கவிதை: ‘பாச்சாத்தா’ – இராஜேஷ் சங்கரப்பிள்ளை

இரசிக்க வேண்டும்
என்கிற எண்ணத்துடன் தான்
வந்தேன் இங்கு ….

ஏனோ,

இரசிப்பின் உச்சம் தடம் மாறி போய்விட்டது போல் ஒரு நினைப்பு….

அப்படித்தான்

சாலையில் அழுத்தமாய்  வண்டியோட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

சிறு திருப்பு ….

வெள்ளை உடுத்த முதியாள்

என்னையே பார்த்து முதிர்ந்து நின்றாள்.

எத்தனை வருடத்தையொத்த பார்வை,

அப்படியே மடி தேடினேன்,

ஆனால் …..

அந்த வருடங்களில்

அந்த  ஆத்தாவிடம் மடியடங்கி படுத்ததில்லை….

ஆனாலும்

அவள் நினைப்பு இன்றும்
அடங்க வில்லை  எனக்குள் …..

எங்கள் கிழவி
காரசாரமானவள்

எப்போது
குதிப்பாள்
எப்போது
அடங்குவாள் …..

என தெரியாது….

அவளின்
பாம்படமும்
முழியும்
பல திருப்பங்களில் பார்த்து
திகைத்துப் போகின்றேன்.

‘பாச்சாத்தா ‘