போ(ர்)ட்டி களம் சிறுகதை – சாந்தி சரவணன்

போ(ர்)ட்டி களம் சிறுகதை – சாந்தி சரவணன்




“ப்ரியா கிளம்பிட்டியா” பிள்ளைகள் பள்ளி வாசலில் காத்திருப்பார்கள். பள்ளி விடும் நேரம் நெருங்கிவிட்டது, சீக்கிரமா வா என்ற வெண்பாவின் குரலுக்கு, “இதோ வந்துட்டேன் வெண்பா”, என்று வீட்டு சாவியை தேடிக் கொண்டு இருந்தாள் ப்ரியா.

ப்ரியாவும் வெண்பாவும் நெருங்கிய தோழிகள், பள்ளி கல்லூரி என இருவரும் ஒன்றாகவே படித்தார்கள். வெண்பா எதைத் தேர்ந்தெடுத்தாலும் அதையே ப்ரியாவும் தேர்ந்தெடுப்பாள். ப்ரியா எதைத் தேர்ந்தெடுத்தாலும் அதையே வெண்பாவும் தேர்ந்தெடுப்பாள். திக்கஸ்ட் ஃபிரண்ட்ஸ் என பெயர் பெற்றவர்கள்.

அதனுடைய நீட்சியாக இருவரும் தரமணி ஐ.டி சென்டரில் ஐ.டி நிறுவனத்தில் பணியில் சேர்ந்தார்கள்.

வெண்பாவிற்கு அதே ஐ.டி சென்டரில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்த மனோஜோடு காதல் மலர்ந்தது. இருவரும் அவர்கள் வீட்டார் சம்மதத்தோடு திருமணம் செய்து கொண்டார்கள். அவர்களுக்கு ஒரு அழகிய செல்ல மகன் பெயர் ராகுல். இப்பொழுது அண்ணாநகரில் உள்ள H.B.O.A பள்ளியில் ஆறாவது படித்துக் கொண்டிருக்கிறான்.

வெண்பாவின் திருமணம் முடிந்து 3 வருடம் கழித்து தான் ப்ரியாவின் திருமணம் நடந்தது. அப்பா அம்மா பார்த்து வைத்த மாப்பிள்ளை. ரமேஷ். கட்டுமான கம்பெனி வைத்து சொந்தமாக தொழில் செய்து வருகிறார். திருமணம் முடிந்து இரண்டு வருடம் கழித்து தான் அவர்களுக்கு ரிஷி பிறந்தான். ரமேஷ் நிறுவனம் வேளச்சேரியில் உள்ளது. அதனால் சென்ற வருடம் வரை வேளச்சேரியில் தான் குடியிருந்தார்கள்.

தோழி வெண்பா அருகில் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவும், தன்னுடைய மகன் ரிஷியும் வெண்பாவின் மகன் ராகுலும் தங்கள் இருவரை போலவே தோழமையோடு இருக்க வேண்டும் என்ற காரணத்திற்காவும் கணவரை நச்சரித்து, வெண்பா இருக்கும் அதே வெல்கம் காலனி அண்ணாநகரில், வெண்பாவின் பக்கத்து விட்டுற்கே ப்ரியா குடும்பமும் குடி வந்து விட்டார்கள்..

ரிஷியை ராகுல் படிக்கும் அதே H.B.O.A பள்ளியில் மூன்றாம் வகுப்பில் சேர்த்தார்கள்.

இப்பொழுது தோழிகள் இருவருக்கும் மகிழ்ச்சி தான். சினிமா, கோயில், ஷாப்பிங் என இருவரும் சேர்ந்தே செல்ல நல்ல வாய்ப்பு.

பள்ளியில் இருந்து குழந்தைகளை அழைத்து வர தான் இருவரும் இப்போது ஒன்றாக கிளம்பி கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ப்ரியா சீக்கிரமா வா …. என்றாள் வெண்பா….

இதோ வந்துட்டேன் வெண்பா என கீழே இறங்கி வந்தாள் ப்ரியா.

வழக்கமாக இருக்கும் ப்ரியாவாக இன்று தோன்றவில்லை.

சரி பள்ளியிலிருந்து வந்த பின் கேட்டுக் கொள்ளலாம் என வெண்பாவும், வா கிளம்பலாம் என இருவரும் H.B.O.A பள்ளி வாசலில் வண்டியை பார்க் செய்துவிட்டு காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

ப்ரியா ஏதோ சிந்தித்த வண்ணம் இருந்தாள்

வெண்பா,”ப்ரியா ஏன் டல்லா இருக்கே” என கேட்க

“ஒன்னும் இல்லடி”, என்றாள் ப்ரியா

“எனக்கு தெரியாதா, என்ன விஷயம் சொல்லு, ஏதாவது சண்டையா” என கேட்ட வெண்பாவிடம்

இல்லப்பா, இன்னிக்கு ரிப்போர்ட் கார்ட் தருவாங்க. ரிஷி என்ன மார்க் வாங்க போறான்னு தெரியல அதுவே கலக்கமா இருக்கு.

“பைத்தியமா டி நீ”. இதுக்குப் போய் யாராவது டென்ஷனாக இருப்பாங்களா. ரிலாக்ஸாக இரு என சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போதே பள்ளியின் முதல் மணி அடிக்கப்பட்டது

தேன் கூட்டை நோக்கி வரும் தேனீக்கள் கூட்டம் போல் குட்டி மனிதர்கள் வேகமாக தங்கள் தாயை காண ஓடி வந்தார்கள்..

நம் ரிஷியும் அம்மாவைப் பார்க்க வேகமாக ஓடி வந்தான்.

“மம்மி” என ப்ரியாவை கட்டி பிடிக்க ஓடி வந்த ரிஷியை ப்ரியா அப்படியே நிறுத்தி, ரிப்போர்ட் கார்ட் கொடுத்தாங்களா… ரிஷி என வினவ ஆரம்பித்தாள்

குழந்தை அதைக் காதில் வாங்கிக் கொள்ளவே இல்லை.

“மம்மி மம்மி ஐஸ்கிரீம் வாங்கி தாங்க மம்மி. மம்மி ப்ளீஸ்.. ஐஸ்க்ரீம் வாங்கி தாங்க மம்மி”.

“மொதல்ல ரிப்போர்ட் கார்டை கொடு”,என வேகமாக ரிஷியின் ஸ்கூல் பேகை திறந்து ரிப்போர்ட் கார்டை வெளியே எடுத்தாள்.

அடுத்த நொடி ரிஷியின் முதுகில் அடி விழத்தொடங்கியது

குழந்தை அழ ஆரம்பித்து விட்டான்

“ஏய் ப்ரியா என்ன நினைச்சிகிட்டு இருக்க மனசுல”. குழந்தையைப் போட்டு ஏன் இப்படி அடிக்கிற என்று வெண்பா கேட்பது ப்ரியாவின் காதுகளுக்குள் செல்லவே இல்லை.

வெண்பா ரிஷியை இழுத்து தன்னோடு வைத்துக் கொண்டாள். ரிப்போர்ட் கார்டை வாங்கி பார்த்த வெண்பா அதிர்ந்தாள். குழந்தை “A+” Grade தானே வாங்கி இருக்கிறான். Above 85 என்றால் தானே “A+” Grade அடுத்தது “O” Grade. அதற்கு எதற்கு இவள் குழந்தையை போட்டு அடிக்கிறாள் என கடுப்பானாள்.

ரிஷி ஐஸ்கிரீம் ஐஸ்கிரீம் என அழுதுக் கொண்டே இருந்தான்.

சுற்றியிருந்த பெற்றோர்கள் எல்லாம் இந்த நிகழ்வை பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறார்கள், சிலர் பார்க்காமல் கடந்து சென்றார்கள்.

அதைக் கூட ப்ரியா உணர்ந்த மாதிரியே தெரியவில்லை. அவளுடைய புலன் விசாரணையில் கவனமாக இருந்தாள்.

மீனுக்குட்டி அம்மாவிடமும், ராஜு அம்மாவிடமும், கீதா அம்மாவிடமும் உங்கள் குழந்தை எந்த கிரேட் வாங்கியிருக்கிறாள் என இன்வெஸ்டிகேஷன் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது

அதே நேரத்தில் பள்ளியில் பெரிய குழந்தைகள் 6th to 12th std ஸ்கூல் பெல் அடித்தது.

தூரத்தில் ராகுல் வந்து கொண்டிருந்தான். அவனைப் பார்க்கும்போதே வெண்பா அவனிடம் வழக்கமாக இருக்கும் புன்னகை இல்லை என்பதை அறிந்து கொண்டாள்.

அருகே வந்த ராகுல். “அம்மா இன்னிக்கு எனக்கு பிரோகரஸ் கார்ட் கொடுத்தாங்க”, என்று மெல்லமாக சொன்னான்

“என்ன செல்லம் டல்லாக இருக்கிறிர்கள். காய்சலா‌ என தொட்டு பார்த்தாள்” வெண்பா‌.

அதுவெல்லாம் ஓன்னேமில்லை மா. இன்னிக்கு‌ ரிப்போர்ட் கார்ட் கொடுத்தாங்க….

சூப்பர். வீட்டுக்கு ‌போய் பேசுவோம். ரிஷி வேற‌ அழுதுக்கொண்டே இருக்கிறான். வாங்க நம்ம ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு விட்டு போகலாம் ‌.

“நோ மா எனக்கு வேண்டாம்” என்ற ராகுலிடம் என்னாச்சு என் செல்வத்திற்கு என அவனை கட்டிப்பிடித்து செல்லம் ரிப்போர்ட் கார்டை இப்போ மறந்திடுங்க சரியா, வீட்டுக்கு போய் பேசிக்கலாம் என சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள்,

இதை எதுவும் ‌பிரியா கண்டுக் கொள்ளவேயில்லை. புலன் விசாரணையை தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தாள். ரிஷி ஒரு புறம் அழுதுக் கொண்டே இருந்தான்.

வெண்பா..”.பிரியா பிரியா என அழைத்தபின் திரும்பி பார்த்தாள்”. நாங்கள் மூன்று பேரும் ஐஸ்கிரீம் ஷாப் போயிட்டு வரோம். நீ உன் இன்வெஸ்டிகேஷன் முடித்து விட்டு நேரே வீட்டுக்கு வா என சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்கள்.

ஐஸ்கிரீம் ஷாப் பார்த்தவுடனே ரிஷியின் அழுகை நின்றது. அய் ஐஸ்கிரீம். ஆண்டி எனக்கு. மெங்கோ….

“ஓகே செல்லம் “, என உள்ளே சென்றார்கள்.

வழக்கமாக ராகுல் தான் ஆர்டர் கொடுப்பான். இன்று பேசாமல் போய் அமர்ந்து கொண்டான்.

வெண்பா, “ராகுல் உங்களுக்கு என்ன ஆர்டர் செய்ய….”

