்த குரூர ஆசிரியரும் வயதான வசீகரமிக்க ஆசிரியையும் அழைத்துக் கொண்டு சிறு ஆற்றை கடப்பதிலிருந்து படம் தொடங்குகிறது. ஆசிரியர் பெருமையோடு மாணவர்களிடம் சொல்லுகிறார்.
இந்த ஆறுதான் ரூபிகான்; [RUBICN] இந்த ஆற்றை ஜுலியஸ் சீசர் கடந்துபோனார். இப்போது அதை நாம் கடக்கிறோம்.”

பிறகு வகுப்பறைக் காட்சி. ஆதியில் காட்டில் கிடந்த இரு ஆண் குழந்தைகளை ஒரு பெண் ஓநாய் பாலூட்டி வளர்த்தது. அவை வளர்ந்து ரோமுலாஸ், ரீமஸ் [ROMULOUS, REEMAS] என்று அழைக்கப்படுகின்றனர். அதனால் அவ்விடமும் ரோம் என பெயர் கொண்டது. அன்றைக்கு தங்கத்தால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு பெண் ஓநாயின் உருவம் இன்றும் ரோம் நகர முக்கிய காட்சி கூடத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது. பெல்லினியின் ஆசிரியர் சிறு ஒளி ஒலி காட்சி மூலம் அந்த தங்க ஓநாயைக் காட்டிவிட்டு தொடர்ந்து ரோம் நகரின் புகழ்பெற்ற இடங்களைக் காட்டிக் கொண்டே வருகையில் ஒரு காட்சியில் படம் சிக்கிக் கொண்டு நின்று விடுகிறது. அக் காட்சியைக் கண்ட சிறுவர்கள் எழுந்து குதித்து கூச்சலிட்டு கைதட்டுகின்றனர். அக்காட்சியை நகர்த்த இயலாது. தாடிக் கார ஆசிரியர், விளக்கை போடுங்கள் என்று கத்துகிறார். கூடவே அதைப் பார்க்காதீர்கள், அது பிசாசு, என்று கத்துகிறார். இருட்டில் ஒரு கணம் அவர் முகம் தாடி வைத்த பிசாசாகவே தோன்றுகிறது பிள்ளைகளுக்கு, கூச்சல் அடங்கவில்லை. அந்த காட்சியில், முழு நிர்வாண கோலத்தில் ஒரு பெண் தன் பின் பக்கத்தைக் காட்டிக் கொண்டு உட்கார்ந்திருக்கிறாள்.

பிறகு, ஜீலியஸ் சீசர் நாடகம் நடித்துக் காட்டப்படுகிறது. “YOU TOO BRUTE?” என்று கேட்டுக் கொண்டே புரூட்டஸ்ஸின் கடைசி கத்திக் குத்தோடு சீஸர் சாயும் காட்சி.
அதன் பிறகு பெல்லினி ஓர் இளைஞனாக அறிமுகமாகிறார். நிகழ்வுகள் இதிலிருந்து வேகமாக நகர்த்தப்படுகின்றன. ரோமா பெல்லினியின் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகளை, அவற்றில் முக்கியமானவற்றை ரோம் நகர வரலாறு வழியாக ஓர் அரிய தினப்படி சேதிக்குறிப்புப் பெட்டகமாய் [DIARY] தத்தளித்திருக்கிறார் ஃபெடரிகோ ஃபெல்லினி, படத்தின் இறுதி காட்சிகளில் ஒன்று ஃபாசன் காட்சி [FASION PARADE] ஆண், பெண்கள் புதுப் புதுசாக உடையணிந்து உடையலங்கார காட்சி நடைபெறுகிறது. அதில் பங்கேற்று நவீன மோஸ்தரில் மத ரீதியான ஆடைகளை [சாமியார்- கன்னியாஸ்திரிகளின் அங்கிகள்] அணிந்து போப் பாண்டவர் வந்து போகும் காட்சி. அதைத் தொடர்ந்து மடாலய கன்னிகளும், பாதிரியார்களும் ஆடைகளணிந்து ஒயிலாக நடந்துபோகும் காட்சிகள் பெல்லினியின் நையாண்டித்தனத்துக்கு ஆபத்தான உதாரணங்கள், ரோமா ஏற்கெனவே 1969-ல் பெல்லினி இயக்கிய வண்ணப்படமான “சட்டைரிகன்” [SATYRICON] என்ற படத்தின் தொடர்ச்சியாகவே கருதப்படுகிறது.

