புத்தக அறிமுகம்: எழுத்தாளர் ஜி கார்ல்மார்க்ஸீன் “தீம்புனல்” – கருப்பு அன்பரசன்

வேலை செய்யும் தொழிற்சாலைக்குள் சோமுவின் பேத்தி ரஞ்சிதாவும், கீழ் சாதியைச் சேர்ந்த சேகரும் ஒருவருக்கொருவர் மனதாரக் காதலிக்க, தான் சார்ந்த வன்னிய சாதி இதை ஏற்காது என அறிந்த ரஞ்சிதா, சேகரோடு  சேகரின் அத்தை வீட்டிற்கு கிளம்ப.. அதன் பிறகு நாவலுக்குள் நடப்பவை அனைத்தும் எனக்கு இளவரசன் திவ்யா காதல் சோகமும் வலியுமே வந்து நிற்கிறது. ஆதிக்கச் சாதி எத்தகைய குயுக்தியோடு நடந்தது என்பதை தமிழகமே அறியும். ரஞ்சிதா சேகர் குறித்து முழுவதையும் நான் இங்கு சொல்லப் போவதில்லை. சாதி வெறியேறிய கோபாலும், ரஞ்சிதாவின் சித்தப்பாவும் சேர்ந்து நடத்திய கொலைபாதகச் செயல்களை பதிவாக்கி இருப்பார் நாவலாசிரியர். இங்கு சேகர் என்னவானான்.. வன்னிய சமூகத்தில் இருந்து கீழ் சாதிப் பெண் பொன்னம்மாவோடு பறையர் குடியிருப்பிலேயே குடும்பம் நடத்திய கலியமூர்த்தி என்னவானான்..

அன்றே கலிய மூர்த்தி பொன்னாம்மாவை திருமணம் செய்து  சொந்தத் தெருவில் கொண்டு வந்து வைத்துக் குடும்பம் நடத்தி இருந்தால் இன்று ரஞ்சிதாவும் சேகரும் எப்படி இருப்பார்கள் என்பதை சோமுவின் பேரன் மூர்த்தி வழியாக ஓங்கிக் குரலெடுத்து பேசி இருப்பார் நாவலாசிரியர் கார்ல்மார்க்ஸ்.

நாவலில் சந்திரா பாத்திரப் படைப்பும், திருடுவதையே வாழ்க்கையாக் கொண்ட வெள்ளச்சாமியின் பாத்திரப் படைப்பும்.. ஊர் திருவிழாவின் போது வெள்ளச்சாமி செத்துப் போனதும், சந்திரா தன் தாலியை கழற்றி வீசிட, அது வீதியில் உலாவந்து நின்ற அம்மன் கழுதில் விழுந்து கிடக்க..

அப்படியே தன் பிள்ளையோடு போய்க் கொண்டிருக்கும் காட்சி கண் முன்னே இன்னும் நின்று கிடக்கிறது.. இப்போதும் எனது  கண்கள் தேடிக் கொண்டே சந்திராவையும் அவள் கைப்பிடித்து அப்பா..அப்பாவென அழுது வரும் மகனையும். வெள்ளைச்சாமி திருடானாக இருந்தாலும் எல்லோர் மீதும் நேசம் கொண்டாடுபவன்.. எல்லாக் குழந்தைகள் மீதும் அன்பு பாராட்டச் சொல்லி தன் மகனைப் பழக்கப் படுத்துவான். ஊரே திருடன் என்று அவனை உறுதியாக நம்பினாலும் அவன் மீது பிரியம் கொண்டவர்களாகவே ஊராரைப் படைத்திருப்பார் நாவலில். அப்படிப் பட்ட மனிதர்களை இன்று காண்பதறிது.

“தீம்புனல்” முழுக்க உழைக்கும் மக்களின்.. எளிய விவசாயிகளின்.. நிலம் படைத்தவர்களின்.. நிலத்திற்கும் விவசாயிக்குமான உறவினை மிக அற்புதமாக அழகியலோடு கொடுத்திருப்பார்.. முதல் அத்தியாயத்தில் வரும் இந்திராணியின் கால்தடத்தின் மீதேறி நடப்பீர்களேயானால் கத்தரித்தோட்டத்தின் வாசம் மொத்தமும் உங்கள் நாசிக்குள் புந்த உணர்வுண்டாக்கிடும். சோமுவின் ஒற்றைச் சொல்லை தாங்க முடியாத சம்சாரியாக வசந்தா. அவளின் மரணம் சோமுவுக்கு மட்டுமல்ல  ஒரு வாழ்வு முறையின் இறுதியாகும் என்பதை நமக்கு உணர்த்தி இருப்பார் நாவலாசிரியர்.  தாம் சார்ந்த மண்ணின்.. மக்களின் வாழ்வியலோடு நாவலை நகர்த்தி இருப்பார்…அம்மக்களின் சொல்லாடல், வழக்கு மொழி என நம்மையும் அவர்களின் பண்பாட்டு வழக்க முறைக்குள் இணைத்திடச் செய்வார்.  நல்ல மொழிவளம் நாவலுக்குள். முதல் நாவல் என்று சொல்லமுடியாத அளவிற்கு மொழி நடையில் ஆளுமை செய்திருப்பார். ஆனாலும் கூட நாவலுக்குள் அவசியப்படாத உரையாடல்கள் வாசிப்பவரின் கவனத்தை திசைதிருப்பும் ஆபத்து இருப்பதாக உணர்ந்தேன்.. மூத்த மருமகள் ரமணியின் கதாப்பாத்திரம் பொறுப்பு மிக்க, நிதானமான, நேசம் மிக்கதாக வடிவமைத்திருக்கிறார். எதார்த்தம் அறிந்த நாவலென்றாலும் ஆதிக்க சாதிப் பெருமை தூக்கலாக தெரிகிறதோ என உணர்ந்தேன்.

நாவல்  சொந்த சாதிக்கு துரோகம் செய்ய வேண்டும் என்கிற ஒரு அழுத்தமான சேதி சொல்லிச் செல்கிறது வாசகனுக்கு. வாழ்த்துக்கள் கார்ல்மார்க்ஸ்.

எதிர் வெளியீட்டிற்கும் பேரன்பு.

அவசியம் நாவலை வாசித்திடுங்கள்.