“மம்மி எனக்கு வேண்டாம்….”,.என்றான் ராகுல்.

சரி நானே ஆர்டர் கொடுக்கிறேன் என்று அவனுக்கு பிடித்த சாக்கோ டீப் ரிஷிக்கு மெங்கோ, அவளுக்கும் ப்ரியாவுக்கும் கஸடா பார்சல் வாங்கி கொண்டாள்.

ரிஷி ரசித்து ருசித்து ஐஸ்க்ரீம் சாப்பிடும் அழகே தனி…..

“கீழே போடாமல் சாப்பிடுங்க”, என ரிஷியின் அருகில் அமர்ந்து இருந்தாள்.

ராகுல் ஐஸ்கிரீமை ஏதோ சிந்தித்த வண்ணம் சாப்பிட்டு முடித்தான்.

பின் மூவரரும் கிளம்பி வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள்.

வழியிலேயே ரிஷி தூங்கி விட்டான்.

ப்ரியா இன்னும் வீடு வந்து சேரவில்லை.

ரிஷியை அவள் விட்டிலேயே படுக்க வைத்து விட்டு ராகுல் முகம் கை கால் கழுவிக் கொண்டு உடை மாற்றிக் கொண்டு வாருங்கள் .. உனக்கு பிடித்த சாம்பார் ரைஸ் உறலைக்கிழங்கு ஃபைரை செய்து உள்ளேன்.

ராகுல், “மீண்டும் ரிப்போர்ட் கார்ட் கொண்டு வந்து மம்மி…”.

“செல்லம் பஸ்ட் லன்ச் தென் அவர் டிஸ்கஷன்…” என்றாள் வெண்பா

இருவரும் சேர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு ரிலாக்ஸாக. சோப்பாவில் அமர்ந்தார்கள்.

“செல்லம் இப்போ உங்க ரிப்போர்ட் கார்ட் கொடுங்க” என்றாள் வெண்பா.

“தயங்கியவாறே கார்டை நீட்டினான்.”..ராகுல்

“சுப்பர் டா செல்லம் B Grade வாங்கி இருக்கீங்க…. “ என்ற அம்மாவை கலக்கத்தோடு பார்த்து மம்மி… என்றான் ராகுல்

“ஆமாடா செல்லம்”

“C” grade வாங்கின நீங்கள் ‌இப்போது “B” grade. வாங்கி இருக்கீங்க. There is a improvement. “எவரெஸ்ட்” ஏற வேண்டும் என்றாலும் ஒவ்வொரு அடியாக தானே எடுத்து வைக்க முடியும். I am sure. நீங்க அடுத்த முறை “A”grade வாங்குவிங்க என்று….

ராகுலின் முகத்தில் ஒரு புன்னகை…. “மம்மி ஐ லவ் யூ என ஆக் செய்து கொண்டான்.”

சாரி மம்மி. எனக்கு ரொம்ப பயமா இருந்தது….. Now I am happy. நெக்ஸ்ட் டெம் நான் “O” grade வாங்க முயற்சிக்கிறேன்…

“கிரேட்….. சூப்பர். நீங்கள் வாங்குவிங்க..” உங்களுக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸ் என்றாள் வெண்பா.

“வாட் மம்மி…” ராகுல் விரிந்த கண்களோடு.

“ஆரிபாட்டர் புக்”…… என எடுத்துக் கொடுத்தாள்.

மகிழ்ச்சியின் உச்சத்தில் ராகுல்…

அம்மாவை கட்டி அனைத்து ஐ லவ் யூ சோ மச் மம்மி….. என்று புத்தகத்தை பிரிக்க ஆரம்பித்தான்.

“சரி செல்லம், நான் ஆண்டியை பார்த்து ஐஸ்க்ரீம் ‌கொடுத்துவிட்டு வருகிறேன்”. நீங்கள் ரிஷியை பார்த்து கொள்ளுங்கள் என கஸடா ஐஸ்கிரீமை எடுத்துக் கொண்டு ப்ரியா வீட்டுக்கு சென்றாள் வெண்பா.

கதவு திறந்து இருந்தது. சோப்பாவில் படுத்து அழுது கொண்டே இருந்தாள் ப்ரியா . அழுது அழுது கண்கள் சிவந்து ‌இருந்தது.

“என்னங்க மேடம் எழுந்திருக்க. ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுங்க..” என்றாள் வெண்பா

ப்ரியா, “எனக்கு வேண்டாம் டி..”.

“எழுந்திருடி… குழந்தை தானே அடுத்த பரிட்சையில் பார்த்து கொள்ளலாம்” என்றாள் வெண்பா

எனக்கு எவ்வளவு அவமானமாக உள்ளது தெரியுமா என கேட்ட ப்ரியாவை… கோபமாக பார்த்தாள் வெண்பா.

ப்ரியா. குழந்தை நல்ல மார்க் வாங்கி இருக்கிறான். நீ அதை பார்க்காமால் மத்தவங்களோடு கம்பேர் செய்ற. அது தான் பிராப்ளம்.

“வாழ்க்கையில் போட்டி அவசியம் தான் ப்ரியா. ஆனால் வாழ்க்கையே போட்டிக் களமாக மாறி விடக்கூடாது. திறமைகளை ஆராய்நது வெளிக் கொணருதல் அவசியம்.”

ரோஜா மலரின் வாசத்தை நிறத்தை மல்லிப்பூவாக மாற்ற முயற்சிக்க கூடாது. முயற்சி செய்தால் மாற்றிவிடலாம். ஆனால் ரோஜாவை இழந்து விடுவோம் ப்ரியா.

அனைத்து மலர்களிலும் நறுமணம் வீசும். ஆனால் வாசம் வேறுபடும். மலர்களின் வாசங்கள் எப்படி மாறுபடுகின்றனவோ அதுபோல தான் நம் பிள்ளைகளின் கற்றல் திறனும், திறமைகளும் மாறுப்படும். அதை நாம் உணர வேண்டும் ப்ரியா.

பிள்ளைகள் அவர்களின் இயல்பிலே வளர்வது தானே சரி, ப்ரியா!

எல்லா பெற்றோர்களுக்கும் நம் குழந்தைகள் “தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் போல சிறந்த விஞ்ஞானியாக, அறிவியலாளராக, கண்டுபிடிப்பாளராக, , தொழிலதிபராக பன்முகத்தன்மையோடு வளர வேண்டுமென விரும்புகிறோம் ஆசைப்படுகிறோம்”.

ஆனால் “தாமஸ் ஆல்வா எடிசன்” அன்னை “நேன்சி மேத்தீவ்ஸ் எலியட்” போல நாம் நம் பிள்ளைகளை ஊக்கப்படுத்தி வருகிறோமா ? என்பதை நம்மை நாமே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டிய கேள்வி ப்ரியா.

பள்ளியில் இருந்து ஆசிரியர்கள் அவரை கல்வி கற்றுக் கொள்ள இயலாதவர் என அவரின் கல்வி வாழ்க்கைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்த போது, எடிசன், “ஆசிரியர் என்ன கடிதம் கொடுத்தார்”, என அவரின் தாயிடம் கேட்ட போது. உனக்கு சொல்லி கொடுக்கும் அளவிற்கு திறமைசாலி ஆசிரியர் பள்ளியில் இல்லை என சொல்லி தன் மகனுக்கு தானே பாடம் எடுத்து வாசிப்பின் சுவையை நுகர வைத்து, முற்று புள்ளியை, தொடர செய்ய கூடிய செயலை நாம் செய்கிறோமா ப்ரியா.

அதற்கு நாம் பதில் அளித்து விட்டால் நம் வீட்டில் வளரும் ஒவ்வொரு குழந்தையும் திறமைசாலியாக தனித்துவத்தோடு இருப்பார்கள். அவர்களுக்குள் இருக்கும் தனி தன்மையை வெளிக்கொணர்தல் தானே பெற்றோர்களாகிய நமது கடமை. அதை செய்கிறோமா நாம்? ஒரு முற்றுபுள்ளியை, தொடர் புள்ளியாக்குவது, ஆச்சிரியகுறி ஆக்குவதும், கேள்விகுறி ஆக்குவதும் நம் கையில் தான் உள்ளது ப்ரியா.

பேரன்ட டீச்சர் மிடிங்கில மற்ற பேரன்ட்ஸ் முன் நம் மகனின் குறைகள் சொன்னால் நமக்கு அவமானம் என தானே நினைக்கிறோம், ப்ரியா.

நாம 35 மார்க் வாங்க எவ்வளவு பாடுபட்டு உள்ளோம். நம்ம அப்பா அம்மா என்ன பள்ளி வாசலில் வந்து காத்து இருந்து நம்ம ஆசிரியரிடம் இப்படி வசை வாங்கியுள்ளார்களா? யோசிச்சு பாரு!. நாம நல்லா வாழல.

உன் பாஷையில் சொல்றேன், பெற்றோரின் போட்டி மனப்பான்மையால் எப்படி ஒரு குழந்தை தவறான பாதையை தேர்ந்து எடுக்கிறாள் என உன் தலை அஜித் நடித்த “விசுவாசம்” படம் சொன்னது. உனக்கு இப்பவும் புரியலை என்றால் நீ எப்படியாவது போ. ஆனால் ரிஷியின் வாழ்க்கையை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என விருட்டென கதவை திறந்து கொண்டு அவள் வீட்டை நோக்கி சென்றாள்.

அந்த வெளிச்சம் ப்ரியாவின் மேல் பட்டது. எழுந்து ரிஷிக்கு பிடித்த மெங்கோ ஐஸ்கிரீம் செய்ய மாம்பழத்தை எடுத்துக் கொண்டு உள்ளே சென்றாள் ப்ரியா.

நன்றி
திருமதி. சாந்தி சரவணன்
கோல்டன் ஜூபிலி பிளாட்
பிளாக் எண்:157/16
பாடி குப்பம் ரோடு
அண்ணா நகர் மேற்கு
சென்னை 40
Mob:9884467730
email: [email protected]

தேர்வு சிறுகதை – சாந்தி சரவணன்

தேர்வு சிறுகதை – சாந்தி சரவணன்




“ராகுல் ராம் விவாதம் காரசாரமாக போய் கொண்டிருந்தது.”

தமிழ்செல்வி, “ராம் குழந்தையை திட்டாதே டா” என்றார்

அக்கா, “நீ சும்மா இரு, கஷ்டப்பட்டு இவனை G.E சேர்த்து, கல்லூரி கட்டணம், தேர்வு கட்டணம், பயணக் கட்டணம் எனக் கட்டிக் கொண்டு இருக்கிறேன். இவன் என்னவென்றால் எளிதாக இரண்டு தாள் அரியர் வந்துள்ளது எனச் சொல்றான். அதுவும் இல்லாமல் இப்போழுது மறுமதிப்பீடு செய்யக் கட்டணம் கொடுங்கள் எனக் கேட்கிறான். நான் களாவாடிக் கொண்டு தான் வர வேண்டும். இவன் ஓழங்காக எழுதியிருந்தால் தேர்வாகி இருப்பான். எல்லாம் என் தலையெழுத்து என புலம்பிக் கொண்டிருந்தான்.