மிகவும் விவாதிக்கப்பட்ட பெல்லினியின் கருப்பு வெள்ளைப் படம் “8½” 1965-ல் வெளிவந்த இப்படம் சர்வதேச அளவில் விவாதங்களையும் உயர்ந்த மதிப்பீடுகளையும் கொண்டது. இதில் மார்செல்லோ மாஸ்டிரியாயினியின் நடிப்பு அபாரம். கருப்பு வெள்ளை ஒளிப்பதிவை அதன் உச்சத்துக்கு இட்டுச் சென்ற உலகத் திரைப்படங்களில் 8½ ஒன்று என கூறலாம். படம், நாம் ஏற்கெனவே த்ரூஃபா, [DAY FOR NIGHT] மிருனாள் சென் செய்த, திரைப்படங்களுக்கெல்லாம் முன்னோடியாய் எடுக்கப்பட்ட, “திரைப்படத்துக்குள் திரைப்படம்” வகையானது. படத்தின் இறுதிக் காட்சி ஆரம்பக் காட்சிக்கே வந்து நிற்கிறது. படத்தின் ஆரம்பத்தில் இடம் பெறும் சாலைப் போக்குவரத்து நெரிசல் காட்சி நிகழ்வுகள் அதியற்புதம். இதில் பெல்லனி ஒரு “FANTACY” காட்சியையும் புகுத்தியுள்ளார்.

ரோமானிய வரலாற்றை ஒட்டின பழங்கதை, அதற்கான பழங்கட்டிடங்கள் சார்ந்த நாவல் ஒன்றை பெட்ரோநியஸ் [PETRONIUS] என்பவர் எழுதினார். அந்நூலை அடிப்படையாய்க் கொண்டு தன் வரலாறு திரைப்படம் ஒன்றை பெல்லினி “சட்டைரிகன்” [SATYRICON] என்று 1969-ல் இயக்கினார். பெல்லினி வரலாற்றை மறுகட்டமைப்பு செய்து காட்டியவர் என்பது ரோமா, சட்டைரிகன் ஆகிய இரு படங்களில் தெரிகிறது. இருபடங்களுமே அவரது இளமைக் கால சம்பவங்களை ரோமானிய வரலாறு ஊடாக நையாண்டி வகையில் கொண்டுசெல்லப்பட்டவை. பெட்ரோ நியஸ்ஸின் நாவலை ரோமானி கொடுங்கோல் மன்னன் நீரோவின் காலத்திலிருந்த வாழ்க்கையை மறு வாசிப்பாக காட்சிரூபப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. அந்த வகையில் அவரது இயக்கத்தில் வந்த மற்றொரு அரிய படம் “அமர்கார்டு” [AMARCORD].

1973-ல் பெல்லினியின் இயக்கத்தில் வெளிவந்த அமர்கார்டு சென்னைத் தியேட்டர் எங்காவது ஒன்றில் திரையிடப்படக்கூடும் என்று அ.ராமதுரை சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். ராமதுரை சேப்பாக்கத்திலுள்ள ரெவின்யூ போர்டில் குமாஸ்தா. சர்வதேச திரைப்பட விழாவின்போது தினமணிகதிர் சார்பாக நான் போயிருந்தபோது, ஆனந்தவிகடன் சார்பாக அவர் வந்திருந்தார். ஹாலிவுட் திரைப்படங்கள் குறித்து விலாவாரியாகவும் நன்றாகவும் பல வெகுஜன இதழ்களில் எழுதி வந்தவர் அ.ராமதுரை. இப்போது இல்லை. அவர்தான் பெல்லினி பற்றியும் அவரது அமர்கார்டு பற்றியும் எனக்கு அன்றே சொன்னவர். ஆனால் படம் சென்னையில் பொதுத் திரையிடல் பெறவேயில்லை.

“அமர்கார்டு” என்றால், “நான் நினைவு கூறுகிறேன்” என்றாகிறது. காலம்: முசோலினியின் பாசிஸகாலம். பெல்லினி தம் இளமைப் பொழுதுகளை நக்கல் நையாண்டித்தன காட்சிகள் வழியாக அன்றைய இத்தாலியின் உணர்ச்சிமிக்க ரசாபாச நிகழ்வுகள், பருவ வயதின் ஆசாபாசங்கள் மற்றும் அரசியல் அட்டூழியங்களைக் காட்சி நகர்வுகளால் கோர்த்தளித்திருக்கிறார். அவரது ஆஸ்தான இசையமைப்பாளர் நினா ரோட்டாவின் [NINA ROTTA] உயரிய இசைக்கோர்வை மறக்க முடியாதது. அவரது நினைவுச்சரம் ஒவ்வொன்றும் சிறந்த சிறுகதையொன்றின் உருவைக் கொண்டிருக்கிறது. எல்லா நிகழ்வுக் கதைகளிலும் தொடர்ந்து அதே பாத்திரங்களை நடமாடவிட்டிருப்பதால் நமக்கு முழுமையான படமாய்க் கிடைக்கிறது. திருமணமாகாத 30 வயது அழகி கிராடிஸ்கா [GRADISCA] இளைஞன் டிட்டோ [TITTO] (இவன்தான் பெல்லினியின் ஆல்ட்டர் ஈகோ) இவனது அம்மா அப்பா, தாத்தா, மனநிலை பிறழ்ந்த 42 வயது மாமா டியோ [TEO] மற்றும் வழக்கறிஞர் ஆகியவர்கள் ஆரம்பம் முதல் இறுதிவரை எல்லா நிகழ்வுகளிலும் பங்கேற்கும் பாத்திரங்கள், வழக்கறிஞர் ஒருவித கதைசொல்லியாக வருபவர். ஆறு முக்கிய நிகழ்வுகளை கதை வடிவில் தம் நினைவுகளாய் காட்சிபடுத்தியிருக்கிறார் பெல்லினி. முரல் நினைவு கூறல் “சொக்கப்பனை எரித்தல்” அல்லது “போகி கொளுத்துதல்” என்று கொள்ளும் வகையில் இத்தாலிய கலாச்சாரத்தில் கிழட்டு சூனியக்காரியை கொளுத்தும் பிரம்மாண்டமானதொரு BONFIRE மிகவும் ரசிக்கத்தக்கது.

இங்கு கார்த்திகையின்போது பணஓலைக் கூடுகளை கோயில் முன்வைத்துக் கொளுத்தும் சொக்கப்பனை தீயிடலும், பொங்கலுக்கு முன் போகி கொளுத்துவதும், இத்தாலியில் வேறுவிதமாய் கொளுத்தப்பட்டு அட்டகாசமாய்க் கொண்டாடப்படுகிறது. கிட்டத்தட்ட நம்மைப்போலவே குளிர்கால BONFIRE தான் அங்கும் குளிர்காலம் முடிவடைந்து வசந்தகாலம் தொடங்கும் நாளன்று இரவில் “கடுங்குளிர் ஒழிந்தது” என்பதை “பழைய சூனியக்காரி எரித்துக் கொளுத்தும் வழக்கம் இத்தாலியில் இருந்து வருகிறது. அதற்காக எல்லாரும் தம் வீடுகளிலுள்ள உதவாத பழைய மரச்சாமான்கள், காகிதங்கள், துணி தினுசுகளையெல்லாம் மைதானத்தில் கொண்டு வந்து குவிப்பார்கள். கிழச்சூனியக்காரியின் உருவ பொம்மை ஒன்று, துணி, மரம், நாரால் செய்யப்பட்ட வண்டியில் கொண்டு வந்து, மைதானத்தில் குவித்துள்ள குப்பை கூளங்கள் மேல் நிறுத்தப்பட்டு தீயிட்டுக் கொளுத்தப்படும். அப்பகுதி மக்கள் கண்டு களித்து போவர். இந்நிகழ்ச்சி அற்புதமாய் படமாக்கப்பட்டுள்ளது. இதைத் தொடர்ந்து பள்ளிப் பருவ வாழ்க்கை நிகழ்வுகள் மிகவும் ரசாபாசமாய் போகிறது. வரலாறு, கணிதம், அறிவியல் வகுப்புகளும், பையன்களின் அட்டகாசமும், சிரிக்கச் செய்வன. கடைசியாக தேவாலயத்தில் பாதிரியாரிடம் பாவ சங்கீர்த்தனம் பெறும் வயது வந்த பள்ளிப் பையன்களின் காட்சி பிரமாதமானது. பாதிரியார் தன்னிடம் பாவமன்னிப்பு கோரி வரும் ஒவ்வொரு பையனையும் பார்த்து கேட்கும் ஒரு கேள்வி, “உன்னை நீ அந்தரங்கமாய் தொட்டுக் கொண்டாயா?” என்பது.