அத்தை, “நான் எல்லா தேர்வும் நல்லா எழுதினேன்.” எங்க. பேராசிரியர் கூட தேர்வு தாளை இணையவழியாக சரிபார்த்து 85 மதிப்பெண் வரும் எனச் சொன்னார்கள். மறுமதிப்பீடு கட்டணம் கட்டு என சொன்னார்கள். அதனால் தான் கேட்கிறேன்.

“அப்பாவை கட்டணம் கொடுக்க சொல்லுங்க அத்தை”. நான் என்ன எழுதினேன் என எனக்கு தானே தெரியும் என ஆவேசமாக அவன் பேசியது, தமிழுக்கு தன்னுடைய பிம்பமாக அவன் காட்சி தருவது போல் இருந்தது.

அவளின் நினைவலைகள் சற்றே பின்நோக்கி சென்றது.

“ல்* பல்கலைக்கழகத்தில் *வெட்டியியல்” பட்டயம் படிக்க ஆர்வம் வந்த காரணம், ஒரு பயிலரங்கில் “ஜாங்கிரி எழுத்துகளை” கற்றுக் கொண்டவர்கள் அனைவரும் மூத்த தோழர்களாக இருக்கிறார்கள் “ஜாங்கிரி எழுத்துகளை” கற்றுக் கொண்டு அந்த எழுத்துகளை குழந்தைகளுக்கு சொல்லி கொடுக்க சிலர் முன் வரவேண்டும் என மூத்த தோழர்கள் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.

“பேசும் மொழி பல உண்டு. ஆனால் எந்த மொழிக்கு எழுத்து வடிவம் உள்ளதோ அதுவே நீடிக்கிறது” என்றார்.

“ஜாங்கிரி எழுத்துக்களை” வருங்கால தலைமுறைக்கு சொல்லித் தரலாம் என் ஊக்கப்படுத்தினார்கள். அந்த பயிலரங்குக்கு பின் தமிழும், சகதோழமைகளும் “ஜாங்கிரி எழுத்துக்களை” பள்ளியில் சென்று கற்றுக் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள்.

பள்ளியில் சென்று கற்றுக் கொடுப்பதை தொடர் செயலாக செய்ய எண்ணியதால் “ல்* பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டயம் படிப்புச் சேரலாம் என தமிழும் பயிலரங்கம் கலந்துக் கொண்ட மற்ற தோழமைகளும் முடிவு செய்தனர்.

தொலைநிலைக் கல்வி விண்ணப்பம் அனுப்பி அனைவரும் “ல்” பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்து, வகுப்புகளில் கலந்து கொண்டு *வெட்டியியல்” தேர்வும் எழுதி முடித்தனர்.

யாரும் எதிர்பாரத கொரானா தொற்று பரவுவியதால் வாய்மொழித் தேர்வும், ஆய்வுக்கட்டுரையும் சமர்பிக்க எந்த ஒரு அறிக்கையும் “ல்* பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து அறிவிப்பு வெளியாகவில்லை.. பெரும்பாலன பல்கலைக்கழகங்கள் தேர்வுகளை இணைய வழியாக நடத்தி முடித்தனர்.

“ல்* பல்கலைக்கழகத்தை தமிழ் தொடர்பு கொண்டபோது, இணைய வழியாக நடத்த இயலாது. “ஒரே நாள் நேரில் வந்து சமர்பித்துச் செல்லுங்கள்” என தெரிவித்தனர்.

ஊரடங்கு காலத்தில் பெண்கள் பல ஊர்களில் இருந்து “ல்* பல்கலைக்கழகத்திற்கு சென்று ஆய்வு அறிக்கையை சமர்பித்து, வாய் மொழி தேர்வு இரண்டையும் முடித்து வந்தனர்.

“தேர்வு முடிவுகள் விரைவில் ‌‌வந்துவிடும்” என்றனார்.

நாட்கள் நகர்ந்தன. “ல்* பல்கலைக்கழகத்தை தமிழ் தொடர்பு கொண்டபோது, “கொரானா காரணத்தினால் முடிவுகள் தாமதமாகிறது”, என்றனர்.

அனைவரும் தேர்வு முடிவுகளை ஆவலுடன் எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தனர்.

ஒரு நாள் அதிசயமாக, “ல்” பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து இன்று தேர்வு முடிவுகள் வெளிவரும்.. யாரெல்லாம் தேர்வில் தேர்வு ஆகவில்லையோ அனைவரும் தேர்வு கட்டணம் கட்டி விடுங்கள் என ஒவ்வொரு மாணவர்களுக்கும் தனித்தனியாக அலைப்பேசியில் தெரிவித்தார்கள்.

என்ன ஆச்சரியம்! . நாம் எத்தனை முறை அலைபேசியில் அழைத்தாலும் சரியான பதில் நமக்கு ஒரு போதும் கிடைக்காது. இன்று மட்டும் தேர்வு முடிவுகள் வருவதற்கு முன் அழைத்து முன் அறிவிப்பு அளித்தது ஆச்சிரியமாக இருந்தது. அனைவரும் இது எப்படி சாத்தியம் என் கேள்வியோடு காத்திருந்தனர்.

எப்படியோ “ல்” பல்கலைக்கழகத்தில் எழுதிய தேர்வு முடிவுகள் இன்று வெளியாகப் போகிறது. 47 வயதிலும் படிச்சு நம்மால் எழுத முடியும் என்ற நம்பிக்கை நிறைவேற ‌போகும் நாள் என ஆவலோடு மாலை வர போகும் முடிவுகளை எதிர்நோக்கி காத்திருந்தாள், தமிழும், தோழர்களும்

அவர்கள் அளித்த தகவலின்படி, தேர்வு முடிவுகள் வந்தது.

தமிழுக்கு தலையே சுற்றியது. “வெட்டியியல்” தேர்வில் தான் தேர்வாகவில்லை என்ற செய்தி அவளை நிலைக் கொள்ளாமல் செய்தது. அவள் தேர்வாகதது என்பதை விட ஒற்றை எண் மதிப்பெண் பெற்று தேர்வாகவில்லை என்பதை அவளால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.

உடன் எழுதிய தோழமைகளில் ரதி மட்டுமே தேர்வு! ரதி டிஸ்டிங்ஷன் வாங்கும் பெண்மணி. சிறு வயது முதலே வெட்டியியல் எழுத்துக்களைப் பார்த்து அதன் மேல் மையல் கொண்டவர். *வெட்டியியல்” படிக்க வேண்டும் என்ற அவருடைய ஆர்வம் திருமணம் முடிந்து தான் இந்த பட்டயம் படிப்பு வழியாக நிறைவேற்றிக் கொண்டவர். அவரின் மதிப்பெண் அவரை மிகவும் பாதித்தது. தேர்ச்சி தான் ஆனால் அது “என்னுடைய மார்க் இல்லை”. நான் இன்னும் அதிகமாக பெற்று இருப்பேன் என ஆதங்கப்பட்டு கொண்டு இருந்தார்’

இதைவிட மிகவும் சிறப்பான செய்தி என்னவென்றால் தேர்வு எழுதிய சில தோழமைகள் தேர்வே எழுதவில்லை என முடிவுகள் வெளியாகியிருந்தது. ‌

இந்த ஒரு தகவல் தான் தமிழுக்கும் தமிழுடன் தேர்வு எழுதிய தோழமைகளுக்கு ஒரு செய்தியை உறுதிப்படுத்தியது. “ஏதோ ஒரு தவறு நிகழ்ந்துள்ளது.” “இது நம்முடைய மதிப்பெண் அல்ல” என்று.

மாணவர்கள் செய்யும் தவற்றை தட்டிக் கேட்கலாம். ஆனால் . பல்கலைக்கழகத்தில் நடந்தால் எப்படி? பதில் யாரிடமும் இல்லை.

மாணவர்கள் அனைவருக்கும் இது மற்றொரு கேள்வியாக எழுந்தது.

தோழர்களிடமிருந்து வரும் அழைப்பு இவள் தோழர்களிடம் ஆலோசனை பெறுவதென மனம் சூழன்று கொண்டே இருந்தது.

இன்று என்று பார்த்து தன் உறவினர் வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டிய சூழல். அங்கிருந்து அலைபேசியில் பேசவும் முடியவில்லை. ஆனாலும் பேசினாள்.

தமிழும் ஷோபாவும் தான் சேர்ந்து வெட்டியியல் தேர்வுக்கு தயாரானார்கள்.

தமிழ் ஷோபாவை அழைத்து என்ன செய்யலாம் என இருவரும் ஆலோசித்தனர். அப்போது அவர்கள் நினைவில் உதித்தவர் நிலா மேடம். பக்குவமாக ஆணையர் அவர்களிடம் பேசுவார். ஆதலால் நாம் கான்பிரன்ஸ் கால் செய்து நிலா மேடத்தை பேச சொல்லாம் என‌ முடிவு செய்து அவரிடம் தகவல் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.

நிலா மேடம் அனுபவம், நாம் அனைவரும் சேர்ந்து இமெயில் அனுப்பி வைக்கலாம் என அவரின் தோழர் வழியாக ஆலோசனை பெற்று ஆணையர் மற்றும் “ல்” பல்கலைக்கழகம் அனைவருக்கும் இமெயில் அனுப்பப்பட்டது.

அதன் தொடர்ச்சியாக அறிவிக்கப்பட்டு இருந்த மறுதேர்வு அட்டவணை தேதி பின் அறிவிக்கப்படும் என‌ சுற்றறிக்கை “ல்” பல்கலைக்கழகத்தின் இணையத்தில் வெளியிடப்பட்டது. அனைவருக்கும் ஒருவித மகிழ்ச்சி.

தமிழ் மறுமதிப்பீடு மற்றும் அரியர் தேர்வு இரண்டிற்கும் கட்டணம் கட்டினாள். பலர் அரியர் தேர்விற்கு பணம் கட்டினார்கள்.

ரதி, மறுமதிப்பீடு செய்ய தேர்வு கட்டணம் கட்டபோவதில்லை.

ஏன் என்று கேட்ட தமிழிடம் எனக்கு பல்கலைக்கழகத்தின் மேலிருந்த நம்பிக்கை போய்விட்டது என்றார்.

நன்றாக படிக்கும் மாணவர்களுக்கு இது மிக பெரிய பிரச்சனை.