உடனே பையன், “இல்லவே இல்லை” என்று சொல்லவும் மன்னிப்பு பெற்றவனாய் போய்விடுவான். ஒருவன் தனக்குத்தானே தன்னை அந்தரங்கமாய்த் தொடுவதென்பது நாகரிகமான வார்த்தையில் “முஷ்டி மைதுனம் செய்து சுயஇன்பம் அடைந்தாயோ?” எனப்படும் கேள்வி. அதே சமயம் பையன்கள் நால்வர் [பெல்லினியும் ஒருவர்] ஒரு காரில் உட்கார்ந்து அவரவர்கள் தங்களுக்கு இஷ்டமான பெண்ணை கற்பித்து சுய இன்பம் அடையும் காட்சி ஆபாசம் என்பதைவிட நகைச்சுவை மிக்கதாகிவிடுகிறது. அதில் ஒருவருக்கொருவர் சண்டை வேறு. “நீ யாரை மனதில் நினைத்து செய்தாய்?” என்று ஒரு பையன் கேட்க, மற்றவன் தான் மனதில் வரித்த பெண்ணைச் சொல்ல, உடனே முன்னவன், “அது என்னோட ஆளே். அதையேண்டா நீ நினைச்சே?” என்று குஸ்திக்கு வரும் காட்சி.

பாசிஸ ஆட்சியை அமர்கார்டு சமூக நிகழ்வுகள் ரீதியாக கேலி செய்கிறது. கல்யாணச் சடங்கு கூட பாசிஸ முறையிலேயே நடத்தப்படுவதாய் பெல்லினி நைய்யாண்டி செய்கிறார்.

“பாசிஸ்ட் மணமகளுக்கும் பாசிஸ்ட் மணமகனுக்கும்” என்று கூறிவிட்டு சடங்கு தொடங்கும்.

“நான் பாசிஸ்ட் ரோசியை பாசிஸ்ட் மனைவியாக ஏற்கிறேன்” என பாசிஸ மணமகனும், “நானும் அவ்விதமே பாசிஸ்ட் ராபர்டோவை பாசிஸ்ட் கணவராய் ஏற்கிறேன்” என்று பாசிஸ மணப்பெண்ணும் பாசிஸ பாதிரியாரிடம் கூறுவார்கள்.

இறுதிக் காட்சிகளில் ஒன்று, பிரம்மாண்ட பனிமூட்டம், அப்போது ஒரு மயில் பறந்து வந்து தோகை விரிக்கும் காட்சி அருமை. ஒரு மனநல காப்பகத்திலிருந்து 42 வயது மனநோயாளி டியோ என்பவளை, அனுமதியுடன் வெளியில் அழைத்துப்போகும் நிகழ்வு சுவாரசியமானது.

கதாநாயகனுக்கு [பெல்லினி] மாமன் முறையாகும் 42 வயது. மிக உயரமான [TEO] மன நலக் குறைவால் காப்பகத்திலிருப்பவன். ஆணும் பெண்ணுமாய் கூட்டம். கிராமத்து பண்ணை வீட்டுக்குப் போகிற வழியில் மனநலக் காப்பகத்திலிருந்து அனுமதியுடன் டியோ மாமாவையும் [சமர்த்து] அழைத்துப் போகிறது. மற்றவர்கள் அங்குமிங்கும் திரிகையில், ஜேபியில் கற்களோடு டியோ ஒரு பெரிய மரத்திலேறி உச்சிக்கு போய் கத்துகிறான். மற்றவர்கள் ஓடிவந்து அவனை கீழே இறங்கி வர கத்துகிறார்கள். அவன் இறங்காமல் உரக்க தொடர்ந்து பரிதாபமான தொனியில் கத்துகிறான்.

“எனக்கு ஒரு பெண் வேண்டும்” திரும்பத் திரும்ப அந்த மனநிலை பிறழ்ந்த டியோ தனக்கு ஒரு பெண் வேண்டும் என்பதையே பரிதாபமான தொனியில் கத்தி கேட்கிறான்.
“பைத்தியம் முத்தி விட்டதா?” என்று ஒருவர் கேட்கிறார்.

“இல்லை இப்போதான் தெளிந்திருக்கிறது” என்கிறார் ஒருவர்.