அதே போல் தமிழோடு சேர்ந்து ஓய்வுபெற்ற பள்ளி ஆசிரியர் கலாவும் தேர்வு எழுதியிருந்தார். அவரும் தேர்வாக வில்லை. ஆனால் அவர் மறுமதிப்பீடு விண்ணப்பமோ, அரியர் தேர்வு விண்ணப்பமோ எதுவும் செய்யவில்லை.

ஒரு பல்கலைக்கழகத்திடம் நமது கோரிக்கையை வைக்கும் போது அனைவரும் சேர்ந்து வைப்பது தானே சரி.

தமிழ் அவர்களை அலைபேசியில் அழைத்து மேடம் தங்களின் மேல் எனக்கு அதிக நம்பிக்கை. தாங்கள் நிச்சியமாக தேர்வு ஆகியிருப்பிர்கள் இருந்தும் ஏன் தாங்கள் எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை? என கேட்டாள். அதற்கு அவர் நாம் கேட்டாலும் பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து நமக்கு சாதகமாக பதில் வராது என்றார்.

ஆசிரியராக இருந்து கொண்டு ஒரு தவறு நடப்பதை கேட்காமல் இருப்பதும் தவறு தானே? என கேட்டாள் தமிழ். ஆனால் மனதில் ஒரு ஆசிரியரின் முயற்சிக்கு கூட முற்றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டதே பல்கலைக்கழகம் எனவும் தோன்றியது.

ஒருபக்கம் “வெட்டியியலை காப்போம்”. ஜாங்கிரி எழுத்துக்களை அனைவரும் கற்க வேண்டும். மொழி வளர்ப்போம் என பிரசங்கம் செய்வது. மறுபுறம் “வெட்டியியல்’ படிக்கும் மாணவர்களை வேடிக்கையாக எடுத்துக் கொள்வது. இதுவே “திங்கிலம்” படிப்பு‌ என்றால் ஒரு ஈர்ப்பு. ‘திங்கிலம்” பேசினால் முதல் உரிமை.

ஒப்பீடு எழுத்துக்கள் தெரிந்தால் தானே பழமையை உணர முடியும். இதை “ல்” பல்கலைக்கழகத்திற்கு நாம் சொல்லி தர வேண்டுமா?. “வெட்டியியல்” ஆர்வாலர்களை இப்படி மூடக்க என்ன காரணம். இதற்கும் அவர்களுக்கு பதில் இல்லை.

அதே சமயம் ஜாங்கிரி எழுத்துக்களை கல்வி வழியே கற்காமல் புத்தகங்கள், ஆராய்ந்து கற்வர்களே பலர்.

சில சமயங்களில் இப்படி தோன்றினாலும் சமூகம் ஒரு தாளை அதன் மதிப்பீடுகளை வைத்து தானே அவர் கற்றலை உறுதி செய்கிறது. இதில் எப்போது மாற்றம் வரும்.

மனம் சிந்தனைகளை சிதறிக் கொண்டேயிருந்தது. எப்படியும் தேர்வு கட்டணம் கட்டியாகிவிட்டது. பல்கலைக்கழகத்தில் யாரோ ஒருவரின் தவறால் தவறு நடக்க சாத்திய கூறுகள் இருக்கலாம். நம் முயற்சியை கைவிட வேண்டாம், முயற்சி திருவினையாக்கும்., என தொடர்ந்து இமெயில், மெஸேஜ், அலைபேசி என கோரிக்கையை தமிழ் “ல்” பல்கலைக்கழகத்தின் முன் வைத்து கொண்டே இருந்தாள்.

ஒரு நல்ல பேராசிரியர், துணை வேந்தர் துணையுடன் அந்த முயற்சிகள் தொடர்ந்துக் கொண்டு இருந்தன,

அதே நேரத்தில் பக்கத்து வீட்டு சிறுவன் ரித்விக், சிறுவயது முதல் மாநில முதல் மதிப்பெண் எடுக்க வேண்டும் என பெற்றோர்களால் மற்றும் சமூகத்தால் மூளை சலவை செய்யபட்டவன் கொரானா காரணத்தால்,சமீபத்தில் 10வது 12வது தேர்வு ரத்தான செய்து கேட்டு பல நாட்கள் உளவியியல் சிக்கலில் சீக்குண்டான். தேர்வு எத்தனை பிரச்சனைகளை சமூகதில் உருவாக்குகிறது..

இதற்கிடையில் நம்பிக்கையுடன் காத்திருந்த “வெட்டியியல்” பட்டயம் தேர்வு எழுதிய அனைத்து மாணவர்கள் கோரிக்கையும் ஏற்று தேர்வு தாள்கள் மறுபரிசீலனை செய்யுமாறு ஆணையர் உத்தரவு ‌அளித்தார்.

ஆம் சில தினங்களில் “பல மாணவர்கள் தேர்ச்சி பெற்றுவிட்டனர்” என்ற அறிவிப்பு வெளியானது” அதிலும் சிலர் தோல்வியை தழுவினர். அதிலும் மறு தேர்வு எழுதிய ஒரு தோழருக்கு தேர்வு எழுதவில்லை என வந்தது பெரும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. வேறு வழியின்றி தோழமைகள் மறு தேர்வு எழுதியது நினைவிற்கு வந்தது.

“அத்தை அத்தை அப்பாவிடம் பேசுங்கள்” என்ற ராகுலின் குரல் கேட்டு நினைவு திரும்பினாள் தமிழ்.

ராம், ராகுல் கண்டிப்பாக தேர்வாகி இருப்பான். அப்படி மறுபதிப்பிடும் செய்தும் தேர்ச்சி ஆகவில்லை என வந்தால் பார்த்துக் கொள்ளலாம். சில நேர்ங்களில் தேர்ச்சி அடைந்த மாணவர்கள் தேர்ச்சி அடையவில்லை என வெளியாகி, அதை பார்த்து தவறான முடிவு எடுத்த மாணவர்களை நாம் இழந்து இருக்கிறோம். அதன் பின் அந்த மாணவர்கள் தேர்ச்சி அடைந்துள்ளனர். பிரிண்டிங்க மிஸ்டேக் என செய்தி தாள்களில் பார்த்துள்ளோம்…..

ஏன் என் வாழ்க்கையிலும் அவ்வாறு நடந்தது உனக்கு தெரியும் தானே. தேர்வு என்பது ஒரு மதிப்பீடு. அவ்வளவு தான். அதுவே பிள்ளைகளின் வாழ்க்கைக்கு முற்றுப்புள்ளியாக கூடாது. அந்த நிலையில் பிள்ளைகளின் மனநிலை சார்ந்தே அவர்கள் அதை வெளிப்படுத்த முடியும். உளவியல் ரீதியாக சிந்தித்து பார்த்தால் பிள்ளைகளின் நிலையை நாம் உணர முடியும்.

ஏன் சமீபத்தில் இணைய வழி வகுப்பு, இணைய தேர்வு என சிறு வயது குழந்தைகள் mute செய்துவிட்டு விளையாடியதையும், கல்லூரி மாணவர்கள் ஒப்பன் புக் தேர்வுயென பார்த்து எழுதியதை நாம் பார்த்ததை மறந்துவிட்டாயா? அப்போது எங்கு சென்றது இந்த தேர்வு முறை வரைமுறைகள் டா…

“மதிப்பெண்” என்பது நமது வயது போல நம்பர் தான்டா. ஆனால் நம் உள்ளுணர்வு நம்மை “முயற்சி செய்” என சொல்லும் போது முயற்சி செய்தால் கண்டிப்பாக வெற்றி தான்.

“ராகுலின் உறுதி சொல்கிறது அவன் பாஸ்” என்று என சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அத்தை என தமிழை கட்டி அணைத்து முத்தம் கொடுத்தான் ராகுல்.

திருமதி. சாந்தி சரவணன்
சென்னை

நூல் அறிமுகம்: படைப்பு சமூகத்தின் காலக்கண்ணாடி – து.பா.பரமேஸ்வரி

நூல் அறிமுகம்: படைப்பு சமூகத்தின் காலக்கண்ணாடி – து.பா.பரமேஸ்வரி




புத்தக வாசிப்பே முற்போக்கை மேம்படுத்தும்..
படைப்புகளே பகுத்தறிவைச் சீர்தூக்கும்..
வாசிப்பின் நீட்சியே எழுத்துக்கான முதிர்ச்சி..

என்கிற இலக்கிய அறம் மற்றும்  சமூக அக்கறையின் நீட்சியாக உருவான அமைப்பாக தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கத்தின் 44வது பிறந்த தினத்தின் வாசிப்பு ஆர்வமும் எழுத்தின் மேல் தீவிரமும் கொண்ட 500 அக்குபங்சர் ஹீலர்களைக் கொண்டு 2019ஆம் ஆண்டு எழுத்தாளர் திரு ச.தமிழ்ச்செல்வன், எழுத்தாளர் ‌திரு.ஆதவன் தீட்சண்யா, எழுத்தாளர் திரு.லட்சுமிகாந்தன் ஆகிய எழுத்தாளுமைகள் இயக்கத் தூண்களாகக் நின்று வழிநடத்த தமுஎகச மாநில உறுப்பினர் திரு அ.உமர் பாரூக் அவர்களால் உருவான அறம் கிளை பல இலக்கியச் சந்திப்புகள், பயிலரங்குகள், தொல் எழுத்துப் பயிற்சி முகாம்கள், படைப்புகளைக் கொண்டாடும் நிகழ்வுகள், வரலாற்றுப் பயணங்கள் என அறம் கிளையின் இலக்கிய முன்னெடுப்புகள் என்பவை அளப்பரியது.

இதன் தொடர்ச்சியாக அறம் கிளையின் அடுத்தகட்டப் பயணமாக சமகாலத்தில் வாழும் எழுத்தாளர்கள் ஒவ்வொருவராகச் சந்தித்து நேர்காணல் செய்து அவர்களின் எழுத்து அனுபவங்கள், வாழ்க்கைப் படலங்கள், இலக்கியப் பயணங்கள், படைப்பு ஈர்ப்புகள், போன்றவற்றைத் தொகுத்து  நூலாகப் பதிவு செய்ய முடிவெடுத்து அதற்கான ஆக்கபூர்வ முன்னெடுப்பை மேற்கொண்டது.

பாரதி புத்தகாலயத்தின் ஊக்குவிப்பிலும் மாநில நிர்வாகிகளின் வழிநடத்தலிலும் அறம் கிளை உறுப்பினர்களைக் கொண்ட இந்த செயற்கரிய முயற்சி குறுநூலாக  செயல்வடிவம் பெற்றது. அதன் நீட்சியாகவே சிறு பகுதியாக சில எழுத்தாளர்களின் நேர்காணல்களைக் கொண்ட நூல்கள் வெளிவந்துள்ளன. அவ்வாறு வெளிவந்துள்ள நூல்களில் “படைப்பு சமூகத்தின் காலக்கண்ணாடி” என்கிற தலைப்பின் கீழ் படைப்பிலக்கித் தழுவலுடன் அறம் கிளை உறுப்பினர் திருமதி சாந்தி சரவணன் அவர்களால் எழுத்தாளர் திரு கா.சி தமிழ்க்குமரன் அவர்களின் நேர்காணல் தொகுப்பு சிறப்பான வடிவமைப்புடன் வெளியிடப்பட்டது.