அப்போது டியோவின் தந்தை புன்சிரிப்போடு கூறுகிறார், “டியோவுக்கு 42 வயது. இயல்பான காம உணர்வுதான் அது”

அவனை இறங்கி வருமாறு கேட்டுவிட்டு ஏணி மூலம் ஒருவர் ஏறுகிறார். டியோ தன்னிடமுள்ள கற்களில் ஒன்றால் அவர் மண்டையை அடிக்கிறான். இன்னொருவர் ஏறுகிறார். அவரும் கல்லடிப்படுகிறார். கடைசியாக சொல்லியனுப்பி, மனநலகாப்பக வேன் வருகிறது. குள்ளமான நர்ஸ் ஒருத்தி ஏணியில் ஏறவும் டியோ மகிழ்ந்து இறங்கி வண்டியில் ஏறுகிறான்.
அமர்கோடு தன் இறுதி நினைவும் நிகழ்வுமாக 30 வயது அழகிய கிராடிஸ்கா [GRADISCA]வுக்கு நிகழும் திருமணத்தோடு முடிவுறுகிறது.

ஃபெடரிகோ ஃபெல்லினியின் நான்கு படங்கள் சிறந்த அயல்நாட்டுப் படங்கள் எனும் வரிசையில் பரிசு பெற்றவை. 1993-ல் அவர் வாழ்நாள் சாதனைக்கான ஹாலிவுட்டின் ஆஸ்கர் விருது பெற்றார். பெல்லினி அதே ஆண்டு 1993-ல் ரோமில் காலமானார்.

இத்தாலிய சினிமா என்றதும் கூடவே வருவது அதன் நியோரியலிஸ படங்கள். விட்டோரியா டிசிகாவுக்குப் பிறகு வந்த இத்தாலிய இயக்குனர்கள் நியோரியலிஸத்தில் தொடங்கி, போகப்போக வேறு வகைமைகளைப் பிடித்துக்கொண்டனர். அவர்களில் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கவர்களில் ஒருவர் மைகலாஞ்சலோ அண்டோனியோனி [MICHELANGELO ANTONIONI] 1912-ல் வட இத்தாலியிலுள்ள ஃ்பெர்ரரா [FERRARA] எனுமிடத்தில் பிறந்த அண்டோனியோனி இருபது திரைப்படங்கள் செய்தவர். BOLOGNA பல்கலைக்கழகத்தில் பொருளாதாரப்பட்டப்படிப்பில் முதன்மை மாணவராக தேர்ச்சி பெற்ற அண்டோனியோனி உள்ளூர் பத்திரிகையொன்றில் திரைப்பட விமர்சனம் செய்து வந்தவர். பிறகு ரோமுக்கு போய் “சோதனை வகை திரைப்பட மையம்”, [EXPERIMENTAL CINEMA CENTRE] என்ற திரைப்படக் கலை பள்ளியில் பயின்றவாறே “CINEMA MAGAZINE” இதழில் பணிபுரிந்தவர். இவை இரண்டுமே பாசிஸத்துக்கு எதிரான நடவடிக்கைகளைக் கொண்டவையென தீர்மானிக்கப்பட்டவை. 40களின் தொடக்கத்தில் ராபர்டோ ரோசெல்லினியுடன் திரைக்கதை எழுதுவதில் இணைந்திருக்கிறார். 1943-ல் அண்டோனியோனி தனது முதல் ஆவணப்படமான “THE PEOPLE OF THE PO” என்பதை எடுத்தளித்தார். அவர் இயக்கிய முதல் முழு நீள கதைத் திரைப்படம் “CRONACA DI UN AMORE” [CHRONICAL OF A LOVE] 1950-ல் வெளியானது.

இவரது துயர முடிவைக் கொண்ட“IL GRIDO” [THE OUTCRY] என்ற விறுவிறுப்பான படம் 1957-ல் வெளிவந்தது. ஆல்டோ [ALDO] மனைவியை இழந்த ஆறுவயது சிறுமிக்குத் தந்தை, எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு ஆலையில் மெகானிக். ஆல்டோ இர்மா [IRMA] என்ற திருமணமானவளை ஏழு வருடமாய் நேசிக்கிறான். அவள் கணவன் வேறு நாட்டில் மரணமுறுவதையடுத்து இர்மா மனம் மாறி விடுகிறாள். ஆல்டோவின் உறவை நிராகரிக்கிறாள். ஆல்டோ வெறுப்பில் வேலையை உதறிவிட்டு, மகளுடன் வேறொரு ஊருக்குப் போனவன் பெட்ரோல் பங்கு வைத்திருக்கும் விதவையுடன் வாழ்கிறான். விதவைக்கு ஆல்டோவின் பெண் ஒரு தலைவலி. அவன், தன் பெண்ணை, தங்கிப்படிக்கும் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டு, அங்கிருந்து வேறு இடம் போய் ஒரு விலை மாதுவுடன் இருந்து பார்த்துவிட்டு, சதா நினைவை அலைக்கழிக்கும் இர்மாவைப் பார்க்கப் போகிறான். ஒரு குழந்தையோடு அவளிருப்பதைப் பார்த்ததும் மனமுடைந்து உயரமான இடத்திலிருந்து விழுந்து சாகிறான். இப்படம் ஒருபோதும் அலுப்பேற்படாத வண்ணம் இயக்கப்பட்டுள்ளது.

அண்டோனியோனி 1966-ல் இங்கிலாந்தில் “ப்ளோ அப்” [BLOW UP] என்ற வண்ணப்படம் செய்தார். இப்படம் சென்னை சஃபையர் வளாகத்து புளூடயமண்ட் தியேட்டரில் திரையிடப்பட்டது. மிகவும் பேசப்பட்ட படம். ஜுலியோ கோர்டஸரர் [JULIO CORTAZAR] என்பவரின் சிறுகதையைக் கொண்டு கட்டமைக்கப்பட்ட ப்ளோ அப் மென்மையானதொரு திகில் வகைப்படம். அண்டோனியோனியின் சிறந்த படங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படும் “L`AVVENURA” [THE ADVENTURE] [1960]வும்

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்ஒரு மர்மத்தைக் கொண்டதாகவேபடும். 1960-ல் லவெஞ்சுரா கேன்ஸ் திரைப்பட விழாவில் காண்பிக்கப்பட்டபோது, அங்கு அண்டோனியோனியை வெறுத்துவந்த கும்பலால் கத்தி, விசிலடித்து ஆரவாரத்து எதிர்த்தனர். ஆனால் அங்கு வந்திருந்த சக்திமிக்க திரைப்பட விமர்சகர்களும் திரைப்பட இயக்குனர்களும் எதிர்ப்பாளர்களின் செயலை மறுத்து, லவெஞ்சுரா கேன்ஸ் விழாவில் திரையிடப்பட்ட படங்களிலேயே தலைசிறந்ததும் முக்கியமானதுமென்றும் சான்றிதழ் எழுதி கையெழுத்திட்டு வெளியிட்டனர். இது நடந்து இரு ஆண்டுகளுக்குள் பிரிட்டனின் புகழ்பெற்ற தர நிர்ணயப் பத்திரிகையான “்SIGHT AND COUND”-ன் சர்வதேச திரைப்பட விமர்சகக் குழுவினரால், அண்டோனியோனியின் LAVVENTURA படம் அதுவரை வெளிவந்த எல்லா படங்களிலும் இரண்டாவது மகத்தான படம் என தீர்ப்பளிக்கப்பட்டது.

பணவசதி கொண்ட ஒரு சிறிய ரோமானிய குழு ஓர் உல்லாச கப்பலிலேறி சிசிலியிலிருந்து பயணிக்கையில் ஆளரவமற்ற பாறைகள் நிறைந்த தீவில் இறங்கி பகற்பொழுதைக் கழிக்க விரும்பி சுற்றி வருகையில் அன்னா என்பவள் காணாமற் போகிறாள். அந்தப்பெண் கப்பலில் வந்த தன் புத்திசாலி சினேகிதி கிளாடியாவிடம் [CLAUDIA] தனக்கும் தன் கட்டிடக் கலை வல்லுன காதலனுக்கும் சரி வரவில்லையென கூறியிருக்கிறாள். தான் ஒரு சுறாமீன் போனதைக் கண்டதாக குளிக்கையில் பொய் சொல்லி பயமுறுத்தியுமிருக்கிறாள். இதன்பின் இருபத்தைந்து நிமிடங்களில் அன்னா காணாமற் போகிறான். ஒரு நிமிடம்விட்டு உண்மையிலேயே நாம் சுறாமீன் ஒன்றைப் பார்ப்பதோடு, நமது பார்வையில் சில கணங்களுக்கே பட்டு மறைகிறது ஒரு படகு. படகு சில வினாடிகளுக்கு தெரிந்து தீவைத் தாண்டி மறைகிறது.