ஒரு ஆகச் சிறந்த எழுத்தாளன், மக்கள் மத்தியில் பேசப்படும் கதைக்காரனாக   அவரது படைப்புகள் பேசும் பொருளாகச் சிறக்கத் தம்மைப் பற்றியும் தமது கற்பனையில் தோன்றும் நிகழ்வுகளைப் புனைவுகளாக வடித்துக் கதைகளாக உருமாற்றுவது என்பது ஒரு உயிரற்ற உடலாகவே ஒவ்வொரு படைப்பும் திகழும் எப்போதும். நம்மைச் சுற்றிய மாந்தர்களை, அவர் வாழ்க்கையை  உடனிருந்து கண்டுணர்ந்த அவலங்களை தூக்கிச் சுமந்த அனுபவங்களைப் பதிவு செய்வதே இலக்கியம்‌,அதுவே படைப்பு.‌அப்போதே படைப்புகள் வாழ்வாங்கு வாழும். மக்களிடமிருந்தே கதைகள் உருவாகிறது என்கிற முனைப்பை முன்னிறுத்தியே தமது படைப்புகள்  உருவாகுவதாகத் தமது நேர்காணலில் குறிப்பிடும் திரு கா.சி தமிழ்க்குமரன் அவர்கள் பிறந்தது முதல் தம்  கண்முன் விரிந்த கரிசல்காட்டு மாந்தர், தம்முடைய இளம் பருவத்து பால்யகால நினைவுகள்‌  பசுமரத்து ஆணி போல் பச்சை பசுமையாகத்  தம் நினைவுகளை ஆக்கிரமித்து  நீக்கமற நின்றுவிட அந்தப் பசுமையே கதைகளாகக் கதைக் களங்கலாகத் தமது தொகுப்பை நிரப்பியுள்ளதாகக் கூறுகிறார்.

தாம் கடந்து வந்த வாழ்க்கைப்பாதைகள் அதில் நிறைந்துள்ள பிரச்சனைகள் சிக்கல்கள் பற்றி எழுதும் போதுதான் படைப்புகள் உயிரோட்டமாக இருக்கும். அஃதில்லையானால் அது செயற்கைத் தன்மையுடையதாய் இருக்கும் என்று தமது படைப்பின் கருக்கான விளக்கமளிக்கிறார்‌ தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

நகர வாழ்க்கை செயற்கைத் தன்மைக் கொண்டுள்ளது என்றும் தமது கிராமப்புறத்து கரிசல் நில மக்களின் இயல்புத் தன்மையே தமது கதைகளுக்கான உயிரோட்டம் என்றும் மேலும் அப்படியான விவசாயக் குடிகளே பெரும்பாலான கதைகளின் கதை மாந்தர்கள் என்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

தூத்துக்குடி மாவட்டம் விளாத்திகுளம் வட்டம் சென்னம்பட்டி புதூர் அருகில் பிறந்து வளர்ந்த
திரு கா.சி தமிழ்குமரன் அவர்கள் சிறு பிராயம் முதல் கரிசல் மக்களின் மைந்தனாக வாழ்ந்து விவசாயத்தையும் விவசாய மாந்தர்களையும் தமது வாழ்வின் பெரும் பகுதியாகக் கடந்து வந்துள்ளார். அவரின் தந்தையார் கா. சின்னத்தம்பி அவர்கள்.. இலக்கிய ஆர்வம் மிக்கவர். கவிதை எழுதும் பழக்கம் கொண்டவர்.
‌‌விலங்கியல் துறையில் இளங்கலைப் பட்டத்தைப் பெற்ற தமிழ்க்குமரன்‌ அவர்கள் தொடர்ந்து அதே துறையில் முதுகலைப் பட்டத்தையும் பெற்று‌ ஆசிரியர் பயிற்சியும் முடித்துள்ளார். தற்போது தமிழ்நாடு நுகர்பொருள் வாணிப கழக எழுத்தராகப் பணிபுரிந்து வருகிறார். இணையர் திருமதி சந்திரா நாகலாபுரம் ரெட்டிய பட்டி பஞ்சாயத்து யூனியன் துவக்கப்பள்ளி தலைமை ஆசிரியராகப் பணிபுரிந்து வருகிறார்.

சிபி யூகி மற்றும் எழில் ரிதன் இரு மகன்கள்.1995 இல் அறிவொளி இயக்கத்தில் இணைந்து, 1997இல் தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கத்தில் தம்மை இணைத்துக்கொண்டு தமிழ்நாட்டின் ஒரு சில மாவட்ட கிளைகளுக்குத் தலைவராகவும் சிலவற்றிக்குச் செயலாளராகவும் பொருளாளராகவும் பயணித்து இயக்கத்துடன் சமூக அறத்தைப் பேணி வருகிறார்.

தமது பள்ளிக்கால அனுபவத்தைப் பகிரும் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள் தமது பள்ளிக்கால ஆளுமையாகத் தமது வாழ்வின் பல இடங்களில் உத்வேகத்தைக் கூட்டி அனைவருக்கமான எடுத்துக்காட்டாக உச்சமாக முன்மாதிரியாகத் திகழ்ந்தத் தமது பள்ளியின் மேல்நிலைக் கல்வியின் விலங்கியல் பிரிவு ஆசிரியராக திரு செல்வநாதன் அவர்களைக் குறிப்பிடுகிறார். .

வகுப்பில் ஒரே ஒரு மாணவனுக்காகத் தம் நேரத்தை ஒதுக்கி பாடம் நடத்திய மாண்பையும் வகுப்பில் பல மாணவர்களின் கடவுள் சார்ந்தும் சாதி மதம் பற்றியுமான மூட நம்பிக்கைகளைத் தகர்த்தெறிந்து பகுத்தறிவு வளரச் செய்த பகுத்தறிவுப் பாசுரமாக ஆசிரியர் திரு செல்வநாதன் திகழ்ந்ததாகவும் இன்றும் பள்ளிக்கால வகுப்பறை நினைவுகளாக ஒரு செல் இரு செல் பரிமாணம் மாற்றம் என்பது ஒரு நிகழ்வு என்கிற முற்போக்கையும், சுய சிந்தனைத்திறனையும் வளர்த்தவர் என தமது விலங்கியல் ஆசிரியரைப் பெரிதும் சிலாகித்துக் கொள்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

தமது சிறு பிராய வாசிப்பனுபவத்தைப் பற்றி பேசும் அவர் தமது வாசிப்பின் முதல் பயணத்தைத் துவக்கி வைத்தவர் தமது தந்தையார் என்று குறிப்பிடுகிறார். தமது தந்தையார் சிறந்த கவிஞர் என்றும் கவிதைகள் படைப்பதில் நாட்டம் கொண்டவர் என்றும் அதேசமயம் புத்தக வாசிப்பு தந்தையிடமிருந்து வந்திருந்தாலும் சிறுகதைகளே தம்மை வெகுவாக ஈர்த்தன என்றும் கூறுகிறார். அதன்பொருட்டு தமது வாசிப்பு முற்றிலும் சிறுகதை எழுத்தாளர்கள் சார்ந்தே அவர்கள் படைத்த சிறுகதைகளை நோக்கியே நகர்ந்துள்ளதாகவும் கூறுகிறார்.

கல்கண்டு, குமுதம், ஆனந்தவிகடன் என துவங்கிய பால்யகால வாசிப்புப் பயணம் “மகாபாரதம் – வியாசர் விருந்து” புத்தகமே தமக்குப் பிடித்தமான முதல் புத்தகம் என்றும் கூறுகிறார்.

தொடர்ந்து தினமணி கதிர், ஆனந்த விகடன் இதழ்கள் கல்லூரிப் பருவத்தில் வாசிப்பைத் தக்க வைத்தன என்கிறார். ஆனந்த விகடன் இதழில் வெளிவந்த “அம்மா” சிறுகதை உணர்வு‌நெகிழ்ச்சி மிக்க எழுத்து என்றும்‌ அவரை பெரிதும் பாதித்ததாகவும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதாகவும் ஓரிரண்டு நாட்கள் மனதை நெருடிய வண்ணம் இருந்ததாகவும் உணர்ச்சிப் பொங்கக் கூறுகிறார்.

எழுத்தாளர் கந்தர்வன் அவர்களின் “மங்களநாதர்” கதை வெகுவாக ஈர்த்ததாகவும் இந்த சிறுகதையை வாசித்தப் பின்பும் விருதுநகர் பெண்கள் மாநாட்டில் கந்தர்வன் அவர்கள் மேடையில் வாசித்தக் கவிதையொன்றின் மையத்தில்
“நாளும் கிழமையும் நலிந்தோர்க்கு இல்லை ஞாயிற்றுக்கிழமையும் பெண்களுக்கு இல்லை”

என்கிற வரிகள் தமிழ்குமரன் அவர்களை வெகுவாகக் கவர்ந்ததாகவும் அதன்பின்பே கந்தர்வன் அவர்களின் மீது பெரும் மதிப்பும் ஈடுபாடும் பிடித்தமும் ஏற்பட்டதாக சிலாகித்துக் கூறுகிறார்.

எழுத்தாளுமைகள் கந்தர்வன், தமிழ்ச்செல்வன் மற்றும் கோணங்கி ஆகியோரின் சிறுகதைப் படைப்புகளே சிறுகதை எழுதத் தூண்டியதாகத் தமது நேர்காணலில் குறிப்பிட்டுக் கூறுகிறார்.

அது மட்டுமில்லாமல் ஒவ்வொரு முறை அவர் கதை எழுதிய பின்பு அதை அப்போது தமுஎகசவின் மாவட்டச் செயலாளராகப் பொறுப்பிலிருந்த அப்பாக்குட்டியிடம் காண்பித்து இரவு வெகுநேரம் வரை அந்தக் கதையைப் பற்றிய விவாதம் தொடர்ந்ததாகவும் அப்பாக்குட்டி அவர்கள் தமிழ்க்குமரன் அவர்களைத் தொடர்ந்து எழுதும்படி ஊக்கப்படுத்தியதாகவும் கூறி புளங்காகிதம் கொள்கிறார். தாம் எழுதிய சிறுகதைகளை எழுத்தாளுமைகளின் மத்தியில் விரியப்படுத்தத் தயக்கமும் பயமும் இருந்ததால் தாமே வெகுகாலம்‌ வரை அவற்றை பத்திரப்படுத்தி வைத்திருந்ததாகவும் கூறுகிறார்.

அடுத்தடுத்த சிறுகதைகளின்‌ பிரசுரத்தில் பத்திரப்படுத்திய கதைகளை வெளியிட்டதாகக் கூறுகிறார்.

அப்பா குட்டி அவர்களின் உந்துதலிலும் அறிவுரையிலும் தமது முதல் சிறுகதையை ஆர்வக் கோளாறால் பெயரிட மறந்த நிலையில் ‘இந்திய ஜனநாயக மாதர் சங்கம்’ இதழுக்கு அனுப்பியதாகவும் அதற்கு எழுத்தாளர் உதயசங்கர் அவர்கள் அந்த சிறுகதையைத் தேர்ந்தெடுத்து “முரண்” என பெயர்சூட்டி இதழில் வெளியிட்டதாகவும் அதுவே அவரின் முதல் சிறுகதை வெளியீடு என்றும் கூறி பரவசமடைகிறார். நமது பிள்ளைக்கு சான்றோர் பெயர் வைப்பது போல என் சிறுகதைக்கு எழுத்தாளுமை ஒருவரின் பெயர் சூட்டல் பெரு மகிழ்ச்சி அளித்ததாகக் கூறி புளங்காகிதம் கொள்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

அடுத்த சிறுகதை மார்க்சிஸ்ட் கட்சியின் மாவட்ட செயலாளரான திரு எம். கே.ராஜா அவர்களின் உந்துதலில் மீனவ சமூகத்தைப் பற்றியக் கதையாக “பாடு” சிறுகதை ‘மகளிர் சிந்தனை’ பத்திரிக்கையில் வெளிவந்துள்ளதாகவும், தொடர்ந்து செம்மலர் இதழில் “பாடுபட்டு” சிறுகதை வெளிவந்ததையும் தமது நேர்காணலில் பகிர்கிறார். இவ்வாறே தமிழ்க்குமரன் அவர்களின் சிறுகதை பயணம் தமிழ் இலக்கிய உலகில் மெல்ல மெல்ல பவனி வரத் துவங்கியது.
கல்லூரிப் பருவத்தில் சிறுகதைத்தொகுப்பு வெளியீட்டு விழாவில் கலந்துக் கொள்ளும் வாய்ப்பு கிடைக்கப் பெற்ற தமிழ்க்குமரன் அவர்களுக்கு தமது அண்ணன்களான தமுஎகச தலைவர் ச.தமிழ்ச்செல்வன் மற்றும் கோணங்கி அவர்களின் சிறுகதைகள் வெளிவருவதைக் கண்டு தாமும் சிறுகதை எழுத வேண்டும் என்கிற உத்வேகமும் ஆர்வமும் எழ சிறுகதைகள் எழுதத் துவங்கியதை நினைவுக் கூர்கிறார். இதுவே அவரின் சிறுகதைப் படைப்பிற்கான முதல் வித்து என்றும் கூறி பெருமிதமும் கொள்கிறார்.

புதுமைப்பித்தன், கு.அழகிரிசாமி, ஜெயகாந்தன், தமிழ்ச்செல்வன், உதயசங்கர், மேலாண்மை பொன்னுசாமி, கந்தர்வன், சாத்தூர் லக்ஷ்மணப் பெருமாள், கி ராஜநாராயணன் என பல எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள் சிறுகதைகள் தமக்குள் பெரிதும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதாகவும் இவர்கள் அனைவரும் தாம் வாழ்ந்த மண்ணைப் பற்றியும் மக்களைப் பற்றியும் மனதிற்கு மிக நெருக்கமாக எழுதுபவர்கள் என்றும் இப்படியான எழுத்தாளுமைகளின் வழிக்கொண்டே சிறுகதை எழுதும் நாட்டமும் வேகமும் கூடியதாகச் சிலாகித்துக் கொள்கிறார்.

எழுத்தாளர் ச தமிழ்ச்செல்வன் பற்றிக் கூறுகையில் தமிழ்ச்செல்வன் அவர்கள் இணையருக்கு மிகவும் மரியாதை அளிப்பவர் என்றும் தமது இணையரைச் சமமாக பாவிக்கும் குணம் கொண்டவர் என்றும் ஒரு முறை தமுஎகச மாநாட்டு விழாவிற்கு வந்திருந்த பொழுது தமிழ்க்குமரன் அவர்களின் இல்லத்தில் தங்கியிருந்த போது,
“சமைக்கத் தெரியுமா?” என்று தமிழ்க்குமரன் அவர்களை தமிழ்ச்செல்வன் அவர்கள் கேட்க “அண்ணா சோறு மட்டுமே சமைப்பேன் குழம்பு வைக்கத் தெரியாது.” என்றார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். “எல்லாம் ரொம்ப ஈசி, உப்பு புளி காரம் இது மட்டும் சரியா இருக்கனும் அவ்வளவுதான்.” என்று தமிழ்ச்செல்வன் கூறியதாக‌ அண்ணணுடனான தமது நினைவுகளைப் பகிர்கிறார். அண்ணனிடமிருந்து சமையல் கலைக் கற்ற அனுபவத்தையும் கூறி மகிழ்கிறார்.

தமது அண்ணன் அவர்கள் கற்பித்த குடும்பத்தின் பாலியல் சமத்துவத்தைப் பகிர்ந்தததுடன் தாமும் தமது இணையர் இருவரும் வேலைக்குச் செல்வதால் வீட்டு வேலையை இருவரும் சமமாகப் பகிர்ந்து கொண்டுச் செய்வதாக பெருமிதத்துடன் கூறி மகிழ்கிறார்.

ஆண் பெண் என்கிற பாலியல் வேற்றுமைப் பாராட்டுவது அர்த்தமற்றது என்றும் ஆண்களும் பெண்களும் சமமாக இன்றைய காலகட்டத்தில் வேலைக்குச் செல்கிறார்கள், அதனால் உடல் ரீதியாக Weaker sex என்று சொல்லப்படும் பெண்களைக் காட்டிலும் ஆண் தான் அதிகமாக வேலை செய்ய வேண்டும் எனவும் பாலியல் சமத்துவத்தைக் குடும்பத்தில் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்றும் பாலியல் சமத்துவத்தைப் பற்றிய கேள்வி ஒன்றில் வலியுறுத்துகிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

தற்கால சமூகத்தின் பெண்களின் நிலைப் பற்றிய கேள்விக்குப் பதிலளிக்கையில், இன்றைய பெண்களைப் பற்றியான அவரது கருத்து முற்றிலும் மாறுபட்டதாக இருக்கிறது. சில பெண்கள் கணவனுக்கும் குடும்பத்திற்கும் அடக்கமாகத் தனக்குள்ளே ஒரு வலையை உண்டாக்கிக் கொண்டு எப்போதும் குடும்பத்தைச் சார்ந்தச் சார்பு நிலையிலேயே தங்கள் வாழ்க்கையை நடத்துகின்றனர், மற்றொரு புறம் பார்க்கையில் சில பெண்கள் ஆண்களுக்கு இணையான சுதந்திரம் என்கிற பெயரில் எல்லையை மீறிய செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள் என்கிற பெண்களின் மீதான இரு வேறுபட்ட கருத்துக்களை முன் மொழிகிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். கடவுள் பற்றிய ஒரு கேள்வியில் அவர் கருத்து யாதெனில், கடவுள் என்பவர் பெரும்பாலானோரின் எண்ணத்தில் வாழ்கின்ற பிம்பம் என்றும் மக்களை நல்வழிப் படுத்தவே கடவுள் என்கிற பிம்பத்தை மக்களிடையே உருவாக்கினர் என்றும் சிவன் ஆதிக்கம் மிக்க கடவுள் மரியாதைக்குரியவர், முருகன் ஐயப்பன் பெருமாள் வயதில் சிறியவர்கள் அதனால் மக்களுக்கு அந்தக் கடவுள்கள் மீது ஈர்ப்பும் ஈடுபாடும் அதிகம் என்றும் உரிமையுடன் அவர்களைப் பெயர்ச் சொல்லி அழைத்து வணங்க ஏதுவாக இருக்கிறது என்கிற கடவுள்கள் பற்றிய அவரின் பார்வை வேடிக்கையாகவும் அதேசமயம் முற்றிலும் யதார்த்தமாகவும் மக்கள் பார்வையில் ஏற்றுக் கொள்ளும் படியாகவும் இருந்தது.

கிராமப்புறங்களில் விவசாயத்தின் விளைச்சல் பொருத்தே மக்கள் சாமிக்கு வழிபாடு நடத்துகின்றனர் என்றும் அமோக விளைச்சலின் சமயம் கிடாவெட்டி வழிபடுவதும் விளைச்சலில் சுணக்கம் ஏற்படும் வருடங்களில் “சாட்டுப்பொங்கல்” வைத்து எளிமையாக வழிபடுவதும் வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளதாகக் கூறுகிறார்.

கிராமப்புறங்களில் வருடத்திற்கு ஒருமுறை மட்டுமே கடவுளாகத் தங்கள் மூதாதையர்களை காவல் தெய்வங்களாக வழிபடும் வழக்கம் கொண்டுள்ளதைத் தமது இந்த கேள்வியில் குறிப்பிட்டு விளக்கிக் கூறுயுள்ளார்.

பிராமணர்களின் சாஸ்திர வழிபாடே பிந்தைய காலங்களில் முருகன் பெருமாள் போன்ற தெய்வங்களின் வழிபாடுத் துவங்கியது என்றும் ‘மனிதனுடைய மகிழ்ச்சியின் வெளிப்பாடு தான் வழிபாடு,’ என்றும் ‘கும்பிட்டு மட்டும் இருந்தால் போதுமா நமது அன்றாட வாழ்வாதாரப் பணிகளைச் செய்வதே இறைவழிபாடு,’ என்றும் வழிபாட்டைப் பற்றிய அநேக கருத்துக்களை முன்வைக்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். அனைத்தும் முற்றிலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் படியான முற்போக்குக் கருத்துகள். மேலும் கடவுள் இல்லை என்று சொல்பவனை நம்பலாம் நான் தான் கடவுள் என்று சொல்பவரை நம்பவே கூடாது அவர்கள் அப்பாவி மக்களை ஏமாற்றுகிறார்கள் என்கிற இன்றைய கடவுள் பெயர் சொல்லி ஏமாற்றும் போலி சாமியார்களைப் பற்றி‌ சமூகம் முன்பு தெளியப்படுத்துகிறார். இவர்கள் மக்களை மதம் பெயர் சொல்லி ஏமாற்றும் இடைத்தரகர்கள் என்று சாடுகிறார்.

காஷ்மீர் மாநிலத்தில் கோவிலுக்கு உள்ளேயே வைத்து குழந்தையைப் பலாத்காரம் செய்த போது கடவுள் அங்கு இருந்தாரா? என்கிற அவரின் கேள்வி பெரும் சர்ச்சசைக்குரியது. கோவிலுக்குள் கடவுள் உண்டு என்கிற மூடநம்பிக்கையை முற்றிலும் தகர்த்தெறிகிறது சிந்திக்கவும் வைக்கிறது.