அன்னா என்ன ஆனாள், அவளுக்கு என்னவாயிற்று என்பது எதையும் அண்டோனியோனி படத்தில் இறுதிவரை வெளியிடவேயில்லை. பீட்டர் வயர் [PETER WEIR] இயக்கிய அரிய படமான “PICNIC AT HANGING ROCK” என்ற படத்தின் மர்மமும் கூடவே நினைவுக்கு வருகிறது. பிக்னிக் போன பெண்கள் பள்ளி மாணவிகளில் ஒரு பெண் மர்மமாய் காணமற்போகிறாள். இறுதி வரை அந்த மர்மம் சொல்லப்படாமல் நம்முடைய யூகத்துக்கே விடப்படுகிறது. அண்டோனியோனி, அன்னா என்ன ஆனாள் என்பதைச் சொல்லாததுதான் ரசிகர்களில் ஒரு பிரிவினர் கலாட்டா செய்தது.

அன்னாவின் சினேகிதி க்ளாடியாவும் அன்னாவின் காதலன் சான்ட்ரோவும் [SANDRO] அன்னாவை தீவில் தேடுகையில், இருவருக்கும் நெருக்கம் ஏற்பட்டு அந்த உறவு, உடலுறவு வரை செல்லுகையில் கிளாடியா குற்ற உணர்வால் வதைபடுகிறாள். தொலைந்து போன ஒருத்தியின் காதலனுக்கும், தொலைந்து போனவளைத் தேட முற்பட்ட அவளது சினேகிதிக்கும் ஏற்படும் காதல் உறவோடு நாம் சமாதானமடைவதில்லை. அந்த மறைவின் மர்மம் தீர்க்கப்படாததோடு, அண்டோனியோனியை மீண்டும் இங்கிலாந்தில் செய்த “BLOW UP” படத்திலும் அவ்விதமான அவிழ்க்கப்படாத மர்மத்தை நீட்டவும் செய்கிறது.

அதே சமயம் ப்ளோஅப் லவஞ்சுராவின் தீர்க்கப்படாத மர்மத்துக்கும் அப்பால் அதாவது அந்த மர்ம உணர்வுக்கான வெளியையும் தாண்டிச் செல்லுகிறது எனலாம். விரிவான போலீஸ் புலனாய்வு, சோதனைகளையும் கடந்து கதாநாயகனான புகைப்படக் கலைஞனின் மனவெளிக்கும் வெளியே அந்த மர்மம் தன் பூடக இருப்பை உ ணர்த்துகிறதா என்பது நமக்கான பரிதவிப்பு என்றால் அதையே அண்டோனியோனி மிக அழகாக படத்தின் இறுதிக் காட்சியில் மற்றொரு பூடக முடிச்சவிழ்ப்பாக மிக நாசுக்காக காட்டிச் செல்லுகிறார்.

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்

மைய பாத்திரமான தாமஸ் [DAVID HEMMINGS என்ற நடிகர்] ஒரு ஃபாஷன் புகைப்படக் கலைஞர். அவன் புகைப்படக் காட்சிகள் கொண்ட காஃபி டேபுள் புத்தகமொன்றைச் செய்ய மேற்கொண்ட நிலையில், ஒருநாள் ஆட்கள் இல்லாத பூங்காவுக்குள் நுழைந்து தன் நூலுக்கான இறுதி வடிவின் சில காட்சிகளை அங்கு படமெடுக்கிறான். தாமஸ், வயதான ஒரு மனிதனும், இளம் பெண் ஒருத்தியும் அங்கு காதலர்களாய் சுற்றுவதைக் கண்டு படமெடுத்து விடுகிறான். அது வேறுவிதமாகிறது. அவனைத் தொடர்ந்து வந்த அந்த இளம் பெண் அவனிடம் சண்டை போட்டு அந்த படத்தைக் கொடுக்கும்படி கேட்கிறாள். தாமஸ் உள்ளே போய் வேறொரு நெகட்டிவ் சுருளைத் தந்துவிட்டு பூங்காவில் எடுத்த படச்சுருளின் நெகட்டிவை மறைத்து விடுகிறான். பிறகு அந்த படச் சுருளை டார்க் ரூமில் கழுவிப் பார்க்கையில் புதர் ஒன்றில் கை ஒன்று யாரையோ குறி பார்த்து துப்பாக்கியொன்றை நீட்டினபடியிருக்கிறது. அடுத்த சட்டகத்தை மேலும் பெரிதாக்கிப் பார்க்கிறான். புகைப்படத்தை அதன் அளவுக்கு மேல் பெரிதாகுவதை “BLOW UP” என்பர். இங்கு படத்தை ப்ளோ அப் செய்வதோடு, ஒரு விஷயமும் ப்ளோ அப் செய்யப்படுகிறது.

அண்டோனியோனி அற்புதமான தலைப்பை அளித்துள்ளார். அடுத்த படம், புதர் அருகே ஒரு மனிதன் கிடப்பது போல. மறுநாள் தாமஸ் அங்கே போய் பார்த்தபோது, ஒரு சடலம் கிடக்கிறது. ரத்தக்கறை. உடனே இதை போலீசிடம் அவன் கூறவும், அவர்கள் அவனோடு அங்கு போய்ப் பார்க்க அங்கே எதுவுமே இல்லை. போலீசார் அவனைத் திட்டி எச்சரித்து அனுப்புகின்றனர். அவனுக்கு குழப்பம் தீரவில்லை. ஒரு வண்டியிலிருந்து கூட்டமாய் ஆணும் பெண்ணும் இறங்கி இரு குழுக்களாக பிரிந்து பந்து விளையாடும் காலி மைதானத்தை அடைகிறார்கள். வாலிபால் விளையாட்டடைத் தொடங்குகின்றனர். வலை கிடையாது, பந்தும் கிடையாது. ஆனால் சகல ஆட்ட நுணுக்கங்களோடும் ஆடுகிறார்கள்.

“லவ் ஆல்”, பந்தை அடிப்பது போல நெட்டுக்கு மேலே போகுமாறு ஒருவன் சர்வீஸ் அடிக்க, மறு அணியில் ஒருவன் திருப்பியடிக்கிறான். இதை தாமஸ் தள்ளி நின்று பார்க்கையில், பந்து கோட்டுக்கு வெளியில் போய் விழுந்ததாய், “அவுட்” என்று கத்துகிறார்கள். ஒருவன் தாமஸைப் பார்த்து, “பால் ப்ளீஸ்”, என்கிறான் புரிந்து கொண்டவனாய் தாமஸும் தரையில் குனிந்து பந்தை எடுப்பது போல் பாவனை செய்து, அதை அவர்களை நோக்கி வீசுவது போல பாவனை செய்ய, படமும் முடிகிறது.

Bioscope Karan 25th WebSeries by Vittal Rao. This Series About Italy movies பயாஸ்கோப்காரன் ஃபெல்லினி மற்றும் அண்டோனியோனி 25 – விட்டல்ராவ்
JACK NICHOLSON

மைகலேஞ்சலோ அண்டோனியோனியின் மற்றொரு அற்புத படம் “பயணி” [PASSENGER] பயணியாக புகழ்பெற்ற நடிகர். ஜாக் நிக்கல் சன் [JACK NICHOLSON] நடிக்கிறார். டேவிட் லோகே [DAVID LOCKE] ஒரு தொலைக்காட்சி நிருபர். வட ஆப்ரிக்காவின் மணல் மேலிட்ட கிராமத்தில் வந்தவன், ஒரு விடுதியில் அறை தேடுகிறான். இன்னொரு பயணியோடு சேர்ந்து தங்க ஒப்புக்கொண்டு அறைக்குப் போனால், அந்த பயணி இறந்து கிடக்கிறான். அவனது டைரியை எடுத்துப் படித்துவிட்டு இறந்தவன் முகத்தை கவனிக்கிறான். ஒரே அச்சில் வார்த்தாற்போல, – தமிழ் சினிமாவின் சகல காலந்தோரும் நடிகர்கள் நடிப்பதற்கேற்றபடி கற்பிக்கப்பட்ட இரட்டை வேடத்துக்கேற்ப – இருக்கவும் நிருபர் இறந்தவனாக மாறிக்கொள்ளுகிறான். T.V நிருபர் இறந்துபோக, இறந்தவன் உயிரோடு நடமாடுகிறான். அதற்குமேல் பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்ள திணறுகிறான். இறந்தவனுக்கும் பயங்கரவாத கும்பலுக்குமான தொடர்பு, இறந்தவனின் காதலி என்று ஏகப்பட்ட பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்ளுகிறான். வெளியில் வந்தவுடனே அவனைக் குறி வைத்து தாக்க பின் தொடரும் நபர்கள். இறுதியில் இவனும் சோக முடிவை மேற்கொள்ளுவதாக படம் முடிகிறது. மைகலேஞ்சலோ அண்டோனியோனி வாழ்ந்நாள் சாதனைக்கான ஆஸ்கர் விருது உட்பட நிறைய விருதுகளையும் பெற்றவர். அண்டோனியோனி தமது 94ம் வயதில் 2007-ல் காலமானார்.

(இத்தாலிய சினிமா முடிவுற்றது)