கலையும் இலக்கியமும் நதிக்கரை ஓரமாகத் தான் பிறந்தன என்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். இதற்கான விளக்கத்தை விவரிக்கையில் நதிக்கரை ஓரங்களில் வாழ்க்கைத் தேவைகள் நிறைவு பெறுகின்றன. வாழ்க்கைத் தேவைக்களும் வாழ்வாதாரத்தின் அடிப்படைகளும் பூர்த்தி அடைந்த நிலையில் கலையும் இலக்கியமும் வெகு இயல்பாக மனிதர் மத்தியில் தோன்றும். வாழ்க்கைப்பாட்டிற்கே வழியற்ற பாலைவனப் பகுதிகளிலும் கரிசல் காடுகளிலும் கலையும் இலக்கியமும் எண்ணங்களை அசைக்காது. வாழ்க்கை தேடல் முடிந்த பின்பே இலக்கியத் தேடல் தொடங்கும் என்கிற தமிழ்க்குமரன் அவர்களின்‌ கருத்து இலக்கியவாதிகளும் கலைஞர்களும் உருவாகும் நிலம் சார்ந்த யதார்த்தத்தை வெகு இயல்பாக எடுத்துரைத்துள்ளது சிந்திக்க வேண்டிய ஒன்றே. அரசியலைப் பற்றியதொரு கேள்வியில் தமது கருத்துக்களை முன்வைக்கும் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள் அரசியலற்ற இலக்கியம் என்பது மக்களுக்கான இலக்கியமாக இருக்காது, ஏதாவது ஒரு அரசியல் இல்லாமல் ஒரு சிறு கதையோ நாவலோ கவிதையோ படைக்க முடியாது. கண்ணுக்குத் தெரியாமல் ஒரு நுண் அரசியல் அவற்றுள் ஒளிந்துக் கிடக்கும் என்று ஆணித்தரமாக கூறுகிறார்.

படைப்பிற்குள் அரசியலின் சாயலும் உள் புகுதலும் தவிர்க்க முடியாத ஒன்று . அதேபோல் எழுத்தாளர்களுக்கு ஆதரவாக நிற்கும் அமைப்பும் இயக்கமும் இன்றியமையாதது என்று வலியுறுத்துகிறார். கலை இலக்கியவாதியாக ஒரு பிரதமருக்குக் கடிதம் எழுதினால் கூட ‘Anti Indian’ என்று வழக்கு பதிவுச் செய்யப்படுகிறது. திரைப்படத்துறையில் இருக்கும் இயக்குனர் மணிரத்னம் நடிகை ரேவதி போன்றோர் மீதான வழக்கைச் சுட்டிக்காட்டி இயக்கத்தின் ஆதரவையும் அமைப்பின் அவசியத்தையும் வலியுறுத்துகிறார்.மேலும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்கச் சம்பவத்தை எடுத்துரைக்கும் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள் தமுஎகச இயக்கத்தின் செயல்பாட்டும் அமைப்பின் தேவையும் என்பது எழுத்தாளர்களுக்கு இன்றியமையாதது என்றும் எழுத்தாளனுக்கு இயக்கம் எப்போதும் துணை நிற்கும் என்பதையும் தமது இந்த நேர்காணலில் பதிவிடுகிறார்.

நிகழ்ந்த சம்பவம் ஒன்றை நினைவுகூறுகையில், எழுத்தாளர் பெருமாள் முருகன் அவர்கள் “மாதொருபாகன்” என்ற நாவல் எழுதிய போது நான்கு வருடங்கள் கழித்து திருச்செங்கோடு கோயிலை இழிவுபடுத்திப்படுத்தியதாகவும் சாமியைத் தரக்குறைவாகப் பேசியதாகவும் புகார் செய்து கலெக்டர் முன்பு எழுத்தாளர் பெருமாள் முருகன் செத்துவிட்டான் என்று பகிரங்கமாக மன்னிப்புக் கேட்க வைத்தனர். பெருமாள் முருகன் அவர்கள் மனம் தளர்ந்த நிலையில் எழுதுவதையே நிறுத்தி விட்டார். அப்போது பொறுப்பில் இருந்த தமுஎகச தலைவர் தமிழ்ச்செல்வன் அவர்கள் தலையிட்டு வழக்குப்பதிவுச் செய்து வாதாடி பெருமாள் முருகனுக்கு ஆதரவாக தீர்ப்புக் கிடைக்கச் செய்தார். அதன் பின்பே பெருமாள்முருகன் மீண்டும் எழுதத் தொடங்கினார். அமைப்பே சோர்ந்து போன எழுத்தாளனை மீட்டுருவாக்கம் செய்து மீண்டும் எழுத்துலகில் பிரவேசிக்கச் செய்தது. அதனால் அமைப்போ இயக்கமோ இலக்கியவாதிக்கு அவசியம் என்கிற இயக்கம் சார்ந்த இந்த சம்பவத்தைப் பதிவிட்டு இயக்கத்தின் அவசியத்தை உணர்த்தியுள்ளது சிறப்புக்குரியது. தமுஎகச‌‌ அமைப்பின் சிறப்பைச் சுட்டிக்காட்டும் இந்த நிகழ்வு ஆகச்சிறந்த எழுத்தாளனின் எழுத்தும் ‌மதிப்பும் சமூகதீவிரவாதிகளின் முன்பு தாழந்திடாது உயர்த்தும் கை எங்கருந்தும் ஓங்கும் என்பதற்கான ஒரு காலக்கண்ணாடி.

சாதி அரசியல் பொருளாதாரம் கலந்தக் கலவை தான் சமூகத்தின் ஏற்றத்தாழ்வை நிர்ணயம் செய்கிறது என்றும்,
சாதி பெயரிலிருந்து நீக்கி ரத்தத்தில் கலந்துள்ளது என்ற கருத்து இன்றைய சமூக சாதியக் கட்டமைப்பை விரிவுபடுத்தியுள்ளது. மேலும் ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட மனிதனுக்கு சாதியற்ற பதிவு எந்த விதத்திலும் உதவாது அவனுக்குக் கிடைக்க வேண்டிய சலுகைகள் கிடைக்காமல் போகும், வாழ்வாதாரம் உயர்ந்தவனுக்கு சாதி என்கிற அடையாளம் தேவையில்லை. அதே சமயம் அதே இனத்தில் கீழ்மட்ட மக்களுக்கு சாதி என்கிற அச்சாணி அரசின் சலுகைகளை அடைவதற்குத் தேவையாக உள்ளது .சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகள் சாதியின் பங்கையும் கீழ்த்தட்டு மக்களுக்கு சாதி பிரிவின் பதிவால் வாழ்வாதாரத்திற்கான அவசியத்தை நிலைநிறுத்தும் என்ற அரசாங்கத்தின் சமூகக் கட்டமைப்பை எடுத்தியம்புகிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.

அறிவொளி இயக்கத்தில் தம்மை இணைத்திருந்த தமிழ்க்குமரன் அவர்கள் அறிவொளி இயக்கத்தில் கல்வி கற்க மக்கள் கொண்ட ஈடுபாட்டையும் ஆர்வத்தையும் வெகுநேரம் கிராமங்களில் கல்விப் பயில அவர்கள் காத்திருந்தத் தருணங்களையும் அறிவொளி இயக்கப் பாடல்களைப் பாடிய கணங்கள் அங்குள்ள பெண்கள் கண்கலங்கிய உணர்ச்சிப் பெருக்குகளையும் இரண்டு வருட காலங்களாக அறிவொளி இயக்கத்தில் பங்குக் கொண்டுப் பயணித்த நாட்களையும் பெருமிதத்தோடு நினைவுக் கூர்கிறார்.

மேலும் “கணையாழி” இலக்கிய பத்திரிக்கையில் தமிழ்க்குமரன் அவர்களது சிறுகதை ஒன்று தேர்வுப் பெற்று ஆயிரம் ரூபாய் பரிசு பெற்றத் தருணம் மகிழ்ச்சியின் உச்சம் என்று உச்சிமுகர்கிறார்.

தமிழ்க்குமரன் அவர்களின் முதல் சிறுகதைத் தொகுப்பு “மாயத்திரை” , இரண்டாவது சிறுகதைத் தொகுப்பாக “ஊமைத்துயரம்” மூன்றாவது தொகுப்பாக “பொலையாட்டு” பிரசுரமாகியுள்ளதாகவும் நேர்காணலில் பகிர்ந்துள்ளார். இதில் “ஊமைத்துயரம்” சிறுகதைத் தொகுப்பிற்கு 2016ஆம் ஆண்டின் சிறந்த புத்தகமாக “நியூ செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ்” மற்றும் “கலை இலக்கியப் பெருமன்றம்” இணைந்து சிறந்த சிறுகதைத் தொகுப்பிற்காக “தனுஷ்கோடி ராமசாமி” விருது வழங்கியும், திருநெல்வேலி மனோன்மணியம் சுந்தரனார் பல்கலைக்கழகத்தில் முதுகலை தமிழ் மாணவர்களுக்குக் கடந்த நான்கு வருடங்களாகப் பாட நூலாகவும் சிறப்புப் பெற்றுள்ளது என்றும் “நெருஞ்சி” என்கிற இலக்கிய அமைப்பு “பொலையாட்டு” புத்தகத்தைச் சிறந்த சிறுகதைத் தொகுப்பாகத் தேர்வு செய்ததையும் உளம் மகிழ பகிர்ந்துள்ளார்.

தொடர்ந்து இப்பொழுது “கடூழியம்” என்கிற நாவல் ஒன்றை எழுதிக் கொண்டிருப்பதாகவும் கூறுகிறார்.இத்துடன் இவரது இலக்கியப் பயணம் நின்றுவிடவில்லை ..
சாத்தூர் லக்ஷ்மண பெருமாள் அவர்களின் கதையால் ஈர்க்கப்பட்டு 11 நிமிடங்களை மட்டுமே கொண்ட “மருவாதி” என்கிற குறும்படம் ஒன்று “குடி குடியை கெடுக்கும்” சில சமயங்களில் ஏற்றத்தாழ்வுகளை அழிக்கும்” என்ற தலைப்பை மையமாகக்கொண்டு உருவாக்கியுள்ளதையும் நம்முடன்‌ பகிர்ந்துள்ளார்.இதுவே அவரது முதல் குறும்படம் என்றும் கூறுகிறார்.

தமது படைப்புகளுக்கு அங்கீகாரம் கிடைத்ததோடு கடமை நிறைவடைந்ததாகக் தேங்கி விடாமல் தம்முடன்‌ பயணிக்கும் சக தோழர்களுக்காக விருதுநகர் மாவட்ட தமுஎகச 14வது மாநாட்டில் விருதுநகர் மாவட்ட படைப்பாளிகளை ஊக்கப்படுத்தும் வகையில் தமது சகதோழர்களின் படைப்புகளை அங்கீகரிக்கும் நோக்கத்தில் சிறுகதைத் தொகுப்பான “மருளாடி” நூல் வெளியிடப்பட்டதையும் அந்தத் தொகுப்பில் தமது ஒரு சிறுகதையும் இடம்பிடித்துள்ளதாக நெகிழ்ச்சியுடன் பகிர்ந்துள்ளார்.

பல புதிய எழுத்தாளர்களின் முதல் கதை அரங்கேறிய மேடை என்ற பெருமை இந்த தொகுப்பிற்கு உண்டு என்று பெருமிதம் கொள்கிறார்.இதுவே அவருக்கு பெரும் மனநிறைவைத் தந்ததாகவும் கூறுகிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள்.
சாதாரண மனிதர்களுக்கு இலக்கியம் என்ன செய்து விட முடியும் என்கிற கேள்விக்கு சிலப்பதிகாரத்தில் இருந்து தான் அரசர்களைத் தவிர்த்து சாதாரண மனிதர்களின் வாழ்வியல், சமூகத்தின் சூழல் பற்றியச் செய்திகள் நமக்குத் தெரியவந்தது என்றும் மனிதன் மக்கள் தலைவனாக இருந்தாலும் அவனின் வழி காட்டலாக இருந்தாலும் இலக்கியத்தின் வாயிலாக அதனைப் பார்க்கிறான். இலக்கியம் புரிதல், படைப்புகள் எல்லாம் சாதாரண மக்களைப் பார்த்து கேள்விப்பட்டு அனுபவத்தில் உணர்ந்ததைத் தானே இலக்கியமாகப் படைக்கிறான் என்று கேள்விக்கு பதில் அளிக்கிறார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். புனைவிலக்கியத்தைப் பற்றிய கேள்வியில் அவர் பதிவு, புனைவு என்பதே கற்பனை தான். கற்பனை வளம் தான் எழுத்தாளரின் ஆயுதம் என்றும், அந்த கற்பனை தான் “பொன்னியின் செல்வன்,” “வேள்பாரி” போன்ற படைப்புகள் படைக்கக் காரணமாக இருந்ததையும் சுட்டிக் காட்டுகிறார்.

அண்டனூர் சுரா அவர்கள், திருச்சி கலைச்செல்வி அவர்கள், விருதுநகர் பாண்டிய கண்ணன்அவர்கள்,
“வால் யுவ புரஸ்கார்” விருது பெற்ற கோவில்பட்டி சபரிநாதன் அவர்கள் ஆகியோர் தமிழ்க்குமரன் அவர்களைக் கவர்ந்த இளம் படைப்பாளிகள் என்பதையும் இளம் படைப்பாளர்களைப் பற்றிய‌ கேள்வியொன்றில் பதிவிட்டுள்ளார்.
ஒரு உயிர் வாழவேண்டும். பிறந்து வாழ்ந்ததற்கான ஒரு தடத்தை விட்டுச் செல்லவேண்டும் என்கிற கருத்தை முன் வைக்கும் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள், ‌ பெற்றோர்களின் வாழ்க்கை பிள்ளைகளின் வாழ்க்கையைச் சார்ந்தே இருக்கும். நம் பிள்ளைகள் நம் கண்களுக்கு முன் அவர்களின் வாழ்க்கையின் முன்னேற்றம் தான் நம் வாழ்க்கையின் நிறைவு என்றும், வளமான எண்ணங்களைக் கொண்டு நிறைவான வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொண்டால் சிறப்பு என்றும் நெகிழ்ச்சியுடன் கூறி முடிக்கிறார் தமிழ்குமரன் அவர்கள். கரிசல் நில மக்களின் வாழ்வையும் அவர்களின் பாடுகளையும் மக்கள் பரப்பில் தமது படைப்பின் வழியாக விரிவுபடுத்திய தமிழ்குமரன் அவர்களின் இந்த நேர்காணல் பதிவு அக்கு ஹீலர் திருமதி சாந்தி சரவணன் அவர்களால் இயல்பான சமூகத்திற்குத் தேவையான கேள்விக்கணைகளின் தொடு முனையில்‌ நேர்காணல் படைக்கப்பட்டுப் படைப்பாக வெளிவந்தது பாராட்டிற்குரியது.

சமூகம் சார்ந்தும் குடும்பம் சார்ந்தும் இலக்கியம் சார்ந்தும் எண்ணற்ற கேள்விகளைத் தொடுத்து அந்த கேள்விகளுக்கான கருத்துகளையும் மிக எளிமையாக இலகுவான மொழியில் எள்ளலற்ற பதில்களைக் கொண்டு விளக்கியுள்ளார் தமிழ்க்குமரன் அவர்கள். கடவுள் பற்றியத் தமது வேறுபட்ட பார்வையையும் கருத்துக்களையும் முன் வைக்கும் தமிழ்ககுமரன் அவர்கள் அதே சமயம் ஜாதி மதம் பற்றியும் தமது முற்போக்குச் சிந்தனையையும் வெளிப்படுத்தியுள்ளார். சாதியத்தைச் சமூகத்திலிருந்து வெளியேற்ற வேண்டும் என்பதை ஒருபுறம் ஏற்றுக்கொண்ட போதிலும் தாழ்த்தப்பட்ட இனத்தின் கீழ் மட்ட மக்களுக்கு சாதி என்பது அரசின் சலுகைகளை அடைவதற்குத் தேவை என்கிற சமூக பொதுவான யதார்த்தத்தையும் சுட்டிக்காட்டத் தவறவில்லை. பெண்ணியத்தைப் போற்றியும் குடும்பத்தின் சமத்துவப் பாலினத்தைப் பறைசாற்றவும் தயங்கவில்லை. கணவன் மனைவி இருவரும் சமமாகப் பாவிக்க வேண்டிய சமபாலினத்தவர் என்றும் வீட்டு வேலையை சமமாகப் பகிர்ந்து கொள்வதே சிறப்பு என்கிற சமத்துவத்தையும் தனது நேர்காணலின் மூலம் சமூகத்தின் முன் பதிவிடுகிறார்.

கற்பனையாகப் பல புனைவுகள் படைக்கப்பட்டாலும் தாம் கடந்து வந்த மனிதர்களையும் தம்மோடு வாழ்ந்துக் கொண்டிருக்கும் கிராமத்து விவசாய குடிகளைப் பற்றியப் படைப்புகளைப் படைப்பதே தமது படைப்பிற்கான உயிரோட்டம் என்றும் கூறுகிறார். அவர் கடந்து வந்த கவர்ந்து நின்ற பல எழுத்தாளர்கள் இருப்பினும் அவர்களையும் அவர்களின் படைப்புகளையும் தமது தடத்திற்கான உந்துதலாகக் கொண்டிருந்தாலும் அவரது படைப்பிற்கென ஒரு தனி பாணி என்பது தம் சிறு பிராயம் முதல் ஒன்றி உறவாடிய கரிசல் நில மக்களின் வாழ்க்கைப் பாடுகளே..

ஒவ்வொரு கேள்விக்குமான தமது தீர்க்கமான பதிலை ஆழமான தெளிவான விளக்கத்துடன் விளக்கியுள்ளது பாராட்டிற்குரியது. சாந்தி சரவணன் அவர்களின் கேள்விகளும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக ஒரே நேர்த்தியுடன் கூடிய ஒருங்கிணைப்பில் தொடர்கதையாக தொகுத்திருப்பது சிறப்பு.

எழுத்தாளர் கா.சி. தமிழ்குமரன் அவர்களின் சிறுகதைப் பயணம் இத்துடன் நின்று விடாமல் வெவ்வேறு தளங்களைத் தொட்டு நாவல்களாக, கட்டுரைத் தொகுப்புகளாக, பல படைப்புகளாகத் தமிழ் இலக்கிய உலகை வலம் வர எனது உளமார்ந்த வாழ்த்துகள்.

நூல் : படைப்பு சமூகத்தின் காலக்கண்ணாடி
நேர்காணல் : கா.சி.தமிழ்க்குமரன்
சந்திப்பு : சாந்தி  சரவணன்.

விலை : ரூ.₹ 60
வெளியீடு : பாரதி புத்தகாலயம்
தொடர்புக்கு : 044 – 24332424 /24330024/
விற்பனை : 24332924
புத்தகம் வாங்க : www.thamizhbooks.com
[email protected]

– து.பா.பரமேஸ்வரி

சொல் அமிழ்து கவிதை – சாந்தி சரவணன்

சொல் அமிழ்து கவிதை – சாந்தி சரவணன்




நீ
உனக்கு சொந்தமில்லா
இழிச்சொல்லையும்
பழிச்சொல்லையும்
உதிர்ப்பது ஏன்?

உன் உதடுகள் உதிர்க்கும்
ஒவ்வொரு சொல்லும்
அடுத்தவரின் வாழ்க்கைக்கு
சொந்தமானது என
மறந்தது ஏன்?

தீ பிழம்பாய் சுட்டு எரிக்காமல்
அமிழ்தாய் இனிக்கட்டுமே உனது சொல்!

இனிய நாவே
கனிவான சொல்
உதிர்த்து
நீடூழி வாழ்!

-சாந்தி சரவணன்
9884467730

சாந்தி சரவணன் ஹைகூ கவிதைகள்

சாந்தி சரவணன் ஹைகூ கவிதைகள்

ஒரு சாப்பாட்டுத் தட்டில் பல கைகள் நண்பர்கள் **** அச்சமில்லை அச்சமில்லை பாடல் ஒலிக்கிறது ஆஸ்பத்திரி வாசலில் *** ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா நிதர்சனமானது அனாதை இல்லத்தில் **** அன்று கிடைத்தது இன்று கிடைக்கவில்லை குழந்தைக்குத் தாய்பால் **** நான் அனுபவித்த…
பேசும் புத்தகம் | கா.சி.தமிழ்க்குமரன் சிறுகதைகள் *கித்தாப்பு* | வாசித்தவர்: சாந்தி சரவணன் (Ss 44/2)

பேசும் புத்தகம் | கா.சி.தமிழ்க்குமரன் சிறுகதைகள் *கித்தாப்பு* | வாசித்தவர்: சாந்தி சரவணன் (Ss 44/2)

சிறுகதையின் பெயர்: கித்தாப்பு புத்தகம் : கா.சி.தமிழ்க்குமரன் சிறுகதைகள் ஆசிரியர் : கா.சி.தமிழ்க்குமரன் வாசித்தவர்: சாந்தி சரவணன் (Ss 44/2)   [poll id="86"]   இந்த சிறுகதை, பேசும் புத்தகம் வாசிப்பு போட்டிக்காக அனுப்பபட்டது. மறக்காமல் தங்கள் கருதுக்களை பகிர்ந்திடுங்கள்